INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 26 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami w kupnie i sprzedaży nieruchomości. Siedziba biura mieści się w Polsce. Oprócz nieruchomości położonych w Polsce (domy, mieszkania, grunty) pośredniczy także w nabywaniu i sprzedaży nieruchomości położonych za granicą – w tym przypadku w Niemczech. Za swoje usługi wystawia faktury VAT. W przypadku gdy nieruchomość jest położona w Niemczech, marża jest opodatkowana stawką VAT – zero – nie podlega opodatkowaniu (wg informacji z biura centralnej inf. podatkowej, wg art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Taką transakcję Wnioskodawczyni uwzględnia na deklaracji VAT-7 w poz. 21 (dostawa towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju). Zakupy (koszty), których dokonuje w celu prawidłowego funkcjonowania działalności, rozlicza na bieżąco – odliczając VAT naliczony.

Ostatnio zdarzyło się, że nabywcą nieruchomości, przy kupnie której pośredniczyła Wnioskodawczyni, był Niemiec. Wystawiła fakturę VAT ze stawką polskiego VAT 22%, chociaż nieruchomość jest położona na terenie Niemiec. W świetle uzyskanych informacji powinna sporządzić fakturę korygującą VAT polski (22%) i oddać klientowi pieniądze.

Kontaktowała się telefonicznie z biurem centralnej informacji podatkowej, by uzyskać informacje na temat kto płaci VAT od usługi pośrednika nieruchomości, gdy nieruchomość jest położona za granicą... Otrzymała informację, że VAT do odpowiedniego Urzędu w Niemczech powinien uiścić pośrednik nieruchomości po wcześniejszym zarejestrowaniu się w Urzędzie niemieckim oraz, że faktura pośrednika za usługi powinna zawierać ten niemiecki podatek.

Kolejnym razem w rozmowie telefonicznej z „C....” udzielono na ten sam temat informacji, że w wystawionej fakturze za usługi pośrednictwa przy pośredniczeniu w kupnie nieruchomości położonej za granicą nie uwzględnia się podatku należnego zagranicznemu Urzędowi Skarbowemu. Poinformowano również, że kwestię VAT-u (w tym wypadku niemieckiego) regulują przepisy niemieckie i w tamtejszych urzędach skarbowych Wnioskodawczyni powinna szukać odpowiedzi – informacji. Jednakże w Niemczech w urzędzie skarbowym takiej informacji, która rozwiałaby wątpliwości w tym zakresie nie otrzymała. W dalszym ciągu nie jest przekonana, która z udzielonych telefonicznie odpowiedzi jest słuszna. Jeśli faktura za usługę będzie zawierała – zostanie powiększona o niemiecki VAT (19%) w kwocie brutto = netto to podatek dochodowy w Polsce Wnioskodawczyni będzie płacić de facto od niemieckiego VATu. Brutto = netto – Wnioskodawczyni uważa, że nie może na polskiej fakturze wpisać stawki 19% VAT niemieckiego, a jedynie „sztucznie” zawyżyć wartość netto dla klienta o 19% VATu niemieckiego i całość (netto + 19% VAT) opodatkować dla polskich potrzeb całą wartość netto, zero procentowym podatkiem VAT (wg art. 27 ust. 2 pkt 1), więc wartość brutto będzie taka sama jak wartość netto, co tak naprawdę jest nie jasne i nie uczciwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy kwoty na fakturze wystawianej dla klientów powinny zawierać kwotę VAT niemieckiego 19%...
2. Kto powinien odprowadzać do niemieckiego urzędu skarbowego podatek VAT od tej transakcji... (Urzędy w Niemczech nie potrafiły tej sprawy wyjaśnić)
3. Czy mogę sporządzić korektę faktury VAT, korygując tylko kwotę VAT 22%, oddać ją nabywcy usługi (kwotę pieniędzy) i od urzędu skarbowego w Polsce prosić o zwrot zapłaconego podatku VAT...
4. Czy jako pośrednik nieruchomości jednocześnie podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni nie powinna pobierać od swoich klientów podatku VAT niemieckiego i odprowadzać go osobiście do niemieckiego urzędu skarbowego...
5. Od jakiej kwoty Wnioskodawczyni powinna płacić podatek dochodowy czy do przychodów doliczać kwotę VAT niemieckiego...
6. Czy stosownie postępuję odliczając VAT naliczony z kosztów, które na bieżąco ponoszę...
   
   

Odpowiedź na pytanie piąte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pani w zakresie pozostałych pytań rozpatrzony został odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawczyni skoro pobrałaby i wykazałaby podatek niemiecki w fakturze za usługi to płaciłaby podatek dochodowy od kwoty VAT niemieckiego. A to uważa za niezgodne ze zdrowym rozsądkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy z dnia maja 2003 r. zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) zyski przedsiębiorstwa, które ma siedzibę w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej, a skrót VAT, oznacza „Yalue Ad-ded Tax”, co znaczy: podatek od wartości dodanej.

VAT należy do podatków zharmonizowanych w Unii Europejskiej. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) uwzględnia przepisy VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach tej ustawy jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług podatek ten podlega tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Oznacza to, że rozwiązania zawarte w przepisie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na mocy którego u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, należy odnosić także do podatku od wartości dodanej.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, stosownie do wyżej przytoczonych przepisów w przychodzie z działalności gospodarczej z tytułu wykonania usługi pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Niemiec, Wnioskodawczyni powinna uwzględnić kwotę netto, tj. przychód ze sprzedaży pomniejszony o kwotę podatku od wartości dodanej płatnego w Niemczech.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. W dniu 07 sierpnia 2008 r. na konto Izby Skarbowej w Bydgoszczy Wnioskodawczyni uiściła opłatę za wydanie pisemnej interpretacji w kwocie 150,00 zł. W związku z tym, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy trzech stanów faktycznych (jednego w podatku dochodowym od osób fizycznych i dwóch w podatku od towarów i usług), część wpłaty (30 zł) zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę nr rachunku bankowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.