Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-174/13/AP
z 23 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym do 2089 r. następujących nieruchomości:

1. działki nr 215 o pow. 0,3120 ha, na której znajdują się:



1. budynek biurowy,
   
2. budynek magazynowy o kubaturze 13.008 m3,
   
3. budynek magazynowy o kubaturze 651,45 m3,
   
4. pozostała infrastruktura wraz z portiernią, śmietnikiem, parkanem, węzłem cieplnym, kanalizacją deszczową, placem i drogami, kanalizacją sanitarną i kablami,



2. działki nr 181 o pow. 0,2292 ha, na której znajdują się:






1. budynek stróżówki,
   
2. budynek handlowo-usługowy,
   
3. wiata,
   
4. zespół garaży.

Nieruchomość wymieniona w pkt 2 jest w części przedmiotem dzierżawy od 1 czerwca 2010 r.

Spółka stała się właścicielem ww. nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu w 2004 r., w związku z komercjalizacją przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. Terminem początkowym, w związku z aktem komercjalizacji, był pierwszy dzień miesiąca następującego po wpisaniu Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego. Wpis nastąpił w dniu 10 maja 2004 r., zatem własność budynków i prawo użytkowania wieczystego przysługuje od dnia 01 czerwca 2004 r.

W latach 1995-2003 dokonano ulepszeń nieruchomości obejmującej działkę nr 215: w budynku biurowym na kwotę łączną 934.452,69 zł oraz w jednym z budynków magazynowych na kwotę łączną 196.967,90 zł. Ww. nieruchomości powstały przed 1991 r. Przedsiębiorstwo państwowe nabyło je na mocy decyzji Wojewody. Nowe budowle, jeszcze za czasów przedsiębiorstwa państwowego, wzniesiono w latach 1994-2001; były to: budynek śmietnika i portierni, węzeł cieplny, kanalizacja deszczowa, place i drogi, kanalizacja sanitarna oraz linia kablowa energetyczna.

W latach 1995-1997 miało miejsce zwiększenie wartości nieruchomości obejmującej działkę nr 181 - dokonano ulepszenia budynku biurowego na kwotę 12.163,47 zł. Nieruchomości znajdujące się na powyższej działce powstały przed 1991 r. Przedsiębiorstwo państwowe nabyło je na mocy decyzji Wojewody.

W związki ze sposobem nabycia własności opisanych nieruchomości, Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka, wraz z innymi spółkami kapitałowymi wchodzącymi w skład jednej Grupy Kapitałowej, w związku z planowaną reorganizacją majątkową, planuje powołanie spółki komandytowo- akcyjnej (dalej „SKA”), na której majątek będą się składały m.in. składniki majątkowe wniesione przez Spółkę w drodze aportu (alternatywnie transakcji sprzedaży). Działalność powołanej SKA sprowadzać się będzie do zarządu otrzymanym majątkiem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie wyklucza to jednak późniejszego dalszego zbycia otrzymanych składników majątkowych na rzecz podmiotów trzecich. Alternatywnie, w celu przeprowadzenia reorganizacji majątkowej, wykorzystana może zostać jedna z już funkcjonujących w Grupie SKA. Spółka zostałaby akcjonariuszem nowo powstałej SKA, ewentualnie funkcjonującej SKA, przy czym w drugim przypadku obejmowałaby akcje w podwyższanym kapitale zakładowym SKA. Objęcie akcji miałoby nastąpić w zamian za aport.

W ramach aportu (alternatywnie transakcji sprzedaży) przeniesiona ma być własność budynków i budowli oraz prawo użytkowania wieczystego do gruntów, na których są posadowione.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym pod pozycją 1, z wyłączeniem budynków i budowli wzniesionych przez przedsiębiorstwo państwowe w latach 1994-2001, będzie objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy?
• Czy dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym pod pozycją 1, w zakresie dotyczącym budynków i budowli wzniesionych przez przedsiębiorstwo państwowe w latach 1994-2001, tj. budynku śmietnika i portierni, węzła cieplnego, kanalizacji deszczowej, placu i dróg, kanalizacji sanitarnej oraz linia kablowej energetycznej będzie objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy?
• Czy dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym pod pozycją 2, w części nie oddanej w dzierżawę, będzie objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy?
• Czy dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w stanie faktycznym pod pozycją 2, w części oddanej w dzierżawę, będzie objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6, art. 6 pkt 1, art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 i 10a, art. 43 ust. 10, art. 43 ust. 7a, art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, analiza obowiązującego stanu prawnego wskazuje, iż:

