INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 28 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT dla usług organizowania obozów i kolonii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT dla usług organizowania obozów i kolonii. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 28 listopada 2008 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 września 2008 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie Szkolnego Schroniska Młodzieżowego „W” w X, na podstawie wpisu do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych, tym samym działa w oparciu o ustawę o systemie oświaty. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawczynię są dzieci i młodzież szkolna w formie zorganizowanych grup (obozy, kolonie, wycieczki i inne podobne formy zorganizowane). Opłaty za przedmiotowe usługi – za korzystanie z zakwaterowania przez dzieci, młodzież szkolną i ich opiekunów – ustalone są na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 marca 2005 r. w sprawie rodzajów i szczególnych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U. Nr 52, poz. 467 ze zm.). Grupy te są organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte systemem oświaty.

Ponadto Schronisko ma możliwość świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałym odbiorcom np. indywidualnym turystom, firmom zakupującym pobyty dla swoich pracowników itp., ale tylko w takim zakresie, w jakim dysponuje wolnymi miejscami.

Schronisko obecnie nie nabywa i nie planuje nabywania innych elementów, które składałyby się na tzw. usługę turystyczną, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT np. transport, bilety wstępu na imprezy, wyżywienie – posiłki zakupione od innych podatników (tzw. catering), ubezpieczenia uczestników itp.

W doprecyzowaniu stanu faktycznego Zainteresowana podała, że świadczone przez Schronisko usługi zaklasyfikowane są do grupowania PKWiU 55.21.10. Przedmiotowe usługi, zdaniem Wnioskodawczyni, można podzielić na dwa rodzaje: polegające jedynie na zakwaterowaniu oraz polegające na zakwaterowaniu z zagwarantowanym i sporządzonym przez Wnioskodawczynię posiłkiem, wkalkulowanym w cenę pobytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi obozów, kolonii i usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, świadczone przez prowadzone przez Wnioskodawczynię Szkolne Schronisko Młodzieżowe na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczone przez Schronisko usługi organizowania obozów, kolonii oraz usługi o podobnym charakterze organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, świadczone dla tych instytucji (na rzecz dzieci i młodzieży) nie korzystają ze zwolnienia na podstawie § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Przedmiotowe Schronisko nie spełnia wymogów zawartych w ww. przepisie gdyż wykonuje usługi na rzecz dzieci i młodzieży z zewnątrz, spoza Schroniska oraz nie świadczy usług wyłącznie na rzecz grup organizowanych przez jednostki objęte systemem oświaty. Wnioskodawczyni świadczy również usługi na rzecz turystów spoza kręgu objętego systemem oświaty.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, usługi polegające na zakwaterowaniu – bez względu na rodzaj odbiorcy – świadczone przez Schronisko, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, z wyjątkiem sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie art. 119 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r. brzmieniem art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

W myśl art. 1 pkt 5 ww. ustawy, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług art. 8 ust. 3 otrzymał brzmienie: „Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119”.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „usług turystycznych” należy posiłkować się ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.). Usługami turystycznymi, w rozumieniu art. 3 pkt 1 cyt. ustawy, są usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszelkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Szczególne procedury dotyczące świadczenia usług turystycznych zostały uregulowane w art. 119 ustawy o VAT. Wprowadzają one specyficzny sposób opodatkowania polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących ww. usługi.

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki, zgodnie z ust. 1 powołanego wyżej artykułu, jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 119 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 140 załącznika nr 3 ustawodawca wymienił całą grupę usług świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU ex 55.2), z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

W myśl § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi obozów, kolonii lub usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek.

Należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. powołane wyżej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. zastąpione zostało rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). W wyniku tej zmiany od dnia 1 grudnia 2008 r. cytowany wyżej przepis § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. zastąpiony został przez § 13 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., jego zakres pozostał jednak niezmieniony.

Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje:

    1) przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkola specjalne;
    2) szkoły:
       a) podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego,
       b) gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego,
       c) ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne,
       d) artystyczne;
    3) placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;
    3a) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;
    3b) placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych;
    4) poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;
    5) młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;
    6) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;
    7) Ochotnicze Hufce Pracy - w zakresie kształcenia i wychowania ich uczestników;
    8) zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli;
    9) biblioteki pedagogiczne;
    10) kolegia pracowników służb społecznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadząc Szkolne Schronisko Młodzieżowe, na podstawie wpisu do ewidencji niepublicznych szkół i placówek oświatowych, w oparciu o ustawę o systemie oświaty, świadczy usługi zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 55.21.10. Głównym odbiorcą usług świadczonych przez Schronisko są dzieci i młodzież szkolna w formie zorganizowanych grup (obozy, kolonie, wycieczki i inne podobne formy zorganizowane). Wnioskodawczyni obecnie nie nabywa i nie planuje nabywania elementów, które składałyby się na usługę turystyczną, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT.

W związku z powyższym przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz dzieci i młodzieży ze szkół i innych jednostek objętych ustawą o systemie oświaty – zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 55.21.10 – mieszczą się w zakresie poz. 140 załącznika nr 3 do powołanej ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 7%. Usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. (od 1 grudnia 2008 r. § 13 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.), gdyż nie stanowią usług obozów, kolonii lub usług o podobnym charakterze organizowanych przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, świadczonych wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek.

Jednakże podkreślenia wymaga fakt, iż zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) – zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwe jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

Należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy Podatnik organizuje wypoczynek dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów i dokonuje zakupów usług albo towarów od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, to organizacja tych kolonii, obozów jest usługą w zakresie turystyki. W tej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 119 ustawy o VAT, zgodnie, z którym usługa taka będzie objęta szczególną procedurą opodatkowania marży i będzie podlegała opodatkowaniu w całości podstawową stawką VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.