INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2008 r. (data wpływu 4 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanej rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanej rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W maju 2008 r. otrzymała Pani od Spółki z o.o. PIT-8C wystawiony w dniu 19 maja 2008 r., gdzie wymieniono jako rodzaj przychodu „rekompensata za rozwiązanie umowy najmu lokalu” w kwocie 60.000 zł.

W przedmiotowym lokalu mieszkała Pani wraz z rodziną od 1953 r. na prawach lokatorskich, a w ostatnich latach była zameldowana z żoną siostrzeńca i jej sześcioletnią córką. Budynek, w którym znajdował się wymieniony lokal, wybudowany został w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w ramach tzw. budownictwa zakładowego, przez Zarząd Kin, którego pracownikiem był Pani ojciec.

Po wielu zmianach organizacyjnych, w latach dziewięćdziesiątych powstała firma, która przejęła ten budynek mieszkalny wraz z całym towarzyszącym kompleksem obiektów.

Następnie firma ta sprzedała cały kompleks obiektów wraz z przedmiotowym budynkiem Spółce z o.o. Nowy właściciel zamierza wykorzystać kompleks obiektów na inne cele i nie przewiduje utrzymania jego dotychczasowej funkcji mieszkaniowej. W związku z tym zwrócił się do Pani o wyprowadzenie się z zajmowanego mieszkania proponując w zamian wypłacenie rekompensaty w wysokości 60.000 zł. Przyjęła Pani tę propozycję i w dniu 18 marca 2008 r. wyprowadziła się z zajmowanego lokalu.

Sporządzony został akt notarialny z dnia 18 marca 2008 r., w którym Pani wraz ze współlokatorką zobowiązałyście się do wymeldowania z lokalu wszystkich osób zameldowanych w terminie 3 dni od zapłaty rekompensaty każdej z Was natomiast Spółka z o.o. zobowiązała się do wypłacenia każdej z Pań rekompensaty w wysokości po 60.000 zł w terminie 3 dni od sporządzenia aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystąpi obowiązek zapłacenia podatku od ww. rekompensaty, na jakiej podstawie prawnej i w jakiej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawczyni, od przyznanej w akcie notarialnym z dnia 18 marca 2008 r. rekompensaty w wysokości 60.000 zł nie ma obowiązku opłacenia podatku dochodowego.

Stwierdza Pani, iż świadczy o tym Rozdział 2 „Źródła przychodów” ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w rozdziale tym wśród podanych źródeł przychodów nie ma pozycji „rekompensata za rozwiązanie umowy najmu lokalu”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu źródłem przychodów są „inne źródła”. Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, na podstawie umowy najmu korzystała Pani z lokalu mieszkalnego, znajdującego się w budynku zakładowym. Spółka z o.o. będąca aktualnym właścicielem tej nieruchomości rozwiązała z Panią przedmiotową umowę i w zamian zobowiązała się uiścić kwotę rekompensaty z tego tytułu.

Ze względu na to, że nie istnieje możliwość zakwalifikowania otrzymanej przez Panią rekompensaty za rozwiązanie umowy najmu do któregokolwiek ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1, art. 52, art. 52a i art. 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany z tego tytułu stanowić będzie przychód z innych źródeł, który należy uwzględnić w rocznym zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym został otrzymany, łącznie z innymi osiągniętymi dochodami i opodatkować według obowiązującej skali podatkowej, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie informuje się, iż w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostanie fakt, na jakie cele przeznaczyła Pani uzyskane środki pieniężne.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.