INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w I. przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ryczałtu za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych przez pracownika socjalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ryczałtu za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych przez pracownika socjalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej zatrudnia pracowników socjalnych, którzy m.in. wykonują pracę w terenie. Z tytułu używania własnych samochodów mają przyznany limit przebiegu kilometrów (120 km x 0,8358 zł = = 100,30 zł miesięcznie) na podstawie umów zawartych między pracodawcą a nimi. Otrzymują z zakładu pracy zwrot kosztów w formie ryczałtu pieniężnego, od którego pracodawca odlicza 19% podatku a ryczałt wliczany jest do ich dochodu. Pracownicy socjalni uważają jednak, że ryczałt nie jest ich dochodem a jedynie zwrotem kosztów związanych z używaniem prywatnych samochodów do celów służbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest potrącanie 19% podatku w przypadku ryczałtów za używanie własnego samochodu przez pracowników socjalnych do celów służbowych...

Wnioskodawca do tej pory potrącał 19% podatek od wysokości przyznanego ryczałtu. Wnioskodawca stoi jednak na stanowisku, że ryczałt nie jest dochodem pracowników socjalnych, a jedynie zwrotem kosztów za używanie prywatnych samochodów do celów służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy, zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27 poz. 271 ze zm.), zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu. Natomiast § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż przyznany na podstawie art. 121 ust. 3c cyt. ustawy o pomocy społecznej zwrot kosztów używania pojazdów stanowiących własność pracownika, korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego, określonego zgodnie z powołanym powyżej rozporządzeniem Ministra Infrastruktury.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż z pracownikami socjalnymi zawarto umowy, na podstawie których używają samochodów prywatnych do celów służbowych, tj. do przejazdu z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez nich czynności zawodowych. Zwrot kosztów następuje w formie miesięcznego ryczałtu.

Odnosząc powyższe do powołanych powyżej przepisów prawa, należy stwierdzić, że jeżeli wnioskodawca nie ma możliwości zapewnienia pracownikom dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji oraz jeżeli pracownicy socjalni świadczą pracę na terenie gminy (przejazdy takie mają charakter jazd lokalnych), to wówczas zwrot kosztów poniesionych przez pracownika socjalnego z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb wnioskodawcy, w jazdach lokalnych w formie ryczałtu wolny jest od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powołanych powyżej przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy, że przyznany na podstawie art. 121 ust. 3c ww. ustawy o pomocy społecznej zwrot kosztów przejazdu z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez pracowników socjalnych czynności zawodowych, czyli świadczenia pracy socjalnej w środowisku – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego określonego na zasadach ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.