INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 21.08.2008 r. (data wpływu 25.08.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu pracownika i członków jego rodziny z tytułu świadczeń medycznych opłacanych przez pracodawcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu pracownika i członków jego rodziny z tytułu świadczeń medycznych opłacanych przez pracodawcę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, jako pracodawca zamierza podpisać umowę ze specjalistycznym zakładem opieki zdrowotnej. Przedmiotem umowy będzie świadczenie usług przez specjalistyczny zakład opieki zdrowotnej na rzecz pracownika i członków jego rodziny, tj.: dzieci. Do ponoszenia kosztów objęcia pracowników i ich dzieci opieką medyczną Pracodawca nie jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa pracy.

Pracodawca ustali ze specjalistycznym zakładem opieki zdrowotnej, że wynagrodzenie będzie płatne miesięcznie w formie stałej opłaty za każdego pracownika i ich dzieci niezależnie, czy skorzystają lub nie skorzystają z usług medycznych. Pracodawca będzie pokrywał 90% kosztów opłaty za pracownika i jego dzieci, natomiast pracownik będzie ponosił 10% tych kosztów. Pracodawca wartość sfinansowanego przez niego świadczenia w postaci dodatkowej opieki medycznej wykupionej dla pracownika i jego dzieci doliczy do pozostałych przychodów ze stosunku pracy uzyskanych przez tego pracownika w danym miesiącu i dopiero od łącznej kwoty obliczy i pobierze zaliczkę na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość świadczeń w postaci dodatkowej opieki medycznej otrzymanej przez pracownika dla niego i członków jego rodziny, tj.: dzieci stanowi przychód wyłącznie tego pracownika i wyłącznie u tego zatrudnionego pracownika należy określić przychód...

Zdaniem wnioskodawcy:

Zdaniem wnioskodawcy mimo, że dodatkowa opieka medyczna obejmuje nie tylko pracownika, ale też wskazane przez niego dzieci, to przychód należy określić wyłącznie u tego zatrudnionego pracownika, gdyż to jemu pracodawca przekaże świadczenie. Świadczenie to bowiem pracownik otrzyma na podstawie łączącego go z pracodawcą stosunku pracy, więc należy je traktować jako przychód ze stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 – 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione – według cen zakupu.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego pracodawca zamierza objąć pracowników i ich dzieci opieką medyczną, do których nie jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa pracy. Pracodawca będzie pokrywał 90% kosztów opłaty za pracownika i jego dzieci. Pozostała część wydatków, tj. 10% pracownik będzie ponosił sam.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę świadczeń medycznych uprawniających poszczególnych pracowników i ich dzieci do skorzystania ze świadczeń, do których pracodawca nie jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa pracy, to ta wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, dzieci pracownika nie otrzymałby tego świadczenia.

Zatem, z uwagi na fakt realizacji zawartej umowy o udzielenie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników i ich rodzin (dzieci) Wnioskodawca, jako płatnik w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na rzecz pracowników, winien uwzględniać płacony ryczałt (90% kosztów opłaty za pracownika) przy ustalaniu podstawy opodatkowania pracowników.

Natomiast kwoty faktycznej zapłaty za opiekę medyczną pracownika i jego dzieci (10%) dokonywane przez pracowników nie powodują powstania po stronie pracownika przychodu do opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.