INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008r. (data wpływu 10 października 2008r.) uzupełnionego w dniu 29 października 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania finansowego instrumentu pochodnego w postaci tzw. korytarza - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania finansowego instrumentu pochodnego w postaci tzw. korytarza.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem niekorzystnych zmian w poziomach kursów walut zawiera kontrakty na walutę. Instrumentem zabezpieczającym przyszłe przepływy pieniężne w walucie obcej stosowanym przez Spółkę jest instrument pochodny w postaci tzw. korytarza (risk reversal lub collar) wykorzystujący instrumenty opcyjne. Transakcja ta jest obustronnym zobowiązaniem do kupna albo sprzedaży określonej kwoty waluty w określonym momencie w przyszłości po kursie dolnym lub górnym, w zależności od zachowania się rynku walutowego. Instrument ten powstaje ze złożenia opcji call z opcją put o tym samym terminie wygaśnięcia lecz o różnych kursach opcyjnych i o przeciwnym profilu ryzyka tzn. jeśli opcja cali jest nabywana, to opcja put jest wystawiana i odwrotnie. Jest to instrument „zerokosztowy”, tzn. żadna ze stron nie płaci i nie otrzymuje premii.

Definicję pochodnych instrumentów finansowych zawiera art. 16 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi, iż za pochodne instrumenty finansowe rozumie się prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe. Przedstawiony przez Spółkę instrument spełnia powyższą definicję pochodnych instrumentów finansowych, a ponieważ jako taki stanowi prawo majątkowe, to w związku z tym do przychodów uzyskanych z niego zastosowanie ma art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z którym:

• przy zbyciu kontraktu przychód wystąpi w dacie jego zbycia, nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpiło zbycie - art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy

• przy realizacji praw wynikających z kontraktu przychód wystąpi w dacie otrzymania zapłaty, nie później jednak niż ostatniego dnia miesiąca, w którym otrzymano zapłatę - art. 12 ust. 3a pkt 3 ustawy.
  
  

W kwestii dotyczącej daty poniesienia kosztów uzyskania przychodów znajduje zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy, który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16 g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych I prawnych. Zatem wszystkie wydatki wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 8b nie są kosztem uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Stają się nimi natomiast przy ustalaniu dochodu

• w związku z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych,

• w związku z rezygnacją z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych,

• z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych.
  
  

W związku z tym zarówno przychody, jak i koszty uzyskania przychodów powstają dopiero w dacie realizacji praw z instrumentu pochodnego w postaci „korytarza”, a nie w dacie zawarcia kontraktu.

Analogiczne stanowisko, aczkolwiek w odniesieniu do instrumentów pochodnych w postaci opcji zajął Warmińsko-Mazurski Urząd Skarbowy w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.12.2005 r. znak:US.PD/423-62/MG/05.

Zdaniem Spółki transakcja „korytarza” stanowi czynność nie podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług. Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 9 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest czynnością zwolnioną z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcje związane z ww. instrumentem pochodnym są opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja „korytarza” stanowi czynność nie podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem niekorzystnych zmian w poziomach kursów walut Spółka zawiera kontrakty na walutę. Instrumentem zabezpieczającym przyszłe przepływy pieniężne w walucie obcej stosowanym przez Spółkę jest instrument pochodny w postaci tzw. korytarza (risk reversal lub collar) wykorzystujący instrumenty opcyjne. Transakcja ta jest obustronnym zobowiązaniem do kupna albo sprzedaży określonej kwoty waluty w określonym momencie w przyszłości po kursie dolnym lub górnym, w zależności od zachowania się rynku walutowego. Instrument ten powstaje ze złożenia opcji call z opcją put o tym samym terminie wygaśnięcia lecz o różnych kursach opcyjnych i o przeciwnym profilu ryzyka tzn. jeśli opcja call jest nabywana, to opcja put jest wystawiana i odwrotnie. Jest to instrument „zerokosztowy”, tzn. żadna ze stron nie płaci i nie otrzymuje premii.

Wątpliwości Podatnika budzi fakty, czy opisana transakcja związana z instrumentem pochodnym w postaci „korytarza” podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż sam fakt zawarcia przedmiotowej umowy dotyczącej stosowania instrumentu pochodnego w postaci tzw. korytarza nie generuje jeszcze przychodu, powstaje on dopiero (podobnie jak koszty uzyskania przychodu) w dacie realizacji praw wynikających z zawarcia kontraktu a nie w dacie jego zawarcia. Jest to, jak podnosi Podatnik, instrument „zerokosztowy”, dlatego też nie możemy tu mówić o odpłatnym świadczeniu usług

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym, w związku z niemożnością zakwalifikowania przedmiotowej transakcji do usług w rozumieniu ww. przepisów, czynność ta nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.