INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2008 r. (data wpływu 26 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 20 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup komputera, torby do komputera oraz myszki bezprzewodowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 października 2008 r. znak ILPP1/443-809/08-2/BD, ILPB1/415-668/08-2/AG, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 października 2008 r., a w dniu 20 października 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni – osoba fizyczna – od 1 października 2008 r. zamierza prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie projektowania konstrukcji budowlanych. Wnioskodawczyni będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a podatek dochodowy będzie rozliczać na zasadach ogólnych. W sierpniu Zainteresowana otrzymała dotację z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Dotacja przyznawana jest z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Już po otwarciu własnej działalności, z otrzymanych środków Wnioskodawczyni zamierza zakupić:

• komputer przenośny za kwotę 3.000,00 zł brutto,
• torbę do komputera za kwotę 200,00 zł brutto,
• myszkę bezprzewodową za kwotę 100,00 zł brutto,
• program komputerowy A(…) 4.636,00 zł brutto,
• program komputerowy B(…) 4.020,00 zł brutto,
• program komputerowy Konstruktor 2.290,00 zł brutto.

Programy komputerowe w tym przypadku są odrębnymi składnikami majątku i nie zaliczają się do zestawu komputerowego. Przewidywany okres użytkowania wszystkich przedmiotów jest dłuższy niż rok.

Komputer przenośny, torbę i myszkę Wnioskodawczyni zaliczy do wyposażenia, wszystkie programy komputerowe (B(…), K(…), A(…)) - zaliczy do wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na: komputer przenośny, torbę do komputera, myszkę bezprzewodową, poniesione z otrzymanej dotacji
z Urzędu Pracy, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, komputer przenośny, torba do komputera i myszka bezprzewodowa będą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż będą służyć Wnioskodawczyni bezpośrednio do prowadzenia działalności gospodarczej i będą związane z osiąganym przychodem. Zainteresowana uważa, że będzie mogła kwotę netto tych przedmiotów wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako poniesiony koszt.

Ponadto Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów programów komputerowych jako wartości niematerialnych i prawnych. Programy te będą podlegać amortyzacji, której Wnioskodawczyni uważa, że nie będzie mogła zaliczyć do kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy,
• być właściwie udokumentowany.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, sfinansowane ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Warunkiem tego zaliczenia jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

W świetle powyższego wydatki poniesione na zakup składników majątku nie zaliczonych do środków trwałych, a więc stanowiących wyposażenie, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia. Zatem stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy za prawidłowe w odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup komputera, torby do komputera oraz myszki bezprzewodowej, zaliczonych przez Wnioskodawczynię do wyposażenia.

Tut. Organ pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 18 listopada 2008 r. nr ILPP1/443-809/08-4/BD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.