INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 10 listopada 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług ochrony zabytków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług ochrony zabytków. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) o brakujące informacje dotyczące stanu faktycznego oraz o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zamawiający ogłosił przetarg nieograniczony (ogłoszenie ukazało się w Biuletynie Zamówień Publicznych) na opracowanie dokumentacji projektowej oraz wykonanie remontu elewacji, stolarki okiennej i pokrycia dachów budynku hali. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia obejmował: opracowanie dokumentacji projektowej (PKWiU 74.20) wraz z uzyskaniem pozwolenia na budowę i wykonanie robót budowlanych (PKWiU 45):

1. remont stolarki okiennej powyżej poziomu 4,00 m,
2. naprawa, reprofilacja i zabezpieczenie betonu na elewacji,
3. wzmocnienie pierścienia rozciąganego pod kopułą żebrową,
4. wymiana warstw pokrycia dachów powyżej 4,00 m,
5. wymiana rur spustowych do obróbek blacharskich powyżej poziomu 4,00 m,
6. remont drabin włazowych, pomostu kopuły i masztu flagowego,
7. wymiana instalacji odgromowej,
8. wymiana szklenia stolarki okiennej do poziomu 4,00 m.

Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia oraz wymagania stawiane do niego opisany został m.in. w wyciągu z dokumentacji konserwatorskiej stolarki okiennej hali. Hala jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków. Urząd Miejski – Miejski Konserwator Zabytków stwierdził, że przedmiotowa „…hala (…) stanowi wybitne dzieło architektoniczne i konstrukcyjne, czyli posiada bardzo dużą wartość historyczną oraz artystyczną, a także użytkową. To wszystko spowodowało, że uznana została zabytkiem podlegającym bezwzględnej ochronie i opiece. Ponadto, jako szczególny zabytek architektoniczny, została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Te fakty decydują o konieczności zachowania autentycznej substancji, do której należy także stolarka okienna (…)”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla remontu stolarki okiennej realizowanego na podstawie programu konserwatorskiego pod nadzorem Miejskiego Konserwatora Zabytków – jako prace konserwatorskie-usługi ochrony zabytków PKWiU 95.52.12-00.00 „Usługi ochrony zabytków”, należy zastosować zwolnienie od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla prac remontowych stolarki okiennej prowadzonych zgodnie z dokumentacją konserwatorską, opracowaną dla tych prac oraz z zachowaniem autentycznej substancji (zgodnie z pismem Miejskiego Konserwatora Zabytków), które powinny być zakwalifikowane do usług ochrony zabytków PKWiU 92.52.12-00.00, zastosowane powinno być zwolnienie od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przepisu art. 8 ust. 3 ustawy wynika, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy są zwolnione od podatku od towarów i usług. W pozycji 11 tego załącznika zamieszczono korzystające ze zwolnienia usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 92 – są to usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem – z wyłączeniem:

1) usług związanych z taśmami wideo oraz wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2) usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3) usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4) wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
6) działalności agencji informacyjnych,
7) usług wydawniczych,
8) usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.

Z treści objaśnienia zamieszczonego pod załącznikami do ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wskazany symbol PKWiU wraz z oznaczeniem „ex” – dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania – konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) zabytek to nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.

W myśl art. 3 pkt 6 ww. ustawy, prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub otoczeniu zabytku – art. 3 pkt 8 tej ustawy.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy – świadczenie usług polegających na ochronie zabytków sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 92.52.12-00-00, podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jako niewymienione w wyłączeniach od zwolnienia, przewidzianych w punkcie 5 poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy. Wyłączeniem, o którym mowa w pkt 5 poz. 11, nie zostały bowiem objęte generalnie usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 92.5, lecz wyłącznie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw (PKWiU: 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie tych usług.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje prace remontowe stolarki okiennej, które sklasyfikował w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem PKWiU 92.52.12-00.00.

Zatem, o ile zakres ww. prac wyczerpuje definicję usług sklasyfikowanych pod wymienionym przez Wnioskodawcę symbolem PKWiU 92.52.12-00.00, to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prace te podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym, tut. Organ podatkowy w wydanej interpretacji odniósł się do klasyfikacji statystycznej usługi podanej przez Wnioskodawcę we wniosku.

Informuje się, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zgodnie z którą zmianie uległo brzmienie art. 8 ust. 3.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług ochrony zabytków.

Wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla usługi opracowania dokumentacji projektowej został rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji indywidualnej Nr ILPP2/443-1029/08-4/JK z dnia 4 lutego 2009 r.

Natomiast w części odnoszącej się do stawki podatku dla robót budowlanych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-1029/08-5/JK z dnia 4 lutego 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.