INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2008 r. (data wpływu 8 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów ustanowionego przed 1 maja 2004 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów ustanowionego przed 1 maja 2004 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W miesiącu wrześniu 1998 r. przed notariuszem została zawarta pomiędzy Gminą M., a Gminą Miasta L. umowa oddania w użytkowanie wieczyste działki gruntu nr 139 i 140, oraz nieodpłatnego przeniesienia prawa własności posadowionych na tych działkach budynków, budowli i urządzeń. Zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste gmina pobiera pierwszą opłatę i opłatę roczną, która podlega aktualizacji. Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa, tj. ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Gmina rozliczała się z podatnikami, wystawiając fakturę za uiszczenie ww. opłaty przy uwzględnieniu podatku od towarów i usług. Gmina Miasta L. zwróciła się o wystawienie faktury korygującej bez uwzględnienia podatku za uiszczone przez nią opłaty tytułem wieczystego użytkowania ww. działek. Powołała się na Uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r., zgodnie z którą do opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów ustanowionego w trakcie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym - nie dolicza się podatku VAT na podstawie obowiązujących obecnie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ustalając wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przez dniem 1 maja 2004 r. - gdy taka czynność nie podlegała wówczas podatkowi od towarów i usług - powinna doliczyć do ww. opłaty podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jeżeli oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste nastąpiło przez dniem 1 maja 2004 r. nie podlega ono obecnie podatkowi. Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru. W przedmiotowym stanie faktycznym czynność wydania towaru w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. W związku z powyższym, do opłat z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przedstawione przez Wnioskodawcę zagadnienie rozstrzygnięte zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, który w uchwale z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06 stwierdził, że: „Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy”.

Użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stanowi dostawę towaru, w przypadku której, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (...). Jeżeli wydanie towaru, w tym przypadku nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste, miało miejsce przed 1 maja 2004 r., czynność ta nie podlega obecnie obowiązującej ustawie o podatku od towarów i usług. Istotnym w sprawie jest również fakt, że w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że ustanowienie (przeniesienie) prawa użytkowania wieczystego gruntów nastąpiło przed 1 maja 2004 r.

Tym samym aktualizacja wysokości opłaty pobieranej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., pozostaje bez wpływu na zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług. Zmiana wysokości opłaty następuje w drodze decyzji administracyjnej. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż nie jest zawierana odrębna umowa cywilnoprawna w zakresie ustanowienia użytkowania wieczystego, a tylko wówczas wystąpiłaby, samoistna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. - gdy taka czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - po wejściu w życie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., ani nie zawiera w sobie podatku należnego, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.