INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. prowadzącego działalność gospodarczą: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe „A”, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008r. (data wpływu 4 grudnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2009r. (data wpływu 12 lutego 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia z Niemiec do Polski zaimportowanego wcześniej towaru z Chin oraz udokumentowania tego nabycia fakturą wewnętrzną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu przemieszczenia z Niemiec do Polski zaimportowanego wcześniej towaru z Chin oraz udokumentowania tego nabycia fakturą wewnętrzną.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2009r. (data wpływu 12 lutego 2009r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej importuje towar z Hong Kongu drogą morską do portu w Hamburgu, gdzie upoważniona przez Wnioskodawcę niemiecka firma (agent podatkowy) C., dokonuje odprawy celnej i towar zostaje dopuszczony do obrotu na terenie Unii. Ww. firma jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej i posiada numer DE. Następnie drogą elektroniczną otrzymuje rozliczenie o wysokości opłat celnych.

Przemieszczenie towaru z Niemiec do Polski Wnioskodawca traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o VAT oraz VI Dyrektywy pozwalającej państwom członkowskim na zastosowanie zwolnienia z podatku od importu tych towarów, które są wysyłane lub przewożone z terytorium państwa trzeciego do państwa członkowskiego innego niż państwo przeznaczenia towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Wnioskodawca dokumentuje wystawiając fakturę wewnętrzną 15. dnia następującego po miesiącu, w którym towar został przyjęty do magazynu. Na fakturze wewnętrznej jako dostawcę Wnioskodawca wpisuje firmę C. , (dokonującą odprawy celnej) i jej numer identyfikacji podatkowej. Podstawę opodatkowania Wnioskodawca ustala, jako wartość towaru z faktury od kontrahenta z Hong Kongu przeliczoną po kursie z dnia wystawienia faktury wewnętrznej.

Wnioskodawca posiada następujące dokumenty:

1. fakturę, specyfikację, packing list od kontrahenta z Hong Kongu,
2. list przewozowy morski,
3. upoważnienie dla firmy C. S.,
4. fakturę od firmy C. S. dotyczącą opłat celnych,
5. list przewozowy CMR Hamburg K..
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 lutego 2009r. Wnioskodawca stwierdził, iż jest podatnikiem zarejestrowanym w dniu 31 lipca 2007r. jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP PL.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał importu towarów z Hong Kongu drogą morską do portu w Hamburgu, gdzie niemiecka firma dokonała odprawy celnej ostatecznej i towar został dopuszczony do obrotu na terenie Niemiec skąd został przewieziony do Polski za pośrednictwem polskiej firmy spedycyjnej, od której otrzymuje dokument CMR, na którym figuruje jako dostawca firma niemiecka a odbiorca firma PPUH. Miejsce załadunku Hamburg Niemcy.

Od firmy dokonującej odprawy celnej Wnioskodawca nie otrzymuje dokumentu SAD, jedynie elektroniczny dokument dotyczący rozliczenia opłat celnych. Następnie Wnioskodawca otrzymuje pocztą rachunek za ww. opłaty celne.

Wszystkie otrzymane z importu towary służą wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Na fakturze importowej figuruje:

jako sprzedawca firma z Hong Kongu

jako odbiorca PPUH, Polska

jako przedstawiciel fiskalny - firma niemiecka; C. Gmbh

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisane postępowanie jest prawidłowe, a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające do uznania dostawy towaru jako wewnątrzwspólnotowe nabycie...
2. Czy data wystawienia faktury wewnętrznej i przyjęty kurs są prawidłowe...
3. Czy jako dostawca na fakturze wewnętrznej powinna figurować firma niemiecka dokonująca odprawy celnej i jej numer NIP...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Wnioskodawca uważa, że postępuje prawidłowo traktując przemieszczenie towaru z Niemiec (po dokonaniu odprawy celnej przez upoważnioną przez Wnioskodawcę firmę i uiszczeniu wszelkich opłat celnych na jej rzecz) jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, ma zastosowanie art. 11

ust. 1 ustawy o VAT oraz VI Dyrektywy UE pozwalającej państwom członkowskim na zastosowanie zwolnienia z podatku od importu tych towarów, które są wysyłane lub przewożone z terytorium państwa trzeciego do państwa członkowskiego innego niż państwo przeznaczenia. W Niemczech nie pobrano podatku VAT.

