INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 28 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utrzymanie składników majątkowych na nieczynnym wydziale,
  
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na utrzymanie składników majątkowych na nieczynnym wydziale,
  
• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka biorąc pod uwagę utratę rentowności w obszarze jednego z wydziałów oraz brak możliwości poprawy efektywności prowadzonej działalności na tym wydziale podjęła decyzję o jego likwidacji. Wydział jest wyodrębniony organizacyjnie. Na stanie wydziału znajdują się zarówno budynki jak i budowle. Na dzień podjęcia przez zarząd Spółki decyzji o likwidacji wydziału nie jest znana koncepcja zagospodarowania majątkiem wydziału. Po podjęciu decyzji o likwidacji wydziału nastąpi przegląd majątku pod kontem jego dalszego wykorzystania.

Majątek może być:

1. wykorzystany na innych czynnych wydziałach,
   
2. może zostać sprzedany,
   
3. może zostać zlikwidowany.
   
   

Spółka do czasu (odpowiednio: zagospodarowania na innych czynnych wydziałach, sprzedaży lub likwidacji) ponosi znaczne koszty utrzymania majątku na nieczynnym wydziale. Do kosztów tych należą między innymi: wynagrodzenia, remonty, koszty energii, podatek od nieruchomości (w zakresie budynków i budowli), dobrowolne ubezpieczenie majątkowe od ognia i innych żywiołów, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione na utrzymanie składników majątkowych na nieczynnym wydziale można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
   
2. Czy powyższe koszty można zaliczyć do kosztów pośrednich i rozliczyć je zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1

Wydatki poniesione na utrzymanie majątku na nieczynnym wydziale do czasu odpowiednio zagospodarowania na innych czynnych wydziałach, sprzedaży lub likwidacji takie jak: wynagrodzenia, remonty, koszty energii, podatek od nieruchomości (w zakresie budynków i budowli), dobrowolne ubezpieczenie majątkowe od ognia i innych żywiołów, itp., są kosztami uzyskania przychodów.

Ad. 2

Powyższe koszty nie są kosztami bezpośrednio związanymi z uzyskanym przychodem i jako koszty pośrednie Spółka rozlicza je zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.