INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.12.2008r. (data wpływu 08.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• dopuszczalności obniżenia stawek amortyzacyjnych dla niektórych samochodów osobowych do poziomu 1 % ze skutkiem od początku roku podatkowego lub od miesiąca w którym samochody zostały wprowadzone do ewidencji – jest prawidłowe,

• kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia amortyzowanych samochodów osobowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• dopuszczalności obniżenia stawek amortyzacji podatkowej dla niektórych samochodów osobowych,

• określenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia amortyzowanych samochodów osobowych.
  
  

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje szereg środków trwałych, wśród których znajdują się również samochody osobowe wykorzystywane w działalności gospodarczej. W grupie samochodów osobowych występują pojazdy, których wartość początkowa nie przekracza wartości 20 000 EUR przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania oraz samochody których wartość przekracza wymienioną wartość. Amortyzując posiadane samochody osobowe Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z metodą określoną w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Od stycznia roku 2008 dla wybranych samochodów osobowych Spółka wykorzystując możliwości określone w art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyła stawki amortyzacji podatkowej do poziomu 1% dla dotychczas amortyzowanych pojazdów, a ponadto od początku 2008 roku Spółka stosuje stawkę amortyzacji w wysokości 1% dla wybranych, nowo przyjętych samochodów osobowych. Ponadto w roku 2008 Spółka dokonywała sprzedaży samochodów osobowych amortyzowanych wg obniżonej stawki amortyzacji, gdzie jako koszt uzyskania przychodu wykazywała wydatki na nabycie wymienionych samochodów osobowych pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne. Dla pojazdów o wartości powyżej 20 000 EUR jako wartość odpisów amortyzacyjnych Spółka przyjmowała zarówno amortyzację dokonaną od wartości 20 000 EUR jak również amortyzację od kwoty przewyższającej wymienioną wartość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dopuszczalne jest obniżenie stawek amortyzacji podatkowej dla niektórych samochodów osobowych do poziomu 1% ze skutkiem od początku roku podatkowego lub od miesiąca w którym samochody zostały wprowadzone do ewidencji...
2. Czy jako koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży samochodów osobowych Spółka powinna wykazać wydatki na nabycie samochodów osobowych pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych, których podstawę stanowi wartość początkową samochodu osobowego niezależnie od tego, że część amortyzacji nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów jako dokonana od wartości przewyższającej równowartość 20 000 EUR...
   
   

W odniesieni do pytania nr 1

Zdaniem Spółki przepis art. 16 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w żaden sposób nie limituje obniżenia stawki amortyzacyjnej, przepis ten nie wprowadza również dodatkowych warunków nakładających obowiązek uzasadnienia obniżenia stawki amortyzacyjnej. Zdaniem Spółki brak wskazania środków trwałych, dla których stawki amortyzacyjne mogą być obniżone świadczy o tym, że przepis ten będzie miał zastosowanie do wszystkich środków trwałych w tym również do samochodów osobowych. Spółka uważa, że zapis art. 16 i ust. 5 ww. ustawy wskazuje jednocześnie, że obniżona stawka amortyzacyjna może dotyczyć niektórych - wybranych przez podatnika środków trwałych, jednocześnie obniżenia stawki amortyzacyjnej można dokonać począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Podsumowując, zdaniem Spółki, ma ona prawo do stosowania obniżonej do 1% rocznej stawki amortyzacyjnej dla samochodów osobowych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W odniesieniu do pytania nr 2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, z kolei art. 16 ust. 1 pkt 1 lit b) stwierdza, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) (nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. W dalszej części ww. przepisu, ustawodawca stwierdza, że wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Przywołany art. 16h ust. 1 pkt 1 wprowadza zasady wg których podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych, mówi on że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przywołane w przytoczonym przepisie odpisy nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów to odpisy dokonywane na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4, w którym stwierdza się, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Podsumowując Spółka jest zdania, że w przypadku odpłatnego zbycia samochodów osobowych, kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych obejmującą odpisy stanowiące koszt uzyskania przychodu (dokonane od wartości samochodu nie przewyższającej wartości 20 000 EUR) oraz odpisy nie stanowiące kosztu uzyskania przychodu (dokonane od wartości samochodu przewyższającej wartość 20 000 EUR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.