INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gospodarstwa Pomocniczego przy Publicznej Szkole Podstawowej w yyyyy – Obóz letni, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu 8 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług organizowania obozowisk – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług organizowania obozowisk.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przy Publicznej Szkole Podstawowej działa Gospodarstwo Pomocnicze, które organizuje wypoczynek letni pod namiotami dla dzieci z Gminy yyyyy i innych gmin oraz pracowników oświaty. Działalność Wnioskodawcy Urząd Statystyczny Ośrodek Interpretacji Standardów Kwalifikacyjnych zaliczył do grupowania PKWiU 55.23.11.

Usługi świadczone przez obozowisko Wnioskodawcy (zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi) korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na rzecz dzieci ze szkoły Zainteresowanego, natomiast usługi dla pozostałych osób, w tym dzieci z innych szkół podlegają opodatkowaniu 22% stawką VAT. Środki finansowe potrzebne do organizacji obozu, Wnioskodawca uzyskuje z odpłatności uczestników obozu i w 100% przeznacza na działalność obozową. Do organizacji obozu wykorzystuje własny sprzęt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakiej wysokości powinien Wnioskodawca odprowadzić podatek VAT od usługi świadczonej przez obozowisko na rzecz dzieci ze Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Gminy xxxxx – Inicjatywa Społeczna, które wypoczywają na obozie...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dodającego pkt 16 w § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci (PKWiU ex 55.23.11) w zakresie, w jakim są one wykonywane w ramach odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego przez organizacje, o których mowa w pkt 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Gminy xxxxxx – Inicjatywa Społeczna jest organizacją pożytku publicznego i usługa świadczona przez obozowisko na rzecz dzieci wysłanych na obóz przez to Stowarzyszenie powinna być zwolniona od podatku VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmieniem art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „usług turystycznych” należy posiłkować się ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.). Usługami turystycznymi, w rozumieniu art. 3 pkt 1 cyt. ustawy, są usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszelkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Szczególne procedury dotyczące świadczenia usług turystycznych zostały uregulowane w art. 119 ustawy o VAT. Wprowadzają one specyficzny sposób opodatkowania polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących ww. usługi.

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki, zgodnie z ust. 1 powołanego wyżej artykułu, jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 119 ust. 3, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.
   
   

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 140 załącznika nr 3 ustawodawca wymienił całą grupę usług świadczonych przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU ex 55.2), z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Przy czym zaznaczyć należy, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku VAT usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci w zakresie, w jakim są one wykonywane w ramach odpłatnej i nieodpłatnej działalności pożytku publicznego przez organizacje posiadające status organizacji pożytku publicznego – wymienione w pozycji 7a załącznika nr 4 do ustawy.

Zgodnie z ustawową definicją zawartą w art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.) – działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

W świetle powyższego, organizacje wykonujące działalność pożytku publicznego, świadczące usługi sklasyfikowane wg symbolu PKWiU ex 55.23.11, mają prawo do zwolnienia od podatku VAT tych czynności, na mocy przytoczonego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku usługi obozów, kolonii lub usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje:

1. przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkola specjalne;
2. szkoły:
   
   

1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego,
2. gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego,
3. ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne,
4. artystyczne;

3. placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

4) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

5) placówki artystyczne - ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych;

6) poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;

7) młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niepełnosprawnościami realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;

8) placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;

9) Ochotnicze H…… - w zakresie kształcenia i wychowania ich uczestników

10) zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli

11) biblioteki pedagogiczne;

12) kolegia pracowników służb społecznych.

Jeżeli więc wyżej wymienione jednostki są organizatorami obozów lub usług o podobnym charakterze, a usługi są świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych jednostek, to ww. usługi korzystają ze zwolnienia określonego w § 8 ust. 1 pkt 17 cyt. rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca – Gospodarstwo Pomocnicze przy Szkole Podstawowej – organizuje wypoczynek letni pod namiotami dla dzieci oraz pracowników oświaty. Zainteresowany świadczy usługi na Rzecz dzieci ze Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Gminy będącego organizacją pożytku publicznego.

Zainteresowany poinformował, iż przedmiotowa działalność została zaliczona przez Urząd Statystyczny Ośrodek Interpretacji Standardów Kwalifikacyjnych do grupowania PKWiU 55.23.11, czyli jako „Usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci”.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż usługi na rzecz dzieci ze Stowarzyszenia podlegają opodatkowaniu stawką 7%, zgodnie z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy (zał. nr 3 do ustawy poz. 140). Powyższe usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT (załącznik nr 4 do ustawy poz. 7a), gdyż nie są świadczone przez organizację pożytku publicznego, tylko na jej rzecz.

Należy zaznaczyć, że w sytuacji, gdy Podatnik organizuje wypoczynek dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów i dokonuje zakupów usług albo towarów od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, to organizacja tych kolonii, obozów jest usługą w zakresie turystyki. W tej sytuacji znajdzie zastosowanie cyt. art. 119 ustawy o VAT zgodnie, z którym usługa taka będzie objęta szczególną procedurą opodatkowania marży i będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT, pod warunkiem, iż nie stanowią usług w zakresie turystyki opodatkowanych stawką 22%.

Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, iż powołany przez Wnioskodawcę § 8 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z dniem 1 czerwca 2005 r. został uchylony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. zmieniającym powyższe rozporządzenie (Dz. U. Nr 95, poz. 797).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.