INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana „X”, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2008r. (data wpływu 6 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy do wykonywanych usług budowlanych polegających na wykończeniu garaży można zastosować preferencyjną 7% stawkę VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy do wykonywanych usług budowlanych polegających na wykończeniu garaży można zastosować preferencyjną 7% stawkę VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach podpisanej umowy na świadczone przez firmę Wnioskodawcy usługi budowlane (umowa podpisana z głównym wykonawcą – firmą budującą budynki mieszkalne), zobowiązał się do „wykończenia” garaży tj. założeniu w nich sufitów podwieszanych oraz położeniu płytek na ścianach i podłogach garaży. Przedmiotowe garaże znajdują się w nowo wybudowanym budynku stanowiącym w całości budynek mieszkalny. Przedmiotowe garaże są trwale związane z budynkiem mieszkalnym tj. stanowią jego część. Umowa podpisana z głównym wykonawcą obejmuje wyłącznie „wykończenie” garaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wykonywanych przez Wnioskodawcę usług budowlanych polegających na „wykończeniu” garaży (położenie sufitów oraz płytek) Wnioskodawca może zastosować preferencyjną 7% stawkę VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, do opisanej wcześniej usługi budowlanej zastosowanie ma preferencyjna 7% stawka VAT, bowiem remont garaży stanowiących integralną część budynku mieszkalnego podlega opodatkowaniu taką samą stawką jak remont („wykończenie”) budynku mieszkalnego, a więc stawką 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 – na mocy art. 41 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Wskazać należy, że nie zawsze budynki mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas sposób zakwalifikowania danego budynku znajduje się w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. W przepisach tych zdefiniowano m. in. pojęcia takie jak:

• obiekty budowlane - to konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych;
• budynki - to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.
  
  

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne:

• budynki mieszkalne - to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem,
• budynki niemieszkalne - to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.
  
  

W myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

Natomiast, stosownie do art. 41 ust. 12c w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej, kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Ponadto, zgodnie z treścią § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.), obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Zauważyć należy, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008r. kwestię zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług, w zakresie przewidzianym w przywołanym powyżej przepisie § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., regulował § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Należy zauważyć, iż w treści powołanych wyżej przepisów ustawodawca użył pojęć: roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne nie podając konkretnych symboli statystycznych dla tych usług.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia roboty budowlano-montażowe, remont i konserwacja, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez:

• roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś przez
• remont - należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
  
  

W tym miejscu należy podkreślić, że fakt zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę budynku jako budynek stanowiący w całości budynek mieszkalny, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od 1 stycznia 2008r. 7% stawki podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z powołanymi powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach podpisanej umowy na świadczone przez firmę Wnioskodawcy usługi budowlane (umowa podpisana z głównym wykonawcą – firmą budującą budynki mieszkalne), zobowiązał się do „wykończenia” garaży tj. założenia w nich sufitów podwieszanych oraz położenia płytek na ścianach i podłogach garaży. Przedmiotowe garaże znajdują się w nowo wybudowanym budynku stanowiącym w całości budynek mieszkalny. Przedmiotowe garaże są trwale związane z budynkiem mieszkalnym tj. stanowią jego część. Umowa podpisana z głównym wykonawcą obejmuje wyłącznie „wykończenie” garaży.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy przedmiotem robót jest obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość, w którym znajdują się pomieszczenia mieszkalne i użytkowe – stawka 7% stosowana jest w odniesieniu do całości robót. Jeżeli jednak podejmowana będzie osobna robota budowlano - montażowa (na podstawie odrębnej umowy), wykonywana w lokalu użytkowym, to do tej usługi powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Reasumując, w związku z tym, iż umowa o świadczenie usług budowlanych podpisana przez Wnioskodawcę z głównym wykonawcą, obejmuje wyłącznie „wykończenie” garaży, znajdujących się w nowo wybudowanym budynku stanowiącym w całości budynek mieszkalny, zastosowanie znajdzie 22% stawka podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, tj. wg stanu prawnego obowiązującego po dniu 1 grudnia 2008r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.