INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.06.2008 r. (data wpływu 10.06.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.06.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży telekomunikacyjnej, czego potwierdzeniem jest między innymi wpis Spółki (nr wpisu ….) do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych. W toku prowadzonej działalności Spółka współpracuje m.in. z nadawcą sygnału telewizyjnego (dalej: „,Nadawca telewizyjny”) w zakresie realizacji usługi, polegającej na organizowaniu i prowadzeniu telekomunikacyjnych usług odpłatnego dostępu fonicznego przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej, tj. usług telekomunikacyjnych o podwyższonej opłacie (znanych jako „usługi audiotele”).

Spółka oraz Nadawca telewizyjny podpisały umowę o współpracy (dalej: „Umowa o współpracy”) dla realizacji wspólnego celu w postaci przygotowania i prowadzenia usługi audiotele na rzecz telewidzów, tzn. umożliwienia im interakcji w trakcie audycji telewizyjnych poprzez dostęp foniczny, przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej. Umowa przewiduje podział zadań pomiędzy jej stronami, w sposób opisany w dalszej części wniosku.

W praktyce występują różne modele interakcji widzów w trakcie nadawanych przez Nadawcę telewizyjnego audycji:

1. W pierwszym modelu następuje realizacja konkursów telewizyjnych, których celem jest zachęcenie telewidzów do wysyłania sms-ów lub łączenia się z góry określonym numerem telefonicznym (dalej „numer konkursowy”). Konkursy organizowane są zwykle w związku ze specjalnie przygotowywanymi w tym celu i emitowanymi przez Nadawcę telewizyjnego audycjami.
2. Drugi model dotyczy emitowanych przez Nadawcę telewizyjnego wydarzeń zwykle sportowych lub kulturalnych. Podczas transmisji określonego wydarzenia (koncert, gala mecz itd.) lub przekazu przygotowanej audycji telewidzom zostaje zaoferowana możliwość uzyskania określonych elementów związanych z emitowanym programem, w praktyce najczęściej dzwonków lub logo (muzyka z transmitowanego koncertu, logo wydarzenia, piosenki, zdjęcia etc).
3. Kolejny model opiera się na zapewnieniu aktywności telewidza w trakcie cieszących się największą popularnością programów podczas których (w zależności od rodzaju programu) możliwa jest realizacja jednej lub kilku następujących opcji:
   - wysłanie sms-ów w odpowiedzi na bezpośrednie pytania konkursowe,
   - wysyłanie pozdrowień na rzecz przyjaciół i najbliższych (pozdrowienia takie pojawiają się w dolnej części ekranu podczas emisji audycji),
   -głosowanie na ulubione postacie uczestniczące w programie,
   Widz może uzyskać nagrodę po spełnieniu warunków konkursowych.
4. W ostatnim modelu Nadawca telewizyjny uczestniczy w organizacji konkursów antenowych przez producentów określonych dóbr (dalej: „producent”) lub usługodawców określonych usług (dalej: „usługodawca”).
   
   

Niezależnie od modelu interakcji z założenia telewidzowie ponoszą określone (wyświetlane podczas audycji na ekranie telewizora) płatności za wysyłane sms-y lub minutę połączenia.

Zgodnie ze wskazanymi w Umowie o współpracy zasadami współpracy z Nadawcą telewizyjnym na Spółce każdorazowo spoczywa odpowiedzialność za techniczną obsługę systemów telekomunikacyjnych oraz rozliczenia z operatorami telekomunikacyjnymi.

Spółka zawiera we własnym imieniu umowy z operatorami telefonii stacjonarnej i komórkowej, na których podstawie rezerwują oni na określony czas pewną pulę numerów konkursowych w celu wykorzystania ich dla potrzeb usługi audiotele (w praktyce rezerwacja ma miejsce na podstawie różnorodnych postanowień umownych).

Następnie, na podstawie szczegółowych zleceń przekazywanych przez Spółkę, część z tych numerów zostaje wykorzystana (następuje ich „uruchomienie”) dla celów komercyjnych na potrzeby świadczenia usług audiotele. Spółka każdorazowo powiadamia operatora telekomunikacyjnego o potrzebie uruchomienia określonego numeru z zarezerwowanej puli. W dalszej kolejności Spółka przekazuje informacje o wykorzystywanych dla świadczenia usług numerach Nadawcy telewizyjnemu.

Spółka zapewnia również nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem i obsługą systemu zarządzającego obsługą połączeń telefonicznych na numery realizowane przez telewidzów. W tym celu Spółka może wykorzystywać własne aplikacje i urządzenia (serwery aplikacji urządzenia informatyczne, etc.).

