INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów wspólnoty mieszkaniowej budynku, którego powierzchnia użytkowa przekracza 50% ogólnej jego powierzchni – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów wspólnoty mieszkaniowej budynku, którego powierzchnia użytkowa przekracza 50% ogólnej jego powierzchni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zarządza nieruchomościami na zlecenie (jest zarządcą m. in. wspólnot mieszkaniowych). Spółka zarządza m. in. nieruchomością o powierzchni całkowitej 883,68 m² w tym:

• powierzchnia mieszkalna 321,24 m² co stanowi 36.35% całkowitej powierzchni nieruchomości,
  
• powierzchnia użytkowa 562,44 m² co stanowi 63,65% całkowitej powierzchni nieruchomości.
  
  

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynek taki, gdzie mniej niż połowa całkowitej powierzchni wykorzystywana jest na cele mieszkalne klasyfikowany jest jako budynek niemieszkalny.W/w nieruchomość posiada lokal użytkowy, będący własnością Gminy, która realizując swoje zadania statutowe nieodpłatnie użyczyła ten lokal Międzyszkolnemu Ośrodkowi Sportu, tj. salę gimnastyczną, szatnię, siłownię oraz powierzchnie biurowe o całkowitej powierzchni 503,19 m² co stanowi 57% całkowitej powierzchni nieruchomości. Z tytułu tej umowy Wspólnota Mieszkaniowa nie osiąga żadnych pożytków. Z uwagi na to, iż nieruchomość ta według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych kwalifikowana jest jako budynek niemieszkalny, Spółka jako zarządca tej nieruchomości, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych naliczyła i odprowadziła podatek dochodowy za 2007 rok od całości dochodu. Właściciele Wspólnoty Mieszkaniowej kwestionują taki sposób rozliczenia, twierdząc, iż powierzchnia spornego lokalu, z którego nie otrzymują żadnych pożytków powinna być wykluczona przy klasyfikacji ich nieruchomości. Powinni być potraktowani jak wspólnota, której 50% powierzchni budynku wykorzystywana jest na cele mieszkalne. Wówczas dochód, który przeznaczony jest na zarządzanie zasobami mieszkaniowymi byłby zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje taka możliwość, aby powierzchnię lokalu, którego właścicielem jest Gmina, w którym prowadzi swoje cele statutowe, można wykluczyć przy kwalifikacji nieruchomości według PKOB, co jest bardzo ważne przy naliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych...
Czy Spółka może w/w nieruchomość potraktować, jak wspólnoty, których ponad 50% powierzchni przeznaczona jest na cele mieszkalne i wówczas zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód przeznaczony na zarządzanie zasobami mieszkaniowymi byłby zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych...

Czy istnieje taka możliwość, aby powierzchnię lokalu, którego właścicielem jest Gmina, w którym prowadzi swoje cele statutowe, można wykluczyć przy kwalifikacji nieruchomości według PKOB, co jest bardzo ważne przy naliczaniu podatku dochodowego od osób prawnych...
Czy Spółka może w/w nieruchomość potraktować, jak wspólnoty, których ponad 50% powierzchni przeznaczona jest na cele mieszkalne i wówczas zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód przeznaczony na zarządzanie zasobami mieszkaniowymi byłby zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych...

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
  
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.
Aby dokonać prawidłowej wykładni powyższego przepisu należy odwołać się do definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi i zasobów mieszkaniowych.
Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty. Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,
  
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Wymienione wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i utrzymaniu zasobów mieszkaniowych. Opłaty (czynsze) związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ww. ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. A contrario dochód podmiotów, o których mowa w ww. przepisie, związany z lokalami użytkowymi nie korzysta z tego zwolnienia przedmiotowego.
Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w poz. 50 wniosku należy zauważyć, iż skoro część budynku Wspólnoty stanowi zasoby mieszkaniowe służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, to dochód uzyskany przez nią z tej części z tytułu opłat (czynszów), (jeśli będzie przeznaczony na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych) jest wolny od podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż pojęcie zasobów mieszkaniowych nie jest uzależnione od powierzchni budynku używanej na cele mieszkaniowe.

W świetle powyższego należy uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Odnośnie pytania Spółki czy istnieje możliwość, aby powierzchnię lokalu, którego właścicielem jest Gmina, w którym prowadzi ona swoje cele statutowe, można wykluczyć przy kwalifikacji nieruchomości według PKOB, należy stwierdzić, że dochody związane z lokalem użytkowym stanowiącym własność Gminy nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, gdyż lokale użytkowe nie mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych. Nie ma zatem znaczenia dla kwalifikacji dochodu (czynszu) dot. lokalu użytkowego, że właścicielem tego lokalu jest Gmina realizująca zadania statutowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.