• w przedstawionym stanie faktycznym nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pod tytułem odpłatnym, tzn. w zamian za akcje obejmowane w SKA (w przypadku sprzedaży za określoną kwotę pieniężną),
• przedmiot aportu (sprzedaży), z uwagi na opisany w zdarzeniu przyszłym charakter, nie może zostać uznany ze przedsiębiorstwo, ani za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Spółka powołała treść art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), po czym zauważyła, że odnosząc analizę stanu prawnego do przedstawionego zdarzenia przyszłego, przy czynności aportu (sprzedaży) nie wystąpią wyjątki pozwalające na przyjęcie stawki podatku w wysokości 8%.

W ocenie Spółki, dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanych w pkt 1 zdarzenia przyszłego, z wyłączeniem budynków i budowli wzniesionych przez przedsiębiorstwo państwowe, będzie objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Z uwagi na treść definicji pierwszego zasiedlenia, wynikającą z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym nie może podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Spółka wskazała, iż oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, gdyż nieruchomość ta została nabyta przez przedsiębiorstwo państwowe na podstawie decyzji Wojewody, a po uzyskaniu własności nieruchomości przez Spółkę, tj. po 1 czerwca 2004 r., nie doszło do oddania budynków/budowli, bądź ich części w najem, dzierżawę, ani do ich sprzedaży. Spółka zauważyła, że w związku ze sposobem nabycia przedmiotowych nieruchomości (decyzja Wojewody), nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co wyczerpuje pierwszą z przesłanek do objęcia dostawy nieruchomości zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Drugą z przesłanek jest brak wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wskazała, że przedsiębiorstwo państwowe w latach 1995-2003 dokonało szeregu nakładów na dwa z budynków mających być przedmiotem aportu, jednakże podniosła, że nawet gdyby przyjąć, iż nakłady te są wiążące dla sytuacji prawno-podatkowej Spółki, a ich wartość przekroczyła 30% wartości początkowej, to należy mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 7a ustawy, który wyłącza warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b tego artykułu. Wskazała, że budynki, których dotyczyły nakłady, były użytkowane przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie Spółkę do czynności opodatkowanych przez okres ponad 5 lat od dnia zwiększenia ich wartości księgowej, zatem może podlegać zwolnieniu na podstawie ww. przepisu. Zwróciła uwagę, iż na przedmiotowej nieruchomości zarówno Ona, jak i poprzedni właściciel, prowadzili działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej leków i produktów medycznych. Działalności tej zaprzestano w 2010 r., a 5 letni okres wskazany w art. 43 ust. 7a ustawy upłynął w 2008 r.

Podsumowując Spółka stwierdziła, że mając na uwadze niespełnienie warunków koniecznych do objęcia dostawy nieruchomości zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ale spełnienie warunków wskazanych w ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a tego artykułu, dostawa ww. nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku. Jednocześnie stwierdziła, że odnośnie zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zastosowanie będzie miał przepis § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia wykonawczego do ustawy.

W odniesieniu do części nieruchomości opisanej w pkt 1 zdarzenia przyszłego, dotyczącej budynku śmietnika i portierni, węzła cieplnego, kanalizacji deszczowej, placu i dróg, kanalizacji sanitarnej oraz linii kablowej energetycznej, Spółka stwierdziła, iż dostawa w postaci aportu, bądź sprzedaży, nie będzie objęta wyżej wskazanymi zwolnieniami, a tym samym będzie musiała uiścić podatek w wysokości 23%.

Stwierdziła, że dostawa ww. obiektów będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (nie doszło do oddania budynków, ani budowli, bądź ich części w najem lub dzierżawę, ani do ich sprzedaży). Wskazała, iż w związku z powstaniem tych budynków i budowli w latach 1994-2001 przedsiębiorstwu państwowemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym dla Spółki, jako następcy prawnego, nie zaistniała pierwsza z przesłanek opisanych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a co za tym idzie, możliwość skorzystania z tego zwolnienia jest wyłączona. Wobec tego przy dostawie przedmiotowych obiektów będzie zobligowana, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, do uiszczenia podatku w wysokości 23%. W zakresie dostawy prawa użytkowania wieczystego, w części dotyczącej tych budynków i budowli, Spółka zauważyła, że w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podniosła, iż orzecznictwo utrwalone przez organy podatkowe, jak i sądy wyraźnie wskazuje, że gdy w ramach jednej transakcji dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami, które są opodatkowane w różny sposób, to „wartość gruntu należy włączyć do podstawy opodatkowania poszczególnych budynków w takiej proporcji, w jakiej pozostają wobec siebie wartości poszczególnych budynków położonych na tym gruncie” [wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 lipca 2008 r. (sygn. akt III SA/GL 1757/07), podobne stanowisko zawiera interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2010 r. (ITPP1/443-899/10/TS)]. Stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które w ramach jednej transakcji dostawy uniemożliwiałyby objęcie zwolnieniem części prawa użytkowania wieczystego gruntu związanej z budynkami i budowlami opisanymi w stanowisku odnoszącym się do pytania 1.