Podatek został wykazany na fakturze wewnętrznej sporządzonej w Polsce po dostawie towarów.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, data wystawienia faktury wewnętrznej – 15. następnego miesiąca po dostawie towarów (dostawa nastąpiła w listopadzie - faktura została wystawiona 15 grudnia) jest prawidłowa, ponieważ nastąpiło przemieszczenie towaru z Niemiec do Polski. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, powinien mieć zastosowanie art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Kurs na fakturze wewnętrznej został przyjęty z dnia powstania obowiązku podatkowego tj. z dnia wystawienia faktury wewnętrznej.

Wnioskodawca ma najwięcej wątpliwości w kwestii, czy faktura nie powinna być wystawiona w dniu otrzymania towaru i czy kurs również nie powinien być z dnia dostawy na teren zakładu.

Ad. 3.

Wnioskodawca stwierdził, iż właściwie postąpił umieszczając na fakturze wewnętrznej jako dostawcę niemiecką firmę dokonująca odprawy celnej i jej numer NIP.

Firma ta przed dostawą została przez Wnioskodawcę upoważniona do dokonania odprawy w imieniu Wnioskodawcy, na fakturze importowej widnieje nazwa firmy, która jest przedstawicielem fiskalnym w Niemczech i która odprawi towar i dopuści go do obrotu w Niemczech, a następnie za pośrednictwem polskiego spedytora dostarczy ten towar na teren zakładu Wnioskodawcy.

W niniejszej interpretacji przyjęto stanowiska Wnioskodawcy sformułowane w piśmie z dnia 12 lutego 2009r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas. gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT), natomiast przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008r., stanowi, iż ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z cyt. wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymagają następujące kwestie:

• czy opisane postępowanie jest prawidłowe, a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające do uznania dostawy towaru jako wewnątrzwspólnotowe nabycie,
• czy data wystawienia faktury wewnętrznej i przyjęty kurs są prawidłowe,
• czy jako dostawca na fakturze wewnętrznej powinna figurować firma niemiecka dokonująca odprawy celnej i jej numer NIP.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym w dniu 31 lipca 2007r. jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP PL. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał importu towarów z Hong Kongu drogą morską do portu w Hamburgu, gdzie niemiecka firma dokonała odprawy celnej ostatecznej i towar został dopuszczony do obrotu na terenie Niemiec skąd został przewieziony do Polski za pośrednictwem polskiej firmy spedycyjnej, od której otrzymuje dokument CMR, na którym figuruje jako dostawca firma niemiecka C. a odbiorca firma PPUH Polska. Miejsce załadunku Hamburg Niemcy.

Od firmy dokonującej odprawy celnej Wnioskodawca nie otrzymuje dokumentu SAD, jedynie elektroniczny dokument dotyczący rozliczenia opłat celnych. Następnie Wnioskodawca otrzymuje pocztą rachunek za ww. opłaty celne.

Wszystkie otrzymane z importu towary służą wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Na fakturze importowej figuruje:

• jako sprzedawca firma z Hong Kongu,
• jako odbiorca PPUH, Polska,
• jako przedstawiciel fiskalny - firma niemiecka; C.
  
  

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonała działająca w imieniu Wnioskodawcy agencja celna.

W omawianym przypadku podatnik działa na terytorium Niemiec za pośrednictwem agenta podatkowego (przedstawiciela fiskalnego), co spełnia przesłankę przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sytuacji zastosowano procedurę dopuszczenia do obrotu, która stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową).

W świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno – podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

Zwolnienie z importu, o którym mowa wyżej, wynika z art. 143 Dyrektywy 2006/112 WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. Nr 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem w przypadku importu towarów do państwa członkowskiego innego niż kraj przeznaczenia, państwa członkowskie mają zastosować do importu zwolnienie, jeśli dostawa tych towarów dokonywana przez importera jest objęta zwolnieniem, które przysługuje dostawom wewnątrzwspólnotowym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że dokonał on przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Polski w ramach swojego przedsiębiorstwa, a zatem przywóz ten stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad.2.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W art. 106 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób ich przechowywania.

W oparciu m.in. o powołaną wyżej delegację zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
    
    

Przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta (§ 25 ust. 1 ww. rozporządzenia).
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przytoczony przepis ustanawia ogólną zasadę w zakresie terminu wystawiania faktur do siódmego dnia od dnia wydania towaru, jednakże należy zwrócić uwagę na możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury wewnętrznej dokumentującej sumę nabyć od kontrahenta zagranicznego za dany okres rozliczeniowy, co wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku kiedy Wnioskodawca zdecyduje się na ewidencjowanie każdej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oddzielnie, winien wystawiać fakturę wewnętrzną nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towarów natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca wybierze możliwość ujęcia w jednej fakturze wewnętrznej, za dany okres rozliczeniowy, wszystkich transakcji winien wtedy taką fakturę wystawić do siódmego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, który obejmuje przedmiotowa faktura.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT - obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

W przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio (§ 37 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług (§ 37 ust. 4 cyt. rozporządzenia),

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokumentuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystawiając fakturę wewnętrzną 15. dnia następującego po miesiącu, w którym towar został przyjęty do magazynu.

Na fakturze wewnętrznej jako dostawcę Wnioskodawca wpisuje firmę C., (dokonującą odprawy celnej) i jej numer identyfikacji podatkowej.

Podstawę opodatkowania Wnioskodawca ustala, jako wartość towaru z faktury od kontrahenta z Hong Kongu przeliczoną po kursie z dnia wystawienia faktury wewnętrznej.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż firma niemiecka wystawia fakturę, ale dotyczy ona tylko cła.

Z opisu sprawy wynika, iż dostawa towaru będąca przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nastąpiła w miesiącu listopadzie.

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, które poprzedza w przedmiotowej sprawie nabycie towarów przywiezionych z Chin z odprawą celną dokonaną w Niemczech, brak jest faktury wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej. Zatem obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. W przedmiotowej sprawie dostawa towaru nastąpiła w listopadzie, zatem obowiązek podatkowy powstał w dniu 15 grudnia. Wnioskodawca miał więc obowiązek wystawić z tego tytułu, na podstawie cyt. wyżej art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, fakturę wewnętrzną.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, do przeliczenia faktury wystawionej przez kontrahenta z Hong Kongu, należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez NBP kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czyli z dnia 15 grudnia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, co do uzależniania momentu powstania obowiązku podatkowego od daty wystawienia faktury wewnętrznej jak również kursu waluty od daty wystawienia faktury wewnętrznej, należało uznać za nieprawidłowe.

Za nieprawidłowe należało również uznać stanowisko Wnioskodawcy w kwestii daty wystawienia faktury wewnętrznej.

Ad. 3.

W zaistniałym w stanie faktycznym mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawcę reprezentuje na terytorium Niemiec ustanowiony tam agent podatkowy, zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej i posiada numer VAT poprzedzony prefiksem DE.

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

W myśl § 25 ust. 1 cyt. rozporządzenia z dnia 25 maja 2005r., przepisy § 9, § 13-17, § 19, § 20 i § 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Przepisy nie narzucają zatem obowiązku podawania numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta na fakturze wewnętrznej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jednakże w sytuacji gdy Wnioskodawca zdecyduje się na umieszczenie ww. numeru, w przedmiotowej sytuacji winien to być numer przedstawiciela podatkowego, który w imieniu Wnioskodawcy dokonuje rozliczenia importu.

W konsekwencji stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę odnośnie wszystkich zadanych pytań całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Nadmienia się także, iż niniejsza interpretacja nie odnosi się do sposobu ustalania podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż nie zadano w tym zakresie pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 listopada 2008r.

Z dniem 1 grudnia 2008r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. W związku z powyższym od 1 grudnia 2008r. zmianie uległy m.in. niżej wymienione przepisy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że: 1) nabywcą towarów jest:

1. nabywcą towarów jest:
   a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku VAT – stanowi iż, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Art. 31a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 .

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

W świetle art. 31a ust. 3 ustawy o VAT w przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w oparciu m.in. o powołaną w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT delegację zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) i w przedmiotowej sprawie odpowiednio znajdują zastosowanie przepisy § 5, § 9-14, § 16, § 17 § 21 w związku z § 23.

Należy także zauważyć, iż § 37 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług został uchylony z dniem 1 grudnia 2008r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.