INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 03 września 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie złożenia korekt deklaracji PIT-4 i informacji PIT-11 za lata 2005-2007:
- w części dotyczącej korekt deklaracji PIT-4 (PIT-4R) – jest prawidłowe,
- w części dotyczącej korekt informacji PIT-11 (PIT-11-/8B) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 września 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie złożenia korekt deklaracji PIT-4 i informacji PIT-11 za lata 2005-2007.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych, forma opodatkowania – zryczałtowany podatek dochodowy bez podatku VAT. Data rejestracji firmy 28 czerwca 1999r. Od czerwca 2005r. swoje usługi zaczął świadczyć na terenie Francji tylko i wyłącznie dla firm, które na podstawie wystawianych przez niego rachunków odprowadzały stosowny podatek we Francji. Wówczas pracował w tym kraju z jednym pracownikiem. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał zezwolenie druk E-101 na pracę we Francji na okres 12 miesięcy. Po powrocie do Polski wnioskodawca ponownie złożył wniosek o pozwolenie na pracę za granicą i wyjechał do Francji, zatrudniając wtedy już kilku pracowników. Nadal za wystawiane rachunki opłacał należny podatek ryczałtowy w Polsce oraz dokonał rozliczeń rocznych PIT-28 za lata 2005-2007.

Opłacał również podatek dochodowy PIT-4 od wynagrodzeń pracowników w Polsce i co za tym idzie wystawiał informacje PIT-11 zatrudnionym pracownikom oraz w przypadku rozwiązania umowy o pracę – świadectwa pracy. Kolejny wniosek E-101 został odrzucony przez ZUS. W okresie od 4 do 13 lutego 2008r. przeprowadzono kontrolę przez ZUS. Ostateczne stanowisko ZUS-u w protokole jest następujące:
„Zgodnie z art. 14 ust. 1 i art. 14a Rozporządzenia Rady EWG nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971r. oraz decyzją Komisji Administracyjnej Wspólnot Europejskich ds. Zabezpieczeń Społecznych nr 181 z dnia 13 grudnia 2000r. osoba prowadząca działalność na własny rachunek na terytorium państwa członkowskiego i wykonywania pracy nie przekraczającej 12 miesięcy, a możliwość delegowania mają przedsiębiorstwa prowadzące działalność w głównej mierze na terytorium państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę”.W związku z powyższym według ZUS wnioskodawca nie spełnił tych wymogów i ZUS nakazał sporządzić korekty zerujące deklaracji rozliczeniowych ZUS zarówno płatnika jak i wszystkich zatrudnionych pracowników za okres dotyczący pobytu we Francji, tj. od czerwca 2005 do stycznia 2008r. Wszystkie zapłacone składki ZUS zostaną mu zwrócone. Wnioskodawca nadmienił, iż we Francji nie mieściła się ani siedziba ani zakład firmy. Wynajmował kwatery prywatne na noclegi dla siebie i pracowników w rejonie Francji, który był położony blisko przyjętego zlecenia. Okres realizacji jednego zlecenia na usługi ogólnobudowlane nigdy nie przekraczał 12 miesięcy. W okresie 12 miesięcy zazwyczaj jego firma wykonywała do kilku zleceń remontowo-budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie jest stanowisko w sprawie złożonych rozliczeń deklaracji PIT-4, informacji PIT-11, świadectw pracy dla pracowników oraz zapłaconych podatków PIT-4 w Polsce...

Zdaniem wnioskodawcy, nie należy korygować deklaracji PIT-4 i tym samym informacji PIT-11, gdyż nie jest możliwe nakazanie wszystkim osobom, które pracowały u niego żeby teraz one też skorygowały swoje zeznania roczne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w latach 2005-2006, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 4a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w latach 2005-2006) wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2007r.) uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2007r.), powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku, podpisanej w Warszawie w dniu 20 czerwca 1975r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, wówczas osiągnięte za nią wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie podczas jednego lub kilku okresów, nie przekraczających łącznie 183 dni w danym roku podatkowym,
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby,
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W świetle powyższego, jeśli pracownik mający miejsce zamieszkania na terenie Polski, wykonuje pracę na terytorium Francji, wówczas osiągnięte za tę pracę wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie w którym praca jest wykonywana, czyli we Francji oraz w państwie miejsca zamieszkania, czyli w Polsce. Jednakże, na podstawie art. 15 ust. 2 cytowanej umowy, wynagrodzenie za pracę pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskane na terenie Francji jest opodatkowane tylko w Polsce w przypadku gdy łącznie zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie. Zatem opodatkowanie wynagrodzenia wyłącznie w Polsce ma miejsce w przypadku gdy wynagrodzenie nie jest wypłacane przez pracodawcę mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę we Francji, wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada na terenie Francji, a pracownicy przebywają łącznie na terenie Francji mniej niż 183 w danym roku podatkowym. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, tj. we Francji oraz w Polsce, przy czym opodatkowaniu podlegać będzie dochód uzyskany od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym praca wykonywana była we Francji. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w art. 23 ust. 1 pkt a) umowy metodę unikania podwójnego opodatkowania (metoda wyłączenia z progresją). Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt a) ww. umowy, w przypadku Polski jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga przychody lub posiada majątek, które stosownie do postanowień niniejszej umowy podlegają opodatkowaniu we Francji, wówczas Polska - z zastrzeżeniem postanowień punktu b), wyłączy te przychody albo ten majątek spod opodatkowania, może jednak przy ustalaniu podatku od pozostałego dochodu albo pozostałego majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową która zostałaby zastosowana, gdyby te przychody albo ten majątek nie zostały wyłączone spod opodatkowania.