Odnosząc się do czynności aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w pkt 2 zdarzenia przyszłego, w części nie oddanej w dzierżawę, Spółka stwierdziła, że transakcja będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy, gdyż będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa budynków i budowli nie będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wskazała, że oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Podniosła, że nieruchomość ta została nabyta przez przedsiębiorstwo państwowe na podstawie decyzji Wojewody, a po dacie nabycia jej przez Spółkę nie doszło do oddania budynków/budowli, bądź ich części w najem, dzierżawę, ani do ich sprzedaży. Zauważyła, że w związku ze sposobem nabycia przedmiotowych nieruchomości (decyzją Wojewody), nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co wyczerpuje pierwszą z przesłanek do objęcia dostawy zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwróciła uwagę, iż drugą z przesłanek jest brak po Jej stronie wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazała, że przedsiębiorstwo państwowe w latach 1995-1997 dokonało szeregu nakładów na dwa z budynków mających być przedmiotem aportu, jednakże podniosła, że nawet gdyby przyjąć, iż nakłady te są wiążące dla sytuacji prawno-podatkowej Spółki, a ich wartość przekroczyła 30% wartości początkowej, to należy mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 7a ustawy, który wyłącza warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b tego artykułu. Wskazała, że budynki, których dotyczyły nakłady, były użytkowane przez przedsiębiorstwo państwowe, a następnie Spółkę do czynności opodatkowanych przez okres ponad 5 lat od dnia zwiększenia ich wartości księgowej, zatem może podlegać zwolnieniu na podstawie ww. przepisu. Zwróciła uwagę, iż na przedmiotowej nieruchomości zarówno Ona, jak i poprzedni właściciel, prowadzili działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej leków i produktów medycznych. Działalności tej zaprzestano w 2010 r., a 5 letni okres wskazany w art. 43 ust. 7a ustawy upłynął w 2002 r.

Spółka stwierdziła, że mając na uwadze niespełnienie warunków koniecznych do objęcia dostawy nieruchomości zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ale spełnienie warunków wskazanych w ust. 1 pkt 10a w zw. z ust. 7a tego artykułu, dostawa ww. nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku. Jej zdaniem, do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu zastosowanie będzie miał przepis § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia wykonawczego do ustawy.

W odniesieniu do czynności aportu, bądź sprzedaży nieruchomości opisanej w pozycji 2 zdarzenia przyszłego, w części oddanej w dzierżawę, Spółka stwierdziła, że będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wskazała, że część nieruchomości stanowiła przedmiot dzierżawy na rzecz innych przedsiębiorców, a zatem miało miejsce pierwsze zasiedlenie. Na tę część nieruchomości Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenia, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Stwierdziła, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków/budowli lub ich części a dostawą, upłynął okres dłuższy niż 2 lata (dzierżawa trwa od 1 czerwca 2010 r.).

Spółka zauważyła, że należy mieć na uwadze przepis art. 43 ust. 10 ustawy, zgodnie z którym podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i wybrać opodatkowanie dostawy. Zaznaczyła, że odstąpienie od tego zwolnienia ma charakter fakultatywny, a co za tym idzie, dopiero wspólny wniosek Spółki i drugiej strony transakcji mógłby przyczynić się do rezygnacji z tego zwolnienia. Powyższe nie zmienia jednak faktu, że przedmiot aportu (sprzedaży), w części objętej dzierżawą dłuższą niż dwa lata przed datą planowanej transakcji, podlega ww. zwolnieniu.

W zakresie dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu w części odpowiadającej dzierżawionym budynkom i budowlom, Spółka wskazała, że będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 11 powołanego rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.