INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.), uzupełnionym w dniu 4 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 listopada 2008 r. znak ILPB1/415-948/08-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 grudnia 2008 r., a w dniu 4 grudnia 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni współpracuje z firmą zagraniczną (spółka akcyjna), która posiada swój oddział na terenie Polski, jest płatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w Polsce, posiadającym polski numer identyfikacji podatkowej. Za wykonaną pracę Wnioskodawczyni wystawia tej firmie fakturę VAT w dwóch walutach: EUR i PLN, przeliczonych po kursie średnim NBP, obowiązującym w dniu wystawienia faktury. Firma dokonuje płatności przelewem na wskazany przez Wnioskodawczynię rachunek bankowy w walucie EUR. Zważywszy na ciągły wówczas spadek waluty EUR w stosunku do PLN różnice kursowe są ogromne, nawet jeśli firma dokonuje przelewu niezwłocznie po otrzymaniu od Wnioskodawczyni oryginału faktury. Bank księgując wpłatę przelicza walutę według swojego kursu zakupu, na czym Wnioskodawczyni jest stratna.

Przykład:

• Wnioskodawczyni wystawiła fakturę VAT z dnia 5 maja 2008 r. na kwotę brutto 24.400,00 EUR; kwota netto 20.000,00 EUR; podatek VAT 22% 4.400,00 EUR, pomnożone przez kurs EUR 3,4400 PLN według tab. NBP średnich kursów walut z dnia 5 maja 2008 r. nr 87/A/NBP/2008; kwota brutto faktury 83.936,00 PLN.
• Wnioskodawczyni otrzymała zapłatę dnia 14 maja 2008 r. po kursie EUR 3,2934 PLN, tj. de facto otrzymała 80.358,96 PLN.

Różnica pomiędzy wystawioną przez Wnioskodawczynię fakturą, a otrzymaną zapłatą to 3.577,04 PLN.

Wnioskodawczyni dodała, że wywiązuje się z obowiązku rozliczenia podatku VAT zgodnie z wystawioną przez siebie fakturą, według kursu zamieszczonego na fakturze. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, nie prowadzi pełnej księgowości, co - Jej zdaniem - uniemożliwia księgowanie różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie różnic kursowych.

Czy istnieje obowiązek dla firm polskich, bo do takich zdaniem Wnioskodawczyni zalicza się ta firma, dokonywania zapłat dla polskich kontrahentów w walucie polskiej... Jeśli mogą, to czy powstałe różnice kursowe można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów... Natomiast jeśli nie, to czy Wnioskodawczyni może dochodzić zwrotu różnicy pomiędzy wystawioną fakturą a otrzymaną zapłatą...

Wnioskodawczyni wyraziła pogląd, że firma polska powinna dokonywać płatności dla polskiego podmiotu w walucie polskiej, w kwocie opisanej na fakturze, a nie w walucie EUR.

Wnioskodawczyni podała, iż firma zarejestrowana w Polsce, posiadająca polski numer identyfikacji podatkowej powinna posługiwać się walutą obowiązującą dla danego kraju; w Polsce obowiązującą nadal walutą jest polski złoty. Płatności dokonywane przez tą firmę dla polskiej firmy jaką reprezentuje Wnioskodawczyni w obcej dla Polski walucie tj. EUR, nie powinny mieć miejsca, należy dokonywać płatności w polskich złotych, zgodnie ze średnim kursem zawartym na fakturze.

Wnioskodawczyni zakłada hipotetycznie, gdyby jako polska firma otworzyła oddział/filię na terenie Niemiec, nie mogłaby dokonywać płatności dla firm niemieckich w polskich złotych, ale w walucie obowiązującej w Niemczech, czyli w EUR.

Adekwatnie: niemiecka firma zarejestrowana w Polsce musi dokonywać zapłat dla polskiej firmy Wnioskodawczyni w walucie obowiązującej w tym kraju, czyli w PLN. Płatność w innej walucie wymaga wyrównania powstałych różnic kursowych.

Zainteresowana podała, iż wystawiła fakturę VAT z dnia 5 maja 2008 r. na kwotę brutto: 24.400,00 EUR. Kwota netto : 20.000,00 EUR, podatek VAT 22%: 4.400,00 EUR; pomnożone przez kurs EUR: 3,4400 PLN wg tab. NBP średnich kursów walut z dnia 5 maja 2008 r. nr 87/A/NBP/2008; kwota brutto faktury: 83.936,00 PLN.

Zapłata otrzymana 14 maja 2008 r. po kursie EUR: 3,2934 PLN, tj. de facto otrzymano 80.358,96 PLN.

Różnica pomiędzy wystawioną przez Wnioskodawczynię fakturą, a otrzymaną zapłatą to 3.577,04 PLN. Wnioskodawczyni uważa, że powinna Jej zostać zapłacona kwota 83.936,00 PLN, zgodnie z wystawioną fakturą VAT, a nie kwota 80.358,96 PLN, która stanowi przeliczenie waluty EUR według kursu, jaki na dzień wpłaty zastosował bank.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zatem, jeżeli rozliczenia między kontrahentami dokonywane są w walucie obcej, powstałe różnice kursowe mogą stanowić odpowiednio przychód albo koszt uzyskania przychodów.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż w związku ze zmianą kursu euro w stosunku do złotego, faktycznie otrzymany przychód jest niższy od przychodu wynikającego z wystawionej faktury.

Stosownie do treści art. 24c ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast w myśl art. 24c ust. 6 ww. ustawy, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Tak więc powstała różnica kursowa stanowić będzie koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni przedstawiła we wniosku pogląd, iż firma polska powinna dokonywać płatności dla polskiego podmiotu w walucie polskiej, w kwocie wpisanej na fakturze, a nie w walucie euro.

Taki sposób postępowania nie powoduje powstania różnic kursowych.

Tut. Organ wskazuje, że przepisy prawa podatkowego nie regulują kwestii waluty w jakiej kontrahenci zobowiązani są do dokonywania płatności z tytułu zawartych umów.

Natomiast kwestia waluty w jakiej powinna być wystawiana faktura określa § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337), w myśl którego kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Zatem zawarte w fakturze dane określające kwotę należności, mogą być wyrażone w innej walucie niż złoty.

Jeżeli więc strony dokonują rozliczeń w walutach obcych, mogą powstać różnice kursowe, będące odpowiednio - w myśl art. 24c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami lub kosztami uzyskania przychodów.

Tak więc Wnioskodawczyni może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów ujemne różnice kursowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej waluty, w której dokonywane są płatności wniosek rozstrzygnięto postanowieniem z dnia 5 lutego 2009 r. nr ILPB1/415-948/08-5/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.