Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1073/12-2/JL
z 18 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.09.2012 r. (data wpływu 29.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskujący, Spółka Jawna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi szkoleniowe sklasyfikowane w PKD 2007 kodem 85.59.B (pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane). Wnioskujący jest czynnym podatnikiem od towarów i usług i prowadzi szkolenia niezwiązane z systemem oświaty, nie posiada akredytacji, jak również nie prowadzi szkoleń, które przewidziane są w odrębnych przepisach. Wnioskujący podpisał umowę z jednostką budżetową na szkolenie w zakresie komunikacji interpersonalnej. Szkolenia te dotyczą pracowników jednostki budżetowej i wiedza płynąca z tych szkoleń zostanie wykorzystana przez pracowników jednostki budżetowej w ich codziennej pracy. Praca ta polega na kontakcie z petentami więc wiedza zdobyta w ramach szkolenia, które będzie wykonywane przez Wnioskodawcę, będzie uzupełnieniem kwalifikacji zawodowych. Wnioskujący w ramach wykonywanej usługi szkolenia zapewnia materiały szkoleniowe, trenerów z odpowiednimi kwalifikacjami oraz nadzór nad procesem szkoleniowym. Szkolenia te są finansowane w 100% ze środków budżetowych, a Wnioskujący jest bezpośrednim beneficjentem środków publicznych. Wnioskodawca nie posiada zaświadczeń ani nie jest wpisany do ewidencji, o której mowa w art. 82 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 poz. 2572 ze zm.). Tym samym usługi będące przedmiotem wniosku nie są wykonywane przez Wnioskodawcę jako jednostkę objętą systemem oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy szkolenie opisane we wniosku powyżej mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c?

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia opisane powyżej spełniają kryteria, które pozwalają skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c. Szkolenie z komunikacji interpersonalnej mieszczą się w definicji kształcenia zawodowego, która zawarta jest w rozporządzeniu Rady (WE) z dnia 17 października 2005 r., z której wynika, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewnione na warunkach określonych w art. 12 część A ust. 1 lit. I) Dyrektywy 77/368/EWG obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych przy czym czas trwania kursu nie ma znaczenia.

Opisane we wniosku szkolenie w całości finansowane jest ze środków publicznych, a Wnioskodawca jest bezpośrednim beneficjentem tych środków. Zdaniem Spółki, pomimo iż Wnioskujący jest podwykonawcą podmiotu, który otrzymuje bezpośrednio środki budżetowe to decydujące znaczenie ma pochodzenie środków finansowych, które w tym przypadku pochodzą nie z działalności gospodarczej kontrahenta lecz ze środków publicznych. Tym samym należy uznać, że wystawiona przez Wnioskodawcę faktura za zrealizowane szkolenie z komunikacji interpersonalnej opłacona jest ze środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zwolnienie określone w powyżej wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Ponadto wskazać należy, iż dla zastosowania zwolnienia wynikającego z powyższego przepisu nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów, z innych operacji finansowych oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
   
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
   
3. jednostki budżetowe;
   
4. samorządowe zakłady budżetowe;
   
5. agencje wykonawcze;
   
6. instytucje gospodarki budżetowej;
   
7. państwowe fundusze celowe;
   
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
   
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
   
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
    
11. uczelnie publiczne;
    
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
    
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
    
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Natomiast jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego (art. 11 ust. 1 cyt. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż jednostki sektora finansów publicznych - w tym jednostki budżetowe, pokrywają swoje wydatki środkami publicznymi, bezpośrednio z budżetu.

W dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskujący jest czynnym podatnikiem od towarów i usług i prowadzi szkolenia niezwiązane z systemem oświaty, nie posiada akredytacji, jak również nie prowadzi szkoleń, które przewidziane są w odrębnych przepisach. Wnioskujący podpisał umowę z jednostką budżetową na szkolenie w zakresie komunikacji interpersonalnej. Szkolenia te dotyczą pracowników jednostki budżetowej i wiedza płynąca z tych szkoleń zostanie wykorzystana przez pracowników jednostki budżetowej w ich codziennej pracy. Praca ta polega na kontakcie z petentami więc wiedza zdobyta w ramach szkolenia, które będzie wykonywane przez Wnioskodawcę, będzie uzupełnieniem kwalifikacji zawodowych. Wnioskujący w ramach wykonywanej usługi szkolenia zapewnia materiały szkoleniowe, trenerów z odpowiednimi kwalifikacjami oraz nadzór nad procesem szkoleniowym. Szkolenia te są finansowane w 100% ze środków budżetowych. Wnioskodawca wskazał również, że środki te otrzymuje jednostka budżetowa, a Wnioskodawca jest podwykonawcą jednostki budżetowej. Wnioskodawca nie posiada zaświadczeń ani nie jest wpisany do ewidencji, o której mowa w art. 82 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 poz. 2572 ze zm.). Tym samym usługi będące przedmiotem wniosku nie są wykonywane przez Wnioskodawcę jako jednostkę objętą systemem oświaty.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
   
2. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
   
   
   1. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
      
   2. czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
      
   3. czy są finansowane w 100% ze środków publicznych.
   
   
   

Z opisu sprawy wynika, że szkolenia nie są wykonywane przez Wnioskodawcę jako jednostkę objętą systemem oświaty, ponadto z wniosku wynika, że Spółka nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową. W związku z powyższym wskazać należy, iż przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca nie spełnia bowiem podstawowych wymogów niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu.

Przedmiotowe szkolenia z komunikacji interpersonalnej dotyczą pracowników jednostki budżetowej, których praca polega na kontakcie z petentami. Wiedza płynąca z tych szkoleń zostanie więc wykorzystana przez pracowników jednostki budżetowej w ich codziennej pracy i będzie uzupełnieniem ich kwalifikacji zawodowych. Usługi szkoleniowe Spółki należy zatem uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Należy tu podkreślić, że zapis „finansowana w całości ze środków publicznych” nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany nie posiada akredytacji, a szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem prowadzone szkolenia uniemożliwiają skorzystanie ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i lit. b ustawy o VAT.

Opisane we wniosku szkolenia zawodowe lub przekwalifikowania zawodowego organizowane przez Wnioskodawcę spełniają jednakże warunek determinujący prawo do zwolnienia od podatku określone w lit. c analizowanego przepisu ustawy, są bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – w całości finansowane ze środków publicznych przekazywanych Spółce przez jednostkę budżetową, która – jak wynika z cyt. przepisów ustawy o finansach publicznych - pokrywa swoje wydatki środkami publicznymi pochodzącymi z budżetu.

Biorąc zatem pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest wykonawcą usług szkoleniowych - zawodowych lub przekwalifikowania zawodowego, które są finansowane w całości ze środków publicznych jednostki budżetowej, to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.