INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.09.2008r. (data wpływu 25.09.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.09.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszacą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo P w XXX jest firmą zajmującą się świadczeniem usług między innymi w zakresie budowania oczyszczalni ścieków‚ budowy przyłączy wodociągowych, wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych. Od dnia 01 stycznia 2008 roku dla prac dotyczących infrastruktury towarzyszącej zastosowanie ma stawka VAT 22% zaś przed tą datą były opodatkowane stawką 7% (art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a). Zgodnie z powyższym Spółka za świadczenie usług w zakresie dotyczącym budowy infrastruktury towarzyszącej tj. przyłączy stosuje stawkę 22%. Spółka P współpracuje głównie z jednostkami samorządu terytorialnego, przystępując do przetargów o udzielenie zamówienia publicznego w zakresie usług opisanych powyżej. Po wejściu w życie nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług w celu sporządzenia kosztorysów na wykonanie przyłączy wodociągowych stosuje podstawową stawkę podatku VAT 22 %. Do sierpnia bieżącego roku nie występowały wątpliwości co do poprawności stosowanej stawki podatku od towarów i usług. W lipcu bieżącego roku Spółka przystąpiła do przetargu o udzielenie zamówienia publicznego w jednej z gmin w woj. świętokrzyskim na budowę sieci wodociągowej wraz z przyłączami. Oferta cenowa zawiera stawkę podatku VAT należnego w wysokości 22% zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dla infrastruktury towarzyszącej. Oferta została odrzucona ze względu na zastosowaną stawkę podstawową, jedno z przedsiębiorstw konkurujących o wyżej opisane zamówienie dla tych robót zastosowało stawkę VAT obniżoną 7%.

Spółka wniosła protest do zamawiającej gminy, który został odrzucony ze względu na argumentację przytoczoną poniżej, gmina nie podzieliła argumentu, że budowa indywidualnych przyłączy wodociągowych w stanie faktycznym powinna być opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 22%. Gmina powołała się na przepisy z załącznika nr 3, poz. 138 do ustawy z dnia 11.03.2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) argumentując, iż budowę sieci wodociągowej - budowę przyłącza wodociągowego dla indywidualnego odbiorcy należy traktować jak usługi rozprowadzania wody a w związku z tym stosuje się stawkę VAT w wysokości 7 %. Gmina przywołała wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 03.04.2008 r. C-442/05.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Przedsiębiorstwo P powinno stosować stawkę VAT 22% czy stawkę obniżoną tj. 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Po dokonaniu analizy obowiązujących przepisów i stanu faktycznego Spółka stoi na stanowisku, iż jest zobowiązana do stosowania stawki VAT podstawowej tj. 22%. Sieć wodociągowa wraz z przyłączami należy do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 146 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez infrastrukturę towarzyszącą rozumie się między innymi: sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych, pod warunkiem jednakże są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego. Na mocy art. 146 ust. 1 pkt 2 lit a.) ustawy o VAT do końca roku 2007 do robót budowlano - montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym stosowało się stawkę 7%. Od 01 stycznia 2008 stawkę 7% stosuje się do dostaw, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na zasadach uregulowanych w art. 41 ust. 12-12 c ww. ustawy oraz do innych robót budowlano montażowych, remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z unormowaniem zawartym § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT (Dz. U. nr 97, poz. 970 ze zm.) Powyższe przepisy pomijają problematykę stawki podatkowej do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że od 01 stycznia 2008 roku roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu podlegają opodatkowaniu według podstawowej 22% stawki podatku od towarów i usług. W ocenie Spółki przedmiotem przetargu były roboty budowlane sklasyfikowane w PKWiU w dziale 45, CPV 45.23.13.00-8,45.33.24.00-7, a nie usługi w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU 41.00.2). Aby uznać, że wykonanie przyłączy jest elementem usługi rozprowadzania wody przedmiotem przetargu winna być ta właśnie usługa. Podmiot biorący udział w przetargu na świadczenie usług w zakresie rozprowadzania wody musiałby najpierw zbudować sieć i przyłącza. Wówczas dostarczanie wody oraz wykonanie przyłączy do sieci wodociągowej mogłyby zostać potraktowane jako jednolita czynność objęta jedną stawką VAT. Tak właśnie orzekł ETS z wyroku z dnia 03.04.2008 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone do wysokości 7%, 3% i 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Od 1 stycznia 2008 r. zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych z zastrzeżeniem ust. 12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m². Stosownie do treści art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i b ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

1. roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
2. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.
   
   

Przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

• jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.
  
  

Należy zatem wskazać, że od dnia 1 stycznia 2008r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie art. 146 ust. 1 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) w związku z art. 146 ust. 3 ustawy o VAT, nie znajduje już zastosowania do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Gmina będąca Inwestorem zamierza zlecić przedsiębiorstwu specjalistycznemu (po przeprowadzeniu postępowania przetargowego) wykonanie robót budowlanych w zakresie wykonania sieci wodociągowej wraz z przyłączami. W celu ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług związanych z wykonania sieci wodociągowej wraz z przyłączami, niezbędne jest prawidłowe zaklasyfikowanie ww. usług do właściwego grupowania PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie usługodawca posiada wszelkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do grupowania PKWiU. Spółka biorąca udział w postępowaniu przetargowym (jako ewentualny wykonawca usługi) zaklasyfikowała roboty stanowiące przedmiot przyszłej umowy do grupowania PKWiU 45.23.13.00-8, 45.33.24.00-7. Dla przedmiotowych robót Spółka zastosowała stawkę podstawową w wysokości 22%.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy uznać, że dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą, polegających na budowie sieci wodociągowej wraz z przyłączami zaklasyfikowaną do grupowania PKWiU 45, zastosowanie będzie miała podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Ponadto nadmienia się, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 3 kwietnia 2008r. w sprawie (C-442/05) Finanzamt Oschatz przeciwko Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelibien został wydany w odmiennym stanie faktycznym, dotyczy bowiem podmiotu, który zajmuje się dostawą wody. Natomiast przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny dotyczy kwestii wykonania sieci wodociągowej wraz z przyłączami w sytuacji gdy wykonawcą tych robót jest specjalistyczna firma budowlana. Zatem wyrok ten nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.