Należy jednak zauważyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena zasad opodatkowania dochodów pracowników z pracy najemnej wykonywanej na terenie Francji, ale prawidłowość złożonych przez wnioskodawcę jako płatnika deklaracji PIT-4 (PIT-4R) i informacji o dochodach PIT-11 (PIT-11/8B) za lata 2005-2007. Zasady poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy i obowiązki tych płatników regulują m.in. przepisy art. 31, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 32 ust. 6 tej ustawy (obowiązującego od 01 stycznia 2007r.) zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a. Według postanowień art. 38 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w latach 2005-2006) płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru (PIT-4); jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.

Natomiast w myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007r.) płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a. Zgodnie z art. 38 ust. 1a ustawy (obowiązującego od 01 stycznia 2007r.) w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację (PIT-4R), według ustalonego wzoru. Stosownie zaś do postanowień art. 39 ust. 1 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11/8B, a od 01 stycznia 2007r. – PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Wzory informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11/8B oraz deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty dokonanych wypłat (PIT-4) zostały zamieszczone w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2003r. Nr 224, poz. 2225). Natomiast wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 został zamieszczony w załączniku nr 11 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2006r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. 2006 r. Nr 243, poz. 1760 ze zm.). W załączniku do ww. rozporządzenia został zamieszczony również wzór deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro wnioskodawca jako płatnik pobierał zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń pracowników za pracę wykonywaną na terenie Francji to był zobowiązany zgodnie z uregulowaniami art. 38 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do składania deklaracji PIT-4 (i PIT-4R od 01 stycznia 2007r.). Brak jest zatem podstaw do dokonania korekt tych deklaracji, gdyż odzwierciedlają one wysokość faktycznie pobranych i odprowadzonych zaliczek na podatek.

Stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy więc za prawidłowe.

Natomiast odnośnie informacji o dochodach PIT-11 (PIT-11/8B) stwierdzić należy, iż na płatniku ciąży obowiązek sporządzenia i przesłania w ustawowym terminie informacji na druku PIT-11 (PIT-11/8B), w której wykazane zostaną wszystkie dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, kwoty składek na ubezpieczenie społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone w Polsce oraz kwoty zaliczek na podatek dochodowy obejmujące również zaliczki zapłacone w Polsce od dochodów uzyskiwanych przez pracownika z pracy wykonywanej we Francji. Jak wynika z opisu do informacji PIT-11 (PIT-11/8B) w informacji tej nie wykazuje się natomiast dochodów zwolnionych od opodatkowania, z wyjątkiem dochodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w informacji o dochodach PIT-11 (PIT-11/8B) nie wykazuje się przychodów uzyskanych przez pracowników i opodatkowanych za granicą, tzn. przychodów zwolnionych (wyłączonych) od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidującej metodę wyłączenia z progresją. Dane dotyczące wysokości tych przychodów płatnik powinien zawrzeć w odrębnej informacji (zaświadczeniu), którą przekazuje pracownikowi bez względu na to, czy ma obowiązek wystawienia informacji PIT-11. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują formy tej informacji, więc jest ona dowolna. Niemniej jednak płatnik powinien przekazać pracownikowi wszystkie informacje niezbędne pracownikowi do prawidłowego obliczenia zobowiązania podatkowego. Informacja taka powinna zatem zawierać również dane dotyczące wysokości składek na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe) i ubezpieczenie zdrowotne, potrąconych przez płatnika z wynagrodzeń opodatkowanych we Francji i podlegających odliczeniu od dochodu lub od podatku.

W związku z powyższym, jeżeli zgodnie z regulacjami ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenie pracowników podlegało opodatkowaniu we Francji, a w Polsce dochody te były zwolnione od opodatkowania i pracownicy uzyskali w roku podatkowym tylko dochody zwolnione od podatku, to wnioskodawca powinien sporządzić tym pracownikom korekty informacji PIT-11 wykazując w nich jedynie pobrane zaliczki na podatek dochodowy. Z kolei pracownicy będą mogli złożyć – stosownie do uregulowań zawartych w art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa – korektę zeznań podatkowych za te lata, jeżeli w pierwotnych zeznaniach wykazali do opodatkowania te przychody z pracy najemnej we Francji, które zgodnie z powołanym art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 23 ust. 1 pkt a) ww. umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej są zwolnione (wyłączone) z opodatkowania w Polsce i stosuje się do nich metodę unikania podwójnego opodatkowania zwaną metodą wyłączenia z progresją.Natomiast w sytuacji, gdy pracodawca oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania przekazywał pracownikom również dochody podlegające opodatkowaniu – to skorygowania informacji PIT-11 lub PIT-11/8B należy dokonać tylko w części dotyczącej przychodów (dochodów).

W związku z tym stanowisko wnioskodawcy w zakresie korekty informacji PIT-11 (PIT-11/8B) uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.