INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej T T OF P E Z M Z, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2008 r. (data wpływu 13 sierpień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pośrednictwa usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pośrednictwa usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów z kontrahentami krajowymi świadczy usługi pośrednictwa związane z usługami na ruchomym majątku rzeczowym na zlecenie kontrahentów z UE. Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, pośrednictwo w świadczeniu usług na ruchomym majątku rzeczowym opodatkowane jest w miejscu, gdzie opodatkowana jest usługa podstawowa. Usługi na rzeczowym majątku ruchomym opodatkowane są w miejscu ich faktycznego wykonania (art. 28 ust. 2 pkt 3 lit. d). Jednak przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 28 ust. 7 ustawy o VAT, zleceniobiorcy usług na rzeczowym majątku ruchomym mogą przenieść opodatkowanie tych usług na nabywcę. Biorąc powyższe pod uwagę, kontrahenci krajowi, z którymi pośrednik zawarł umowę na świadczenie usług na rzeczowym majątku ruchomym w sytuacji, gdy otrzymali od kontrahenta z UE numer, pod którym jest on zarejestrowany na potrzeby VAT na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska, traktują wykonaną usługę, jako wykonaną poza terytorium kraju i wystawiają faktury handlowe z adnotacją, że podatek rozlicza nabywca. Dodatkowo, na fakturze informują zleceniodawcę zagranicznego, że należność za wykonaną usługę należy przekazać na rachunek Zainteresowanego (pośrednika). Wnioskodawca świadcząc usługi pośrednictwa związane z omawianymi wyżej usługami, mimo przeniesienia ich opodatkowania na terytorium innego państwa członkowskiego, traktuje wykonaną przez siebie usługę, jako usługę krajową. Wystawia fakturę na kontrahenta krajowego i opodatkowuje stawką 22%. Z chwilą, gdy od kontrahenta zagranicznego wpływa zapłata na rachunek bankowy Zainteresowanego przeznaczona dla firmy świadczącej usługi na rzeczowym majątku ruchomym, pośrednik zgodnie z zawartą umową dokonuje skupu waluty. Z otrzymanej kwoty potrąca prowizję za swoją usługę, a różnicę przekazuje na wskazany rachunek kontrahenta krajowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie Wnioskodawcy (pośrednika) zaliczające wykonaną usługę do usług krajowych opodatkowanych stawką 22% jest w opisanej sytuacji prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonaną usługę należy potraktować jako usługę krajową i opodatkować stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostały wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostały uznane za wykonane w danym miejscu. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw członkowskich. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług z uwagi na ich charakter. Tak też jest w przypadku usług wykonywanych przez pośredników.

W myśl art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy, w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z usługami innymi niż wymienione w pkt 1 i 2 lit. a oraz w art. 27 ust. 3 – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce świadczenia usług, z którymi usługi te są związane, z zastrzeżeniem ust. 6.

W przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer – art. 28 ust. 6 ustawy.

W celu wyjaśnienia stanu prawnego w przedmiotowej sprawie należy także wskazać treść przepisów art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d oraz art. 28 ust. 7 i ust. 8 ustawy, które dotyczą podmiotu świadczącego usługę podstawową.

Stosownie do art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 7 ustawy, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Stosownie do art. 28 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym świadczonych przez kontrahentów Zainteresowanego, są terytoria państw członkowskich innych niż terytorium kraju.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca otrzymał od nabywcy usługi pośrednictwa związanego z usługami na ruchomym majątku rzeczowym, numer, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku, zgodnie z art. 28 ust. 6 ustawy, miejscem świadczenia usługi pośrednictwa jest Polska. A zatem, Wnioskodawca postępuje prawidłowo wystawiając fakturę VAT na kontrahenta krajowego, opodatkowując przedmiotową usługę stawką podatku obowiązującą na terytorium kraju.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.