INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2008 roku (data wpływu 5.09.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT na usługi budowlano-montażowe świadczone przez głównego wykonawcę, dotyczące budynku klasyfikowanego w PKOB 1211 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki VAT na usługi budowlano-montażowe świadczone przez głównego wykonawcę i dotyczące budynku klasyfikowanego w PKOB 1211.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 15 marca 2008 roku podpisał z inwestorem umowę dotyczącą budowy zespołu budynków apartamentowo-hotelowych. Zlecone roboty budowlano-montażowe dotyczą dwóch budynków realizowanych etapowo. W pozwoleniu na budowę uzyskanym przez inwestora, organ wydający decyzję określił kategorię obiektu XIV. Zgodnie z załącznikiem do ustawy Prawo Budowlane, określającym kategorie budynków nr XIV został nadany budynkom zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, takim jak: hotele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne (czyli budynkom zamieszkania zbiorowego). Z otrzymanej od inwestora dokumentacji wynika, że w obiekcie zostało zaprojektowanych 196 lokali wraz z przynależnymi miejscami postojowymi hali garażowej.

Każdy lokal – apartament składa się z pokoju dziennego z aneksem kuchennym, pokoju sypialnego, łazienki i przedpokoju. Zgodnie z ustawą o samodzielności lokali ww. apartamenty – lokale stanowią samodzielne lokale, które będą miały wyodrębnione księgi wieczyste z ustanowionym dla nich udziałem w nieruchomości wspólnej tj. gruncie i częściach wspólnych budynku. Prawa własności do lokali będą przenoszone w formie aktu notarialnego. Powierzchnia własności do lokali nie przekracza 150 m². Inwestor otrzymał interpretację indywidualną w sprawie stawki VAT właściwej przy sprzedaży apartamentów – lokali mieszkalnych, wydaną przez organ upoważniony przez Ministra Finansów. Zgodnie z wskazaną interpretacją stawka VAT wynosi 7%. Na podstawie interpretacji inwestora, Wnioskodawca wystawił faktury VAT za wykonany zakres robót budowlano-montażowych dotyczący przedmiotowej inwestycji – ze stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako wykonawca świadczący usługi budowlano-montażowe w zakresie kompleksowej realizacji inwestycji, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, dla którego stosuje się preferencyjną stawkę VAT w wysokości 7%, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w klasie 1264. Rozporządzenie wykonawcze do ustawy o VAT w § 5 ust. 1a, pozwala na zastosowanie obniżonej stawki w zakresie w jakim roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte stawką 7% na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy. Dział 12 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych obejmuje swym zakresem budynki niemieszkalne. W ramach tego działu została wyodrębniona klasa 1211 – budynki hoteli.

Wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie kwalifikacji urzędowej wynikającej z pozwolenia na budowę oraz PKOB, realizowane przez podatnika roboty budowlano-montażowe dotyczą obiektu, który został zakwalifikowany do działu 12, klasa 1211 – budynki hoteli.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż wykonywane roboty dotyczą obiektu, w którym lokale zostaną wyodrębnione, będą posiadały własne księgi wieczyste i będą służyły celom mieszkaniowym, a obiekt mieści się w dziale 12, roboty budowlano montażowe dotyczące inwestycji są opodatkowane preferencyjną stawką VAT w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 roku 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12a cyt. przepisu obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²
;
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²
.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c) ustawy.

Ponadto zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 roku § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

• robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych
,
• obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
,

w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 roku, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż od dnia 1 stycznia 2008 roku, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, w odniesieniu do robót budowlano-montażowych w obiektach budownictwa niemieszkaniowego stawka podatku wynosi 22%.

Jak wynika z treści wniosku, w ramach podpisanej umowy z inwestorem świadczył Pan usługi budowlano-montażowe polegające na budowie zespołu budynków niemieszkalnych, w których po zakończeniu budowy wydzielono lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150 m². Budynki te zostały sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, klasa 1211 – budynki hoteli. Zatem dla opisanych we wniosku robót budowlano-montażowych świadczonych przez Pana jako głównego wykonawcę stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%. Wskazać bowiem należy, że na etapie budowy obiektu nie mamy do czynienia z wyodrębnionymi lokalami mieszkalnymi w obiekcie budownictwa niemieszkalnego.

Końcowo wskazuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanego we wniosku budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. obiektu według PKOB.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.