W praktyce występują dwa modele współpracy pomiędzy Spółką oraz operatorem telekomunikacyjnym:

• w pierwszym modelu w umowie z operatorem telekomunikacyjnym Spółka wykazywana jest jako świadczący usługę audiotele (w tym dostawca serwisów multimedialnych), dodatkowo umowa zawiera postanowienie mówiące o identyfikowaniu Spółki jako dostawcy Usługi względem ostatecznych klientów;

• w drugim modelu umowa z operatorem telekomunikacyjnym zawiera postanowienie, iż za podmiot świadczący na rzecz klientów usługi telekomunikacyjne polegające na oferowaniu serwisów multimedialnych każdorazowo uznawany będzie operator telekomunikacyjny.
  
  

Mając na uwadze podział czynności wykonywanych przez Spółkę oraz Nadawcę telekomunikacyjnego, podmioty te dokonują rozliczeń, dla których podstawę stanowi wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę od operatorów telekomunikacyjnych (dalej: „płatność od operatora”). Spółka dokonuje z płatności od operatora potrącenia swojego wynagrodzenia należnego z tytułu wykonywania zlecanych przez Nadawcę telewizyjnego czynności. Potrącenie stanowi określony z góry procent płatności od operatora.

Pozostała część płatności od operatora przekazywana jest Nadawcy telewizyjnemu.

Rozliczenia Spółki z operatorami dokonywane są w okresach miesięcznych, przy czym zgodnie z intencją stron, przedmiotowe okresy pokrywają się z miesiącami kalendarzowymi. Ponadto, zgodnie z zawieranymi umowami, Spółka do wskazanego w umowie dnia danego miesiąca następującego po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego wystawia na rzecz operatora fakturę z tytułu rozliczenia danego okresu. Strony ustalają dodatkowo określony termin płatności w/w faktur. Przedmiotowy termin uwzględniany jest również dodatkowo na fakturze wystawianej przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony wyżej opis zaistniałego stanu faktycznego a także stanowisko w sprawie, jakie Spółka przedstawia poniżej, Spółka prosi o potwierdzenie, że:

Świadczone przez Spółkę usługi organizowania i prowadzenia telekomunikacyjnych usług odpłatnego dostępu fonicznego przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej („usługi audiotele”), których celem jest interakcja z telewidzami za pomocą połączeń telefonicznych lub sms-ów, prawidłowo zostały uznane przez Spółkę jako usługi telekomunikacyjne i w konsekwencji Spółka na podstawie art. 19 ust 13 pkt 1b ustawy VAT prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z chwilą upływu terminu płatności określonego dla w/w usługi i wskazanego na wystawionej przez Spółce fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenia związane ze świadczeniem przez Spółkę usług audiotele powinny być traktowane jako rozliczenia związane ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych.

W konsekwencji Spółka na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 1b ustawy VAT prawidłowo rozpoznaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z chwilą upływu terminu płatności określonego dla w/w usługi i wskazanego na wystawionej przez Spółkę fakturze.

Spółka jednocześnie zastrzega, że do usług świadczonych przez Spółkę nie znajdzie zastosowania wyłączenie wskazane w art. 19 ust. 18 ustawy VAT, wskazujące, iż przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym. W przypadku opisywanym przez Spółkę w niniejszym wniosku nie mamy bowiem do czynienia z usługami realizowanymi przy użyciu odpowiednio żetonów, kart lub innych jednostek.

Spółka wskazuje, iż ustawa VAT nie zawiera definicji usług telekomunikacyjnych. Brak też takiej definicji w innych ustawach podatkowych.

Jednocześnie na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej winny być identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki.

Usługi telekomunikacyjne zostały wymienione w przepisach o statystyce publicznej w grupowaniu PKWiU 64.20. W konsekwencji, w opinii Spółki w celu zdefiniowania przedmiotowego pojęcia należy sięgnąć do definicji zawartych w innych aktach prawnych oraz w szczególności do interpretacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Prawo telekomunikacyjne:

Spółka figuruje w Rejestrze Przedsiębiorców Telekomunikacyjnych (nr wpisu 138) prowadzonym przez Urząd Komunikacji Elektronicznej jako przedsiębiorca świadczący usługi telekomunikacyjne, i świadczy usługi telekomunikacyjne w znaczeniu ustawy o telekomunikacji.

Zgodnie z ogólnym opisem usług telekomunikacyjnych, będących przedmiotem działalności Spółki, przedmiotem jej działalności jest:

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /usługa tranzytu połączeń telefonicznych w technologii VolP z wykorzystaniem numeru dostępu NDS/ z wykorzystaniem sieci telekomunikacyjnej innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /publicznie dostępna usługa telefoniczna świadczona w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej/ strefowa usługa telefoniczna świadczona z wykorzystaniem sieci innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /publicznie dostępna usługa telefoniczna świadczona w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej/ międzystrefowa usługa telefoniczna świadczona z wykorzystaniem sieci innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /publicznie dostępna usługa telefoniczna świadczona w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej/ międzynarodowa usługa telefoniczna świadczona z wykorzystaniem sieci innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /publicznie dostępna usługa telefoniczna świadczona w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej/ usługa telefoniczna świadczona w stacjonarnej sieci telefonicznej korzystającej z zasobów numeracji innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /usługa transmisji danych/ świadczona z wykorzystaniem sieci telekomunikacyjnej innego operatora,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /usługa zapewniania dostępu do sieci Internet/ świadczona za pomocą łączy komutowanych użytkownikom końcowym publicznych sieci telefonicznych,

• świadczenie usług telekomunikacyjnych /usługa zapewniania dostępu do sieci Internet/ świadczona z wykorzystaniem sieci telekomunikacyjnej innego operatora.
  
  

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. nr 171 poz. 1800, dalej: „Prawo telekomunikacyjne”), za usługę telekomunikacyjną uważa się „usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej”. Dodatkowo, art. 2 pkt 41 wspomnianej ustawy zawiera definicję świadczenia usług telekomunikacyjnych, w myśl której za świadczenie takich usług uważa się „wykonywanie usług za pomocą własnej sieci, z wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek usługi telekomunikacyjnej wykonywanej przez innego dostawcę usług”. We współpracy z Nadawcą telewizyjnym Spółka, wykorzystując sieć telekomunikacyjną innych operatorów (rezerwacja na określony czas pewnej puli numerów konkursowych, w celu wykorzystania ich dla potrzeb usługi audiotele), realizuje połączenia telekomunikacyjne w ramach odpłatnego systemu audiotele, organizuje i obsługuje linie w trakcie trwania programu telewizyjnego.

W tym zakresie usługi świadczone przez Spółkę na podstawie porozumienia z Nadawcą telewizyjnym i umów z operatorami telekomunikacyjnymi powinny być traktowane jako telekomunikacyjne usługi o podwyższonej opłacie, zdefiniowane art. 64 Prawa telekomunikacyjnego. Definicja usługi o podwyższonej opłacie jako usługi telekomunikacyjnej została wprowadzona do prawa telekomunikacyjnego jako odmiana publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy prawo telekomunikacyjne „dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej obejmującej usługę telekomunikacyjną o podwyższonej opłacie, jest obowiązany podawać wraz z numerem tej usługi podawanym do publicznej wiadomości cenę za jednostkę rozliczeniową połączenia ze wskazaniem ceny netto i brutto”.

Z kolei zgodnie ust. 2 wspomnianego przepisu, „dostawca usługi o podwyższonej opłacie powinien zapewnić, aby użytkownik końcowy w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej był każdorazowo informowany, przed rozpoczęciem naliczania opłat, o cenie jednostki rozliczeniowej połączenia do numeru danej usługi”. Zgodnie z podziałem funkcji wynikających z Umowy o współpracy numery wykorzystywane do świadczenia usług telekomunikacyjnych są obsługiwane przez Spółkę i zgłoszone przez nią do rejestru numerów wykorzystywanych przez dostawców usług o podwyższonej opłacie.

W tym zakresie Spółka wypełnia ustawowe wymogi informacyjne związane ze świadczeniem telekomunikacyjnych usług o podwyższonej opłacie.

Interpretacja statystyczna.

Mając na uwadze wspomniany na wstępie wniosku obowiązek identyfikowania usług dla celów podatku VAT na podstawie przepisów o statystyce publicznej wynikający z art. 8 ust. 3 ustawy VAT, w opinii Spółki, potwierdzeniem poprawności zaklasyfikowania świadczonych przez Spółkę usług będących przedmiotem wniosku do kategorii usług telekomunikacyjnych jest posiadana przez Spółkę interpretacja statystyczna.

W odpowiedzi na przedstawiony przez Spółkę wniosek szczegółowo opisujący zasady świadczenia usług będących przedmiotem niniejszego wniosku oraz zasady współpracy z Nadawcą telewizyjnym i operatorami telekomunikacyjnymi, Spółka w dniu 29 lutego 2008 r. uzyskała klasyfikację z Urzędu Statystycznego w Łodzi, informującą iż zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) „wymienione w piśmie usługi realizowania połączeń telekomunikacyjnych w ramach odpłatnego systemu audiotele wykonywane przez spółkę prawa polskiego dla nadawcy telewizyjnego w zakresie rezerwowania u operatorów telekomunikacyjnych numerów telefonicznych, organizowaniu i obsłudze linii w trakcie trwania programu mieszczą się w grupowaniu PKWiU 64.20 „Usługi telekomunikacyjne”. Kserokopię otrzymanej interpretację Spółka dołączyła do niniejszego wniosku jako dodatkowy załącznik.

W opinii Spółki powinna ona zastosować się do klasyfikacji usługi dokonanej przez Urząd Statystyczny. Reasumując, mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację, w ocenie Spółki, zgodnie z uzyskaną interpretacją statystyczną wymienione usługi audiotele powinny być uznane za usługi telekomunikacyjne. W konsekwencji zgodnie z art. 19 ust. 13 lit. b) ustawy VAT, dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu płatności określonego dla w/w usług i wskazanego na wystawionej przez Spółce fakturze.

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, czy zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b cyt. wyżej ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18. W myśl art. 19 ust. 18 ww. ustawy przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sprzedaży żetonów, kart telefonicznych lub innych jednostek uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym, w przypadku gdy usługa jest realizowana przy użyciu odpowiednio żetonów, kart lub innych jednostek.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży telekomunikacyjnej. W toku prowadzonej działalności Spółka współpracuje m.in. z nadawcą sygnału telewizyjnego w zakresie realizacji usługi, polegającej na organizowaniu i prowadzeniu telekomunikacyjnych usług odpłatnego dostępu fonicznego przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej, tj. usług telekomunikacyjnych o podwyższonej opłacie (znanych jako „usługi audiotele”). Spółka oraz Nadawca telewizyjny podpisały umowę o współpracy dla realizacji wspólnego celu w postaci przygotowania i prowadzenia usługi audiotele na rzecz telewidzów, tzn. umożliwienia im interakcji w trakcie audycji telewizyjnych poprzez dostęp foniczny, przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej. Umowa przewiduje podział zadań pomiędzy jej stronami. Mając na uwadze podział czynności wykonywanych przez Spółkę oraz Nadawcę telekomunikacyjnego, podmioty te dokonują rozliczeń, dla których podstawę stanowi wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę od operatorów telekomunikacyjnych. Spółka dokonuje z płatności od operatora potrącenia swojego wynagrodzenia należnego z tytułu wykonywania zlecanych przez Nadawcę telewizyjnego czynności. Potrącenie stanowi określony z góry procent płatności od operatora.

Pozostała część płatności od operatora przekazywana jest Nadawcy telewizyjnemu.

Rozliczenia Spółki z operatorami dokonywane są w okresach miesięcznych, przy czym zgodnie z intencją stron, przedmiotowe okresy pokrywają się z miesiącami kalendarzowymi. Ponadto, zgodnie z zawieranymi umowami, Spółka do wskazanego w umowie dnia danego miesiąca następującego po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego wystawia na rzecz operatora fakturę z tytułu rozliczenia danego okresu. Strony ustalają dodatkowo określony termin płatności w/w faktur. Przedmiotowy termin uwzględniany jest również dodatkowo na fakturze wystawianej przez Spółkę.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystycznych, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Zaznaczyć należy, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi, w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do uprawnionego organu statystycznego – Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Podkreślić należy że Minister Finansów nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie.

Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi w celu zaklasyfikowania przedmiotowych usług do właściwego grupowania statystycznego i w dniu 29.02.2008 r. uzyskał odpowiedź, iż „wymienione w piśmie usługi realizowania połączeń telekomunikacyjnych w ramach odpłatnego systemu audiotele wykonywane przez spółkę prawa polskiego dla nadawcy telewizyjnego w zakresie rezerwowania u operatorów telekomunikacyjnych numerów telefonicznych, organizowaniu i obsłudze linii w trakcie trwania programu mieszczą się w grupowaniu PKWiU 64.20 „Usługi telekomunikacyjne”.

Usługi organizowania i prowadzenia telekomunikacyjnych usług odpłatnego dostępu fonicznego przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej („usługi audiotele”), których celem jest interakcja z telewidzami za pomocą połączeń telefonicznych lub sms-ów uznane zatem zostały przez Spółkę jako usługi telekomunikacyjne.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do stanu faktycznego sprawy, stwierdzić należy, iż w przypadku gdy termin płatności został określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu tego terminu, zgodnie z cyt. wyżej art. 19 ust. 13 pkt 1lit. b ustawy o VAT.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż w kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Ponadto organ podatkowy informuje, iż nie dokonuje analizy dokumentów załączonych do wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.