INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 25 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podpisywania deklaracji CIT-2 oraz CIT-8, mocy prawnej deklaracji podpisywanych przez osobę nieupoważnioną, złożenia korekty deklaracji podpisanych nieprawidłowo – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej postępowania podatkowego w zakresie podpisywania deklaracji CIT-2 oraz CIT-8, mocy prawnej deklaracji podpisywanych przez osobę nieupoważnioną, złożenia korekty deklaracji podpisanych nieprawidłowo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako księgowy w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w okresie kwiecień – lipiec 2005r. podpisywał deklaracje podatkowe CIT-2 w poz. 54 imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za obliczenie podatku, w poz. 57 podpis, pieczątka, telefon osoby wymienionej w poz. 54; CIT-8 w poz. 65 podpis, pieczątka, telefon osoby wymienionej w poz. 62 imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za obliczenie podatku.

Wnioskodawca nie był upoważniony do podpisywania deklaracji podatkowych przez zarząd spółki oraz nie był osobą odpowiedzialną za obliczenie podatku zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa. Nie przejął również zgodnie z art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) określonych obowiązków w zakresie rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podpisywane przez Wnioskodawcę deklaracje CIT-2 oraz CIT-8 były prawidłowo podpisane...
2. Czy deklaracje podpisywane przez osobę nieupoważnioną posiadają moc prawną i stanowią dokument na podstawie którego można określić dochód spółki...
3. Czy jeżeli podpisywane deklaracje były podpisane nieprawidłowo to spółka winna złożyć korektę błędnie podpisanych deklaracji...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy deklaracje zostały podpisane nieprawidłowo, a podpisywane przez osobę nieupoważnioną nie posiadają mocy prawnej i nie stanowią dokumentu na podstawie którego można określić dochód spółki. Podpisywane deklaracje były podpisane nieprawidłowo i spółka winna złożyć korektę błędnie podpisanych deklaracji.

Minister Finansów w § 1 pkt 1 oraz pkt 10 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2004r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznań, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. Nr 89, poz. 852 ze zm.) określił wzory deklaracji – w tym CIT-2 oraz CIT-8 obowiązujące od 1 stycznia 2005r. W części dotyczącej oświadczeń osób odpowiedzialnych za informacje podane w deklaracji należy umieścić podpis (i pieczątkę) podatnika lub osoby reprezentującej podatnika, imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za obliczenie podatku.

Z treści art. 136 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wynika, że strona w tym także podatnik może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania, ale zasada ta ma zastosowanie tylko na etapie postępowania podatkowego oraz w ramach dokonywanych przez organ podatkowy czynności sprawdzających. W sprawach nieuregulowanych przepisami prawa podatkowego stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego. Z treści art. 95 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, iż z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W świetle powyższego zasadnym jest przyjęcie, że deklaracja podatkowa może być podpisana przez podatnika jak również przez osobę działającą w jego imieniu tj. pełnomocnika pod warunkiem złożenia w organie podatkowym najpóźniej wraz z dokonaniem pierwszej czynności (np. wraz ze złożeniem przez pełnomocnika pierwszej deklaracji) pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo powinno zostać udzielone na piśmie lub ustnie do protokołu. W przypadku udzielenia pełnomocnictwa na piśmie należy złożyć w organie podatkowym oryginał albo uwierzytelniony odpis, z którego zakresu wynikać będzie w sposób nie budzący wątpliwości umocowanie pełnomocnika do podpisywania deklaracji podatkowych. Deklaracja jest dokumentem stanowiącym oświadczenie wiedzy, zatem koniecznym jest legitymowanie się przez pełnomocnika szczególnym pełnomocnictwem. Umocowanie do wykonywania czynności w postaci podpisywania deklaracji podatkowych nie może wynikać z pełnomocnictwa ogólnego.

Zgodnie z art. 31 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), osoby prawne będące płatnikami są obowiązane wyznaczyć osoby, do których obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot a także zgłosić właściwemu miejscowo organowi podatkowemu imiona, nazwiska i adresy tych osób. Zgłoszenia należy dokonać w terminie wyznaczonym do dokonania pierwszej wpłaty, a w razie zmiany osoby wyznaczonej – w terminie 14 dnia od dnia, w którym wyznaczono inną osobę.

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 1994 r. Nr 121, poz. 591 ze zm.) określa w art. 4 pkt 5, że kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność za wykonywanie obowiązków w zakresie rachunkowości określonych ustawą, w tym z tytułu nadzoru, również w przypadku, gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości – z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury – zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą. Przyjęcie odpowiedzialności przez inną osobę powinno być stwierdzone w formie pisemnej. W przypadku, gdy kierownikiem jednostki jest organ wieloosobowy, a nie została wskazana osoba odpowiedzialna, odpowiedzialność ponoszą wszyscy członkowie tego organu. Jako o kierowniku jednostki – rozumie się przez to członka zarządu lub innego organu zarządzającego, a jeśli organ jest wieloosobowy – członków tego organu, z wyłączeniem pełnomocników ustanowionych przez jednostkę.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa swoje stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.) podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani bez wezwania składać deklarację, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego od początku roku podatkowego (CIT-2) i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego, a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Art. 27 ust. 1 i 2 tejże ustawy stanowi natomiast, że podatnicy są obowiązani składać urzędowi skarbowemu zeznanie o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (CIT-8).

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2004 r. (Dz. U. Nr 279, poz. 2761) w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania i oświadczeń oraz informacji podatkowych, deklaracje podatkowe CIT-2 oraz CIT-8 powinny być podpisane przez osoby uprawnione, na podstawie obowiązujących przepisów lub nadanego statutu do zarządzania jednostką.

Jak stanowi art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, ze zm.), spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentuje zarząd.

Jednakże w myśl art. 136 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego udziału. Zgodnie z art. 137 Ordynacji podatkowej pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone ustnie do protokółu. Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że deklaracje podatkowe mogą być podpisane przez podatnika - w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będzie nią osoba lub osoby uprawnione do reprezentowania spółki. Deklaracje mogą być również podpisane przez osobę działającą w imieniu podatnika, tj. przez pełnomocnika, pod warunkiem udzielenia takiego pełnomocnictwa, z zakresu którego wynikać będzie w sposób jednoznaczny umocowanie pełnomocnika do podpisywania deklaracji podatkowych. Powyższe wynika z faktu, iż deklaracja podatkowa jest dokumentem stanowiącym oświadczenie wiedzy i dlatego koniecznym jest by pełnomocnik legitymował się szczególnym pełnomocnictwem. A zatem, jeżeli zarząd spółki z o.o. nie udzielił Wnioskodawcy pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji podatkowych, to ww. deklaracje zostały podpisane nieprawidłowo, a na ich podstawie spółka nie mogła określić dochodu do opodatkowania. Tym samym spółka powinna złożyć korektę ww. deklaracji podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W zaprezentowanym we wniosku stanowisku powołano się na przepisy ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

A zatem w zakresie powołanych przepisów ustawy o rachunkowości stanowisko to nie podlega ocenie organu podatkowego gdyż ustawa o rachunkowości nie należy do przepisów prawa podatkowego. Należy jednak zauważyć, że powołanie się na przepisy ustawy o rachunkowości pozostaje bez wpływu na ocenę stanowiska z punktu widzenia przepisów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.