INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008r. (data wpływu 19 sierpnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania dostawy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych na rzecz przedsiębiorcy ukraińskiego jako eksportu pośredniego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozpoznania dostawy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych na rzecz przedsiębiorcy ukraińskiego jako eksportu pośredniego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą zamierza w przyszłości nawiązać współpracę handlową z przedsiębiorcą mającym siedzibę w Republice Ukrainy. Współpraca ta sprowadzać się będzie do realizowania na rzecz ww. przedsiębiorcy - w ramach zawartej uprzednio umowy sprzedaży - hurtowych dostaw wyrobów akcyzowych zharmonizowanych - paliw ciekłych, tj. benzyn silnikowych innych niż benzyny lotnicze oraz olejów napędowych. Należność za dostarczone paliwa uiszczana będzie w formie zaliczki przed dokonaniem dostawy. Dostawa realizowana będzie poprzez odbiór przez nabywcę - przedsiębiorcę ukraińskiego z bazy paliw zlokalizowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towaru będącego przedmiotem zakupu, następnie zaś wywóz paliwa z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium Wspólnoty Europejskiej następował będzie również transportem powołanego nabywcy lub na jego rzecz. Wywóz paliw będących przedmiotem zakupu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium Wspólnoty Europejskiej potwierdzany będzie przez właściwy wg przepisów celnych urząd celny na dokumencie celnym SAD, z którego wynikać będzie tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz przedsiębiorcy ukraińskiego w sposób opisany wyżej w poz. 50 niniejszego formularza ORD-IN będzie eksportem pośrednim towarów - wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z brzmieniem treści przepisu art. 2 pkt 8 lit. b. ustawy o VAT przez "eksport towarów" rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju (Rzeczypospolitej Polskiej) poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 tej ustawy, jeżeli wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Pady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 2Q.10.2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005". W opisanym przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym wywóz towarów będących przedmiotem dostawy (wyrobów akcyzowych zharmonizowanych - paliw ciekłych) następował będzie z bazy paliwowej zlokalizowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaś miejscem ich przeznaczenia będzie kraj leżący poza obszarem Wspólnoty Europejskiej. Przedmiotowy wywóz następował będzie w wykonaniu zawartej pomiędzy sprzedawcą (Wnioskodawcą) a nabywcą umowy sprzedaży, gdzie płatność realizowana będzie w formie zaliczkowej przed dokonaniem dostawy, a zatem w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT, tj. w formie dostawy towarów rozumianej jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tak rozumiany wywóz dokonywany będzie przez nabywcę (ewentualnie na jego rzecz) mającego siedzibę w Republice Ukrainy i potwierdzany będzie przez określony w przepisanych celnych urząd celny na dokumencie celnym SAD, z którego wynikać będzie tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Biorąc pod rozwagę to, iż w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym występują wszystkie przesłanki niezbędne do określenia danej dostawy towarów jako ich eksportu, przyjąć zatem należy, że planowana przez Spółkę sprzedaż na rzecz przedsiębiorcy ukraińskiego paliw ciekłych, szczegółowo sprecyzowana w poz. 50 formularza, zdaniem Wnioskodawcy będzie eksportem pośrednim towarów - wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej jako ustawa o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 2 pkt 8 ustawy o VAT definiuje eksport towarów jako potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 19 ust. 6 ww. ustawy w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Zdefiniowanie eksportu towarów bezpośredniego i pośredniego ma znaczenie z punktu widzenia rozróżnienia warunków zastosowania przez eksportera preferencyjnej stawki podatku 0%.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE, i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu lub przez podmiot upoważniony przez niego – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski dostawca sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi go lub zleca jego wywóz poza granicę Wspólnoty, i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu lub zleca innemu podmiotowi dokonanie odprawy celnej na jego rzecz.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca sprzedaje towar kontrahentowi zagranicznemu. Gestia transportowa jest w rękach nabywcy, który wywozi towar lub zleca jego wywóz poza granicę Wspólnoty.

Stosownie zatem do powołanej wyżej definicji eksportu (w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy o VAT) stwierdzić należy, iż w przedmiotowym wypadku mamy do czynienia z eksportem pośrednim.

Dodatkowo zauważyć należy, iż zapisy umieszczone na dokumencie SAD i innych dokumentach związanych z eksportem nie decydują o uznaniu danego eksportu za bezpośredni czy pośredni, gdyż nie mają one bezpośredniego odniesienia do definicji eksportu zawartej w art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii zaliczek pobranych z tytułu eksportu towarów, bowiem nie były one przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, nie były również przedmiotem oceny prawnej zdarzenia przyszłego wyrażonej w stanowisku Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.