INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko (…) Szpitala Specjalistycznego, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2008 r. (data wpływu 26 listopada 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania świadczeń zdrowotnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania świadczeń zdrowotnych. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 stycznia 2009 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego, własne stanowisko w sprawie oraz dopłatę brakującej kwoty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – (…) Szpital Specjalistyczny będący w myśl ustawy o finansach publicznych jednostką sektora finansów publicznych realizuje zadania zgodne ze statutem w zakresie ochrony zdrowia. Mając na uwadze konstytucyjne prawo obywateli do równego dostępu do opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych osobom objętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym Szpital został zobligowany do udzielania pomocy medycznej bez względu na ograniczenia wprowadzone przez płatnika systemowego. Szpital realizując zadanie publiczne polegające na zapewnieniu opieki zdrowotnej obywateli przyjmuje pacjentów powyżej ograniczeń wprowadzonych przez płatnika (Narodowy Fundusz Zdrowia) w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego. Świadczenia zdrowotne udzielane osobom objętym powszechnym ubezpieczeniem finansowane są ze środków publicznych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135) przez właściwych ministrów i Narodowy Fundusz Zdrowia.

Szpital zawarł z NFZ umowy w określonych zakresach świadczeń medycznych m. in. w zakresie leczenia szpitalnego, ambulatoryjnego, świadczeń odrębnie kontraktowanych. Umowa określa kwotę zobowiązania Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia wobec Szpitala z tytułu realizacji przedmiotowych umów. Szczegółowe warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez NFZ, a tym samym zasady płatności określają zarządzenia Prezesa NFZ (stanowiące obligatoryjnie załącznik do umów zawartych pomiędzy Szpitalem a NFZ). Zgodnie z zapisami umownymi okresem rozliczeniowym jest rok kalendarzowy lub inny okres w przypadku, gdy umowa zawarta jest na okres krótszy niż rok, w ramach którego określone są okresy sprawozdawcze stanowiące zazwyczaj miesiąc kalendarzowy (taki okres przyjęty jest w rozliczeniach Szpitala z NFZ). Należność z tytułu realizacji poszczególnych umów w okresie sprawozdawczym NFZ wypłaca miesięcznie w terminie do 25 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły. Podstawą dokonania zapłaty jest przedłożenie do dnia 10 następnego miesiąca prawidłowo sporządzonych dokumentów, na które składają się: faktura VAT oraz raport statystyczny, przygotowany w systemie informatycznym określonym przez NFZ. Raport statystyczny zawiera m. in. informacje dotyczące wszystkich udzielonych świadczeń pacjentom według jednostek rozliczeniowych określonych przez płatnika. NFZ przyjmuje do realizacji faktury VAT obejmujące należności za bieżący okres sprawozdawczy w wysokości nie większej niż 1/12 wartości określonej w umowie za dany zakres świadczeń. W przypadku wykonania świadczeń w poprzednich okresach poniżej limitu miesięcznego istnieje możliwość rozliczenia łącznego, przy czym należność za okres bieżący i poprzednie nie może być wyższa od iloczynu okresów sprawozdawczych, za które dokonano zapłaty i wartości 1/12.

Szpital sporządza dwie faktury miesięcznie w zakresie danej umowy, tj. jedną fakturę do limitu określonego w umowie oraz drugą na świadczenia przekraczające zakres wartościowy określony w umowie. NFZ przyjmuje do realizacji faktury „do limitu umowy”, a faktury na świadczenia ponadlimitowe odrzuca, uznając to obciążenie jako niezgodne z umową. Mając na uwadze dotychczasowe doświadczenia w zakresie realizacji umów z NFZ, określone limity ulegają w trakcie obowiązywania umowy zmianom, tj. głównie zwiększeniu w związku z pozyskaniem przez NFZ dodatkowych środków finansowych. W takich przypadkach Szpital przedkłada do rozliczenia, faktury korygujące do faktur pierwotnych składanych za właściwe okresy sprawozdawcze (miesięczne) do wartości umownych, zwiększające wartość należności z tego tytułu i jednocześnie faktury korygujące zmniejszające do faktur na „świadczenia ponadlimitowe”. W świetle prawa bilansowego i podatkowego powyższa operacja nie zmienia wartości przychodów w poszczególnych okresach. Na wartości faktur na „świadczenia ponadlimitowe” Szpital dokonuje odpisu aktualizującego należności, czym nie zniekształca wyniku finansowego netto.

Z dodatkowych danych – przesłanych przez Wnioskodawcę – wynika, że Szpital jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie pozostałej działalności, tj. wynajmu, dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Szpital właściwie dokumentuje fakturą VAT świadczenia zdrowotne zrealizowane pacjentom objętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym w poszczególnych miesiącach niezależnie od uzyskanej zapłaty w tych okresach, mając na uwadze przepisy ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) jak również rozporządzeniem Ministra finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), fakturę VAT za wykonane usługi medyczne wystawia się nie później niż siódmego dnia po zakończonym miesiącu, w którym dokonano sprzedaży usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei, w myśl ust. 4 powołanego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur VAT w okresie do 30 listopada 2008 r. regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Rozdział 4 ww. rozporządzenia określa szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Stosownie do § 13 ust. 1 powołanego rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15 i 15a. Natomiast w przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży (w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, w ramach limitu wartościowego wskazanego w umowie zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, świadczy usługi medyczne na rzecz pacjentów objętych powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym. W przypadkach zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego Szpital ma obowiązek przyjmować pacjentów powyżej ograniczeń wprowadzonych przez płatnika (Narodowy Fundusz Zdrowia).

W związku z tym, Wnioskodawca sporządza miesięcznie dwie faktury za wykonane usługi, tj. jedną fakturę do limitu określonego w umowie, natomiast drugą na świadczenia przekraczające zakres wartościowy określony w umowie – ponad limit.

W świetle wskazanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż wystawiane przez Szpital faktury powinny obejmować wartości rzeczywiście wykonanych usług, tj. zarówno tych wykonanych w ramach limitu ustalonego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, jak również i tych ponadlimitowych. Nie ma przy tym znaczenia, czy wykonane usługi podatnik udokumentuje jedną fakturą, czy na każdy rodzaj świadczonych usług wystawi odrębną fakturę, tj. na usługi objęte limitem i ponad limit odrębną fakturą.

Należy zauważyć, iż sposób rozliczeń pomiędzy Szpitalem a NFZ z tytułu usług medycznych świadczonych przez Szpital nie może wpływać na termin i sposób dokumentowania faktycznie wykonanych usług.

Reasumując, Szpital właściwie dokumentuje fakturą VAT wykonane świadczenia zdrowotne zrealizowane pacjentom objętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym w poszczególnych miesiącach niezależnie od uzyskanej zapłaty w tych okresach.

Należy jednak zauważyć, iż faktury VAT powinny być wystawiane w ciągu 7 dni od wykonania usługi. Jeżeli świadczone na rzecz NFZ usługi mają charakter ciągły, a Wnioskodawca na wystawianych fakturach jako datę sprzedaży podaje wyłącznie miesiąc i rok, to termin na ich wystawienie upływa 7 dnia po zakończeniu miesiąca, którego faktury dotyczą.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż ww. § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) obowiązywał do 30 listopada 2008 r. Od dnia 1 grudnia 2008 r. kwestie zawarte w tym przepisie reguluje § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania świadczeń zdrowotnych. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.