INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług rachunkowo-księgowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Spółka będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT świadczy usługi rachunkowo-księgowe na rzecz Spółki G (n spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w N, która w N jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej, dalej: „G”.

G ma stałe miejsce prowadzenia działalności w N, natomiast w Polsce realizuje tylko kontrakty w zakresie usług informatycznych. Usługi te częściowo wykonywane są przez niemiecki personel G w miejscu prowadzenia działalności polskiego klienta (czyli np. w siedzibie polskiego klienta). G wynajmuje w Polsce (jako najemca) powierzchnię biurową, która wykorzystywana jest przez G tylko w celach pomocniczych. G nie jest zarejestrowana jako polski podatnik VAT.

Wszelkie działania handlowe, tj.: wyszukiwanie dostawców, negocjowanie i podpisywanie kontraktów z klientami oraz inne działania z zakresu zarządzania i finansowania odbywają się w siedzibie G.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi rachunkowo-ksiegowe Spółki świadczone na rzecz G podlegają polskiemu podatkowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi rachunkowo-księgowe (PKWiU 74.1) Spółki nie podlegają podatkowi VAT w Polsce, ponieważ miejscem wykonywania tych usług, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, jest siedziba G, znajdująca się w N.

Na podstawie art. 27 ust. 3 oraz ust. 4 pkt 3 ustawy o VA T usługi doradztwa podatkowego świadczone na rzecz osób posiadających siedzibę poza Polską są opodatkowane w miejscu, w którym nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Tymczasowe wykonywanie usług informatycznych na terytorium Polski w siedzibie polskiego klienta oraz wykorzystanie powierzchni biurowej tylko dla celów pomocniczych nie są przesłankami posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce przez G dla celów VAT.

Należy również zwrócić uwagę na konstrukcję przepisów art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, z której wynika, że siedziba podmiotu zagranicznego powinna być zawsze traktowana jako pierwsze kryterium wyboru miejsca świadczenia usług.

W związku z powyższym usługi Spółki w zakresie doradztwa podatkowego świadczone na rzecz G, mającej siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty, jako usługi wymienione w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT, podlegają zgodnie z ust. 3 tego artykułu opodatkowaniu w państwie, na terytorium którego G posiada siedzibę, czyli w N, tym samym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Podobne stanowisko zajął Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 11.05.2006 r. Nr 1401/HTI/4407/14-113/O5/EN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Świadczone przez podatników usługi opodatkowane są w państwie, w którym zgodnie z przepisami przypada miejsce ich świadczenia pozwalające na ustalenie miejsca ich opodatkowania. Podatek od towarów i usług /podatek od wartości dodanej/ jest bowiem nakładany zgodnie z zasadą terytorialnej suwerenności podatkowej, co oznacza, że o ile jest to możliwe, w danym państwie powinny podlegać opodatkowaniu jedynie te transakcje, których rzeczywista konsumpcja ma miejsce w tym kraju.

Podstawowa zasada regulująca miejsce powstania obowiązku podatkowego wynika z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W myśl powołanego przepisu w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Jest to ogólna zasada określająca miejsce świadczenia, od której to zasady ustawodawca wprowadził szereg wyjątków.

Jeden z tych wyjątków wynika z art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 3 ustawy, które to przepisy stanowią, że w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, a zatem także usługi prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Pod pojęciem „podatnika” w rozumieniu wskazanej normy, rozumieć należy zarówno "podatnika", jak i "podatnika podatku od wartości dodanej".

Oznacza to, że w przypadku gdy przedmiotowe usługi niematerialne, w ramach których mieszczą się również usługi świadczone przez Podatnika, świadczone są na rzecz podatników z innego państwa członkowskiego np. N, miejscem ich opodatkowania będzie ten kraj gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, miejsce zamieszkania lub miejsce prowadzenia działalności.

Jak wynika z przedstawionego przez Spółkę wniosku, świadczy Ona usługi rachunkowo-księgowe (PKWiU 74.1) na rzecz Spółki G, z siedzibą w N. Kontrahent Podatnika w Niemczech prowadzi działalność gospodarczą i w Niemczech jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ podatkowy stwierdza, iż w zaistniałej sytuacji miejscem świadczenia przez Spółkę usług rachunkowo-ksiegowych, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz Spółki mającej siedzibę na terytorium Niemiec jest miejsce, gdzie podmioty te mają siedzibę i stosownie do art. 27 ust. 3 ustawy o VAT pozostają poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.