INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 9 grudnia 2008r.), uzupełnione w dniu 23 lutego 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zawarcia umowy najmu lub umowy bezpłatnego użyczenia samochodu pomiędzy wspólnikiem (właścicielem samochodu), a spółką cywilną, dokumentujących wydatki związane z odbywaniem podróży służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku zawarcia umowy najmu lub umowy bezpłatnego użyczenia samochodu pomiędzy wspólnikiem (właścicielem samochodu), a spółką cywilną, dokumentujących wydatki związane z odbywaniem podróży służbowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 12 lutego 2009r. wezwano do jego uzupełnienia.

W dniu 23 lutego 2009r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnik trzyosobowej spółki cywilnej używa w trakcie odbywania podróży służbowych, samochód osobowy stanowiący jego własność.

Z tego tytułu spółka rozlicza wydatki eksploatacyjne samochodu na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków (z zachowaniem limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt używania samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych spółki, rodzi obowiązek zawarcia umowy najmu lub umowy bezpłatnego użyczenia samochodu pomiędzy wspólnikiem (właścicielem samochodu), a spółka cywilną, której jest wspólnikiem...

Zdaniem wnioskodawcy powyższe zdarzenie gospodarcze nie spełnia przesłanek dla umowy najmu czy umowy użyczenia, bowiem nie występuje oddanie najemcy rzeczy do używania. Fakt korzystania przez wspólnika z własnego samochodu, stanowi sposób realizacji podróży służbowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ogranicza dowolności środka transportu dla odbycia podróży służbowej.

Wykorzystanie prywatnego samochodu wspólnika do odbycia przez niego podróży, jest jego wyborem do realizacji zdań służbowych w ramach działalności spółki i nie występuje oddanie najemcy (spółce) do użytkowania rzeczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.