INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.10.2008r. (data wpływu 03.11.2008r.) uzupełnionym o dokument potwierdzający upoważnienie do reprezentowania Spółki, w dniu 05.01.2009 r. (data wpływu 07.01.2009 r.) na wezwanie z dnia 15.12.2008r. Nr IPPB3/423-1558/08-2/EŻ (doręczone dnia 05.01.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.11.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości zakwalifikowania kosztów bezpośrednich i pośrednich do właściwego roku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. W wyniku sprzedaży tego rodzaju usług ponosi koszty typu: usługi transportowe dokonywane przez podwykonawców, najem pomieszczeń biurowych i magazynowych, usługi łączności, koszty energii, gazu, sprzątania, usługi prawne, usługi reklamy oraz podatku od środków transportu. Spółka podzieliła ponoszone koszty na koszty bezpośrednie i pośrednie. Do kosztów bezpośrednich zaliczyła wszystkie koszty związane z typowym transportem przesyłek a więc: usł. transportowe, handling, magazynowanie. Pozostałe koszty związane z dział. gospodarczą Spółka zaliczyła do kosztów pośrednich, są to między innymi: koszty połączeń telefonicznych, usł. prawnych i reklamy, najmu pomieszczeń zarówno do działalności biurowej jak i operacyjnej oraz koszty z tym związane: energia, gaz, woda, ścieki, sprzątanie. Koszty te nie miały bezpośredniego wpływu na ilość świadczonych usług transportowych. Koszty bezpośrednie zdefiniowane przez Spółkę zostały ujęte w kalkulacji podatku dochodowego w roku podatkowym w którym został osiągnięty związany z nimi przychód. Są to zarówno koszty zafakturowane przez dostawców w 2007r. jak również i te które zostały zafakturowane w okresach wcześniejszych oraz w okresach po roku podatkowym (faktura z datą wystawienia luty 2008 za usł. wykonane w 2007r.) do momentu złożenia deklaracji rocznej CIT-8 za 2007 r. Koszty pośrednie typu usł. łączności, czynsz najmu zarówno pomieszczeń biurowych jak i magazynowych, energia, gaz, usł., prawne i usł reklamowe Spółka zaliczyła w koszty podatkowe w dacie zaksięgowania ich w księgach czyli w momencie ujęcia kosztów na zobowiązaniach zgodnie z wystawionymi fakturami, rachunkami bądź notami. W sytuacji zafakturowania usł. łączności (lub innych zaliczonych przez Spółkę do usł. pośrednich) w styczniu 2008 za połączenia z grudnia 2007 Spółka zaliczyła tego typu koszty w rachunku podatkowym do kosztów roku 2008, gdyż w tym właśnie roku nastąpiło poniesienie kosztu zgodnie z otrzymanymi dokumentami od dostawców. W kosztach bilansowych Spółka na tego typu koszty utworzyła w 2007 r. rezerwy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo zakwalifikowała koszty do kosztów bezpośrednich i pośrednich oraz czy prawidłowo przypisała koszty do właściwego roku podatkowego – koszty udokumentowane fakturami wystawionymi w 2008r. za usługi wykonane w 2007r. typu usługi łączności, najem, energia zostały zaliczone do kosztów podatkowych roku 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie jest prawidłowy. Ustawa z 15.02.1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia kosztu bezpośredniego oraz pośredniego ani nie odwołuje się do innych przepisów co do definicji ww kosztów. Koszty bezpośrednie zdaniem Wnioskodawcy to takie, które mają bezpośredni wpływ na wysokość osiąganego przychodu i które w sposób niewątpliwy można powiązać z przychodem konkretnego roku. Tego typu kosztami są zapewne koszty usł. transportowych wykonywanych przez podwykonawców oraz koszty handlingu i magazynowania gdyż koszty te można powiązać z konkretną przesyłką a więc i z konkretnym przychodem. Pozostałe koszty, których wartość poniesienia nie jest wprost zależna od wielkości przychodu zdaniem Spółki należy zaliczyć do kosztów pośrednich, zaliczamy do nich: najem pomieszczeń biurowych i magazynowych oraz koszty z tym związane gaz, energia a także usł. prawne i usł. reklamowe. W kwestii momentu zaliczenia kosztu do kosztu podatkowego danego roku Spółka uważa swoje stanowisko za prawidłowe bowiem zgodnie z artykułem 15 ust. 4e ww ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszty w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z powyższych regulacji wynika, że w celu określenia momentu, w którym koszty pośrednie powinny być zarachowane do kosztów uzyskania przychodu, konieczne jest ustalenie zakresu pojęcia „dzień poniesienia kosztu”. Pod tym pojęciem zgodnie z artykułem 15 ust. 4e ww ustawy należy rozumieć dzień, na który Spółka uwzględnia koszt w prowadzonych księgach rachunkowych. Tym samym jest to dzień, który Spółka wskazała w księgach rachunkowych jako dzień, do którego dana faktura została zaksięgowana a więc 2008r. Ujęcie wartości kosztu w księgach bilansowych jako rezerwy nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe, koszty zafakturowane w 2008r. a dotyczące roku 2007 winny być w rachunku bilansowym ujęte w 2007 zgodnie z zasadą współmierności, która nie obowiązuje w podatkach. Przedstawiona sytuacja zaliczenia kosztów pośrednich z 2007 zafakturowanych w 2008 nie dotyczy zdaniem Spółki również artykułu 15 ust 4d, który mówi, że jeżeli koszty inne niż bezpośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą. Zdaniem Spółki powyższa treść artykułu dotyczy kosztów zaksięgowanych w danym roku a dotyczących przyszłych okresów tzw. rozliczenia międzyokresowe czynne kosztów a więc jest to sytuacja odwrotna do opisanej wcześniej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.