INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 8 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskanych ze sprzedaży produktów rolnych wyprodukowanych w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego oraz możliwości zakwalifikowania wydatków związanych z prowadzeniem tego gospodarstwa jako kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskanych ze sprzedaży produktów rolnych wyprodukowanych w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego oraz możliwości zakwalifikowania wydatków związanych z prowadzeniem tego gospodarstwa jako kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej – działalność handlowa, usługowa na terenie kraju. Rozlicza VAT na zasadach ogólnych.

W roku 2008 w ramach działalności gospodarczej zawarł umowę dzierżawy z przeznaczeniem na działalność rolniczą związaną z prowadzeniem gospodarstwa rolnego związanego w szczególności z obsiewaniem gruntów rolnych, koszeniem łąk. Do prowadzenia tej działalności zatrudnił pracowników oraz zakupił niezbędne maszyny (środki trwałe). Wytworzone produkty sprzedaje w stanie nieprzetworzonym (ziemniaki, pszenica, żyto).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy dochody z tego rodzaju działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Czy wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem wnioskodawcy, dochody z tej działalności powinny w całości podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wytworzone produkty sprzedaje w stanie nieprzetworzonym (ziemniaki, pszenica, żyto). Wydatki ponoszone na wytworzenie produktów (wynagrodzenie pracowników, zakup paliwa do maszyn rolniczych, zakup nawozów oraz amortyzacja środków trwałych) powinny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.) przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jednocześnie w art. 2 ust. 2 ww. ustawy - określono, iż w rozumieniu ust. 1 pkt 1 działalnością rolniczą, jest działalność polegająca między innymi na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza (…).

W celu ustalenia zakresu wyłączenia spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z działalności rolniczej, konieczne jest więc określenie zakresu czynności faktycznych, które obejmuje definicja przedstawiona w art. 2 ust. 2 powołanej ustawy, w odniesieniu od działalności prowadzonej przez wnioskodawcę. Z przepisu tego wynika bowiem, iż sprzedaż produktów rolniczych w stanie nieprzetworzonym, m. in. z własnych upraw stanowić będzie działalność rolniczą.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na handlu i świadczeniu usług na terenie kraju, jak również, iż prowadzi „gospodarstwo rolne”, w ramach którego dokonuje obsiewania gruntów rolnych i koszenia łąk. Ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sprzedaje pochodzące z własnego gospodarstwa rolnego produkty rolne (ziemniaki, pszenicę, żyto) w stanie nieprzetworzonym, co w świetle definicji zawartej w cyt. powyżej art. 2 ust. 2 ww. ustawy stanowi działalność rolniczą, nie zaś pