INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 09.09.2008 r. (data wpływu 12.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – usługi telekomunikacyjne. Firma wpisana jest do ewidencji działalności gospodarczej pod Nr ...../2005 pod nazwą Przedsiębiorstwo Robót Telekomunikacyjnych „E” J K.

W dniu 29.08.2007 r. nastąpiło zbycie Przedsiębiorstwa. Nabywcą przedsiębiorstwa została Spółka pod nazwą Przedsiębiorstwo Robót Teletechniczych „E” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod ......... w dniu 19.04.2007 r.

Cena sprzedaży Przedsiębiorstwa wynosiła 380.000 PLN.

Według umowy zapłata za zbycie Przedsiębiorstwa miała nastąpić w 4 ratach po 95.000 PLN każda.

I rata do 10.12.2007 r.

II rata do 10.03.2008 r.

III rata do 10.06.2008 r.

IV rata 10.09.2008 r.

Dochód ze sprzedaży Przedsiębiorstwa został uwzględniony w deklaracji za sierpień 2007 r., a podatek dochodowy zapłacony oraz w zeznaniu rocznym za 2007 r. w PIT-36L dochód ze sprzedaży został rozliczony.

Ze względu na nieuregulowanie przez nabywcę żadnej z rat, w dniu 16.06.2008 r. zawarto porozumienie w przedmiocie rozwiązania umowy zbycia Przedsiębiorstwa. Strony zrzekły się wszelkich roszczeń wynikających z niewykonania umowy. Zwrot Przedsiębiorstwa nastąpił po zakończeniu rozliczenia okresu podatkowego 2007.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dochód ze sprzedaży Przedsiębiorstwa rozliczony w zeznaniu rocznym PIT-36L podlega korekcie za 2007 r., czy należy go rozliczyć w 2008 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży Przedsiębiorstwa podlega korekcie zezna rocznego za 2007 r. (PIT-36L).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 -25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera żadnych szczególnych unormowań odnoszących się do sprzedaży przedsiębiorstwa. W efekcie przy sprzedaży przedsiębiorstwa przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą mają co do zasady zastosowanie przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące zbycia składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Uzyskany ze sprzedaży przedsiębiorstwa przychód należy zatem zaliczyć do wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 – tj. pozarolniczej działalności gospodarczej – uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

W ujęciu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedaż jest umową, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 ww. ustawy). Umowa sprzedaży jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, tj. świadczenie jednej strony ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Najważniejszym obowiązkiem sprzedawcy jest doprowadzenie do wystąpienia skutku rozporządzającego, czyli obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy. Dalszym obowiązkiem sprzedawcy jest wydanie rzeczy kupującemu celem zapewnienia mu możności faktycznego korzystania z nabytego przedmiotu. Najważniejszym obowiązkiem kupującego wobec kontrahenta jest natomiast obowiązek zapłaty ceny kupna. Drugim podstawowym obowiązkiem kupującego jest obowiązek odbioru przedmiotu sprzedaży.

Stosownie natomiast do art. 496 Kodeksu cywilnego, jeżeli wskutek odstąpienia od umowy strony mają dokonać zwrotu świadczeń wzajemnych, każdej z nich przysługuje prawo zatrzymania, dopóki druga strona nie zaofiaruje zwrotu otrzymanego świadczenia albo nie zabezpieczy roszczenia o zwrot. Przepis tegoż artykułu stosuje się odpowiednio w razie rozwiązania lub nieważności umowy wzajemnej (art. 497 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika , iż Wnioskodawca dokonał sprzedaży swojego przedsiębiorstwa w dniu 29.08.2007 r. a następnie ze względu na nieuregulowanie przez nabywcę Przedsiębiorstwa żadnej z rat w dniu 16.06.2008 r. zawarto porozumienie w przedmiocie rozwiązania umowy zbycia Przedsiębiorstwa. Strony zrzekły się wszelkich roszczeń wynikających z niewykonania umowy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają jednak zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia (powiększenia) przychodów, tj. czy przychód się pomniejsza (powiększa) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe, choć nie ma znaczenia czy już je faktycznie uzyskał. Uzyskanie przychodu należnego ma miejsce w momencie wykonania, w ramach prowadzonej działalności, czynności będącej tytułem uzyskania prawa do świadczenia wzajemnego, czyli w dacie spisania stosownej umowy cywilnoprawnej. Późniejsze – w następnych latach podatkowych – rozwiązanie umowy sprzedaży wywołuje konieczność skorygowania tego przychodu w dacie jego powstania.

W związku z powyższym, w odniesieniu do przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji, korekta przychodu wynikająca z rozwiązania umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, powinna zostać odniesiona do przychodów roku podatkowego 2007.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
  
  

W świetle powyższych przepisów, należy stwierdzić, iż skoro umowa sprzedaży przedsiębiorstwa została rozwiązania, w wyniku czego nastąpi korekta przychodu, to korekcie takiej podlegać winny również koszty uzyskania tegoż przychodu.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, Wnioskodawca, rozwiązując umowę sprzedaży przedsiębiorstwa, która zawarta została w roku 2007, powinien dokonać, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, korekty zarówno przychodu jak i kosztów jego uzyskania za 2007 r. W związku z tym, Wnioskodawca zobowiązany jest także do dokonania korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych – PIT-36L - za rok podatkowy 2007.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.