INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2008 r. (data wpływu 22.09.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zaliczenia usługi pomocy drogowej do usług pomocniczych transportowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.09.2008 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 30.10.2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zaliczenia usługi pomocy drogowej do usług pomocniczych transportowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie; 60.24.2 - Transport drogowy towarów pojazdami uniwersalnymi, 50.20.2 Pomoc drogowa oraz pozostała działalność związana z pojazdami samochodowymi. W ramach działalności Spółka świadczy usługi pomocy drogowej dla właścicieli samochodów ciężarowych i osobowych. W ramach usługi pomocy drogowej wykonuje następujące czynności: wyciąganie pojazdu z miejsca wypadku na pas jezdny drogi, rozładunek i załadunek towarów jeśli jest to niezbędne do wykonania pozostałych czynności, wstępna naprawa pojazdu, holowanie pojazdu lub transport pojazdu na lawecie na miejsce na terytorium kraju wskazane przez nabywcę usługi pomocy drogowej. Właściciele samochodów ciężarowych, świadczący usługi transportowe i mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium UE poza terytorium Polski i korzystający z usług pomocy drogowej żądają wystawienia faktury bez obciążania usługi podatkiem od towarów i usług z adnotacją podatek VAT rozlicza nabywca, jednocześnie podają dla celów rozliczenia usługi swój NIP unijny i przewożą towary z jednego kraju UE np. Niemiec dło innego kraju Unii np. na Litwę.

W uzupełnieniu wniosku Spółka podniosła iż wykonuje następujące czynności przy wykorzystaniu specjalistycznego sprzętu, w związku ze zdarzeniem nagłym jakim jest wypadek drogowy, tj.:

• dojazd do miejsca wypadku drogowego,

• rozładunek i załadunek przewożonego towaru, jeśli to jest niezbędne do wykonania pozostałych czynności pomocy drogowej (np. w przypadku : uszkodzenia skrzyni ładunkowej pojazdu lub podwozia kiedy wykonanie naprawy wstępnej polegającej na wymianie koła, wyprostowaniu burt skrzyni ładunkowej umożliwiającej wyciągnięcie samochodu z miejsca wypadku wymaga rozładownia towaru znajdującego w skrzyni ładunkowej),

• wyciągnięcie pojazdu z pobocza drogi, pola lub rowu w którym się znalazł na skutek wypadku na pas jezdny drogi,

• przewóz uszkodzonego pojazdu na lawecie lub holowanie uszkodzonego pojazdu do miejsca wykonania naprawy — w tym przypadku warsztat samochodowy Wnioskodawcy lub do miejsca wskazanego przez nabywcę usługi pomocy drogowej (np. na parking w celu przeładowania towaru na inną naczepę lub pojazd i kontynuowania przewozu lub do miejsca docelowego położonego na terenie Litwy),

• naprawa drobnych usterek, niezbędnych do tego, aby pojazd mógł kontynuować jazdę. W opisanym przypadku udzielenia pomocy drogowej na rzecz kontrahenta litewskiego wykonano wszystkie opisane czynności. Dla rozliczenia transakcji kontrahent podał swój NIP unijny. Usługę wykonano w całości na terenie Polski w obecności kierowcy litewskiego, zatrudnionego w firmie transportowej, do której należy pojazd wyciągany z miejsca wypadku. Efektem końcowym usługi jest umożliwienie kontrahentowi kontynuowania jazdy z towarem z miejsca rozpoczęcia usługi transportowej na terenie Niemiec do miejsca docelowego, położonego na Litwie. Wystawiona faktura dotyczy usługi pomocy drogowej.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystawienie faktury na usługę pomocy drogowej bez obciążania podatkiem od towarów i usług z adnotacją „podatek VAT rozlicza nabywca” w takim stanie faktycznym jest prawidłowe, a jeśli tak, to czy za podstawę wystawienia takiej faktury należy uznać zaliczenie wykonanej usługi do usług pomocniczych transportowych, czy też wykonane usługi należy zaliczyć do usług na rzeczowym majątku ruchomym i w związku z tym udokumentować warunek wywozu towaru w terminie 30 dni...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 28 ust. 1,2,3,4 lub ust. 5 pkt 2 lit. a tego artykułu - wystawienie w przedstawionym stanie faktycznym faktury bez VAT z adnotacją „podatek VAT rozlicza nabywca” jest prawidłowe. Usługa pomocy drogowej, sklasyfikowana w PKWiU pod nr 50.20.32 stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, pomocniczą usługę transportową. Wynika to z charakteru tej usługi. Jej świadczenie jest bezpośrednim skutkiem zdarzeń związanych ze świadczeniem usługi transportowej. Zgodnie z pismem Urzędu Statystycznego w Łodzi - opinia z dnia 05-03-2003 znak 0ISK-5672/KU-49/30-1599/03 wszystkie wymienione czynności mieszczą się w zakresie usługi pomocy drogowej. Po wyświadczeniu tej usługi transport odbywa się dalej (za pomocą tego samego pojazdu lub po przeładowaniu towaru na inny pojazd tej samej firmy transportowej).

Wnioskodawca uważa, że nie jest to usługa na majątku ruchomym, która również daje podstawę do wystawienia faktury bez VAT (ust 7 i 8 art. 27 ustawy) pod warunkiem wywiezienia towaru poza terytorium Polski w terminie 30 dni od wykonania usługi, ponieważ nie występuje tu element powierzenia rzeczy usługodawcy na określony czas w celu wykonania usługi na majątku ruchomym. Usługa pomocy drogowej jest wykonywana najczęściej pod nadzorem i w obecności pracownika lub przedstawiciela firmy transportowej i nie prowadzi do zmiany właściwości rzeczy w postaci pojazdu lub ładunku w trakcie jej wykonywania. Wykonywana czasami naprawa wstępna pojazdu ma charakter pomocniczy, umożliwiający usunięcie pojazdu z miejsca wypadku i jego holowanie, i nie zawsze prowadzi do przywrócenia pełnej sprawności technicznej środka transportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) zwanej dalej ustawą, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 3 ustawy w przypadku świadczenia usług:

1. w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki,
2. pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności,
3. wyceny majątku rzeczowego ruchomego,
4. na ruchomym majątku rzeczowym

• miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane (art. 28 ust. 7 ustawy).

W przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju (art. 28 ust. 8 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na terytorium Polski wykonuje usługę pomocy drogowej na rzecz kontrahenta litewskiego, który podaje swój unijny nr NIP. Przy czym usługa ta składa się z szeregu czynności, które w efekcie umożliwiają kontrahentowi litewskiemu kontynuowanie transportu towarów z Niemiec na terytorium Litwy.

W ocenie tut. Organu wykonana przez Wnioskodawcę usługa nie może być uznana za usługę pomocniczą do usługi transportowej. Ww. przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy zostawia katalog otwarty usług pomocniczych do usług transportowych tj. takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności. Z tym, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa pomocy drogowej nie jest czynnością podobną do załadunku, przeładunku, czy też rozładunku. Co prawda wśród wielu czynności realizowanych w efekcie, których samochód może udać się w dalszą drogę, jest rozładunek i załadunek przewożonego towaru, ale tylko jeżeli jest to niezbędne do wykonania pozostałych czynności wchodzących w skład usługi pomocy drogowej. np. w przypadku uszkodzenia skrzyni ładunkowej pojazdu lub podwozia kiedy wykonanie naprawy wstępnej polegającej na wymianie koła, wyprostowaniu burt skrzyni ładunkowej umożliwiającej wyciągnięcie samochodu z miejsca wypadku, wymaga rozładownia towaru znajdującego w skrzyni ładunkowej.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, iż na usługę pomocy drogowej składało się również wykonanie drobnych napraw niezbędnych do tego, aby pojazd mógł kontynuować jazdę. W tym miejscu należy wskazać, że ruchomy majątek rzeczowy stanowią towary, które nie są nieruchomościami oraz budowlami trwale związanymi z gruntem. Usługi świadczone na ruchomym majątku rzeczowym to szeroka kategoria usług wykonywanych w celu ulepszenia, naprawy, remontu, przetworzenia towaru, a także wytworzenia innego towaru z powierzonego materiału poprzez na przykład przerób uszlachetniający. Do tej grupy usług należą m.in. wycena majątku, prace serwisowe, naprawcze, renowacyjne.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą wykonaną na ruchomym majątku (tj. pojeździe), o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy. Bowiem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach kompleksowej usługi pomocy drogowej mają na celu przywrócić pojazdowi sprawność w stopniu umożliwiającym kontynuowanie transportu towaru, przy pomocy tego środka. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż usługę wykonano w obecności kierowcy litewskiego, zatrudnionego w firmie transportowej, do której należy pojazd wyciągany z miejsca wypadku.

W związku z powyższym stosownie do art. 28 ust. 7 ustawy, miejscem świadczenia powyższej usługi będzie terytorium Litwy (ponieważ Wnioskodawca dysponuje nr NIP UE, pod którym zidentyfikowany jest na potrzeby podatku od wartości dodanej zleceniodawca usługi tj. kontrahent litewski), pod warunkiem jednak, że towar (pojazd), po wykonaniu usługi zostanie wywieziony poza terytorium kraju nie później niż w terminie 30 dni od jej wykonania.

Wnioskodawca stosownie do § 27 ust. 2 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) wystawi fakturę, w której nie wykaże stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, natomiast powinien wykazać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.