INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za eksport wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wysyła swoje wyroby do krajów trzecich, tj. poza terytorium Unii Europejskiej. W posiadaniu Spółki są dokumenty celne, z których wynika, że nastąpił wywóz wyrobów z Polski. Wnioskodawca figuruje jako eksporter, z dokumentu wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem wywozu. Dokument celny jest wystawiony i ostemplowany przez służby celne inne niż polskie. Spółka sprzedaje wyroby podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je poza granicę Wspólnoty i dokonuje odprawy celnej. Spółka jest w posiadaniu tylko dokumentu celnego z kraju innego niż Polska, nie posiada dokumentu typu IE599.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie złożonego wniosku wskazano, iż transakcje dokonywane są na warunkach Incoterms Ex Works (EXW) i w systemie Carriage and Insurance Paid To (CIP). Wszystkie czynności dokonywane są w urzędach celnych zlokalizowanych w innych krajach Unii Europejskiej. Przedmiotem transakcji są towary będące środkami komunikacji wizualnej, tj. różnego rodzaju tablice np. korkowe, tekstylne, suchościeralno-magnetyczne, flipcharty, tryptyki, planery magnetyczne, ekrany elektryczne, gabloty informacyjne. Spółka jest w posiadaniu kopii faktur sprzedaży i dokumentu celnego typu EX. Spółka nie ma wiedzy, czy towary na jakimkolwiek etapie transportu są magazynowane, rozładowywane, przeładowywane, nie posiada też informacji, czy nabywca towaru z kraju trzeciego jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja opisana wyżej to eksport towarów...
2. Jeżeli jest to eksport, to czy jest on bezpośredni, czy pośredni, a jeżeli nie jest to eksport, to jak należy traktować takie transakcje...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja stanowi eksport bezpośredni, gdyż Spółka jest wskazana jako nadawca/eksporter i jako zgłaszający/przedstawiciel. Towar wyjechał z terytorium Polski i jest stempel urzędu celnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Eksportem towarów - w świetle art. 2 pkt 8 cytowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. - jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych, wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonywany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu.

Ustawodawca definiując pojecie eksportu towarów dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe – eksport bezpośredni, od sytuacji, gdy towar będący przedmiotem wywozu jest wywożony przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz i na niego są wystawiane dokumenty eksportowe – eksport pośredni.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 13 ust. 2 , przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do treści ust. 3 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego państwa członkowskiego.

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium kraju, jeżeli wywóz z terytorium Wspólnoty jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał na terytorium kraju dostawy towaru na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego. W ramach przedmiotowej transakcji, nie nastąpiło rozpoczęcie procedury wywozu towarów na terytorium kraju, lecz na terytorium innego niż Polska kraju UE.

Analizując zaistniały stan faktyczny sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż ww. dostawy nie można uznać za eksport, gdyż wywóz towarów nie nastąpił z terytorium kraju bezpośrednio poza obszar Wspólnoty, a Wnioskodawca nie dysponuje dokumentem celnym potwierdzającym rozpoczęcie procedury wywozu towarów z terytorium Polski. W związku z faktem, iż transport towarów wykonywany jest na rzecz ich nabywcy, tj. kontrahenta z kraju trzeciego, transakcji dokonanej przez Wnioskodawcę nie można również uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

W treści wniosku Spółka wskazała, iż nie posiada wiedzy, czy nabywca towaru z kraju trzeciego jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a informacja ta ma zasadnicze znaczenie dla oceny statusu transakcji będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec faktu, iż Wnioskodawca nie ma wiedzy, czy nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej stwierdzić należy, iż przedmiotowa transakcja stanowi dostawę towarów na terytorium kraju. Ewentualna możliwość, iż nabywca byłby podmiotem zidentyfikowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium UE oznaczałaby, iż transakcja spełniałaby przesłanki pozwalające uznać ją za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazuje się, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wydaje interpretację indywidualną wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku i pismach stanowiących jego uzupełnienie, a nie dołączonych do niego dokumentów. W związku z powyższym załączone do złożonego wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej oceny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń