INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na kursy języka angielskiego dla pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2008 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na kursy języka angielskiego dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza skierować pracowników z działu technicznego, finansowego oraz sekretariatu na kurs języka angielskiego podnoszącego ich kwalifikację w tym zakresie.

Wnioskodawca podniósł, że jest firmą budowlaną specjalizująca się w pracach dociepleniowych i elewacyjnych, i w związku z tym ciąży na niej obowiązek stosowania zharmonizowanych norm europejskich wydanych w języku angielskim, bowiem część nie jest przetłumaczona na język polski.

Ponadto w działalności stosowane są materiały i systemy elewacyjne producentów zagranicznych, gdzie część dokumentów i rozwiązań szczegółowych jest tylko w języku angielskim oraz wykorzystywane oprogramowanie inżynierskie (program do projektowania „A.” wersja pełna, oryginalna w języku angielskim). Spółka prowadzi także rozmowy z dużymi międzynarodowymi firmami budowlanymi w celu nawiązania współpracy – pomyślne zakończenie tych negocjacji otworzy przed nią możliwość prowadzenia robót na rynku ogólnoeuropejskim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatek na naukę języka angielskiego stanowi koszt uzyskania przychodów dla Spółki...
2. Czy ww. świadczenie stanowi po stronie pracownika przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu...

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek w zakresie pytania drugiego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Odnosząc się do pytania pierwszego Wnioskodawca stwierdził, że jego zdaniem w myśl przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.) wydatek na opłacenie kursu języka angielskiego dla pracowników Spółki podniesie ich kwalifikacje przydatne dla firmy i dlatego będzie dla niej kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego – co do zasady – poniesienia wydatku,

• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródla.

Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie zostały ujęte w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy.

W świetle powyższego, udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę na opłacenie kursu języka angielskiego dla jej pracowników mogą być, co do zasady, rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1.

Oczywistym jest, że znajomość języków obcych, w tym najbardziej rozpowszechnionego na świecie języka angielskiego, ma ogromne znaczenie w życiu współczesnego Europejczykia. Angielski należy do oficjalnych języków ONZ, a od dwudziestego wieku jest najczęściej używanym językiem w kontaktach międzynarodowych. Niekiedy określany jest jako pierwszy uniwersalny język ludzkości (http://www.economist.com/world/europe/displayStory.cfm...Story_ID=883997 The Triumph of English). W kontekście funkcjonowania przedsiębiorstwa jego znajomość jest pomocna zarówno w kontaktach z zagranicznymi klientami, przez co zwiększa szanse zdobycia nowych zamówień, jak i w codziennym wykonywaniu obowiązków pracowniczych. Bariera językowa może w znacznym stopniu ograniczyć liczbę potencjalnych klientów, a tym samym zmniejszać zyski Spółki. Języki obce, a przede wszystkim angielski są często nieodzowne do profesjonalnego wykorzystywania komputerów i Internetu (np. prawie każdy program komputerowy najpierw tworzony jest po angielsku, a dopiero później tłumaczony).

Reasumując, uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę na opłacenie kursu języka angielskiego dla jej pracowników mogą być, pod warunkiem wykazania, że są racjonalne co zasady i co do wielkości, rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Podkreślić należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem Podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów. W zakresie obowiązków Podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/7, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.