INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku należnego wynikającego z faktur VAT dokumentujących roboty budowlano–montażowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku należnego wynikającego z faktur VAT dokumentujących roboty budowlano–montażowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan firmę budowlaną. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zdarzają się sytuacje kiedy kontrahent spóźnia się z zapłatą za wystawioną przez Pana fakturę za wykonaną usługę. Przedstawia Pan tytułem przykładu następującą sytuację: w dniu 29 lipca zostaje wystawiona faktura za wykonane usługi budowlane. Tego samego dnia sporządzany jest także protokół zdawczo-odbiorczy. Do dnia 25 sierpnia zapłata za wystawioną fakturę nie została uregulowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. W deklaracji za jaki miesiąc należy rozliczyć się z wystawionej faktury
...
2. Czy będzie to deklaracja VAT-7 za lipiec (zapłata do 25 sierpnia), czy za sierpień (zapłata do 25 września)
...

Pana zdaniem podatek od towarów i usług należy rozliczyć w deklaracji VAT-7, za miesiąc w którym została uiszczona płatność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przypadkach, gdy dostawa towarów lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, stosownie do przepisu art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednakże, od wyżej wskazanej zasady ogólnej ustawa przewiduje szereg wyjątków. Między innymi przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit d ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Tak więc jeżeli usługa została wykonana, a zapłata nie nastąpiła, obowiązek podatkowy występuje z upływem 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi. Jak wynika z brzmienia art. 19 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług zasady te stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, przy czym otrzymanie części zapłaty w każdym przypadku powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części (art. 19 ust. 15 ustawy).

W myśl treści art. 99 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Natomiast zgodnie z treścią art. 103 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku gdy usługa zostanie wykonana w dniu 29 lipca, tj. dniu, w którym zostanie wystawiona faktura za wykonanie usługi budowlanej oraz sporządzany jest protokół zdawczo–odbiorczy, a zapłata za usługę nie zostaje dokonana to obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, 30. dnia, licząc od dnia wykonania przedmiotowej usługi. A zatem w opisanym przykładzie obowiązek rozliczenia wystawionej w dniu 29 lipca faktury za wykonane usługi budowlane wystąpi w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc sierpień, a nie – jak Pan uważa – w deklaracji za miesiąc, w którym dokonana zostanie zapłata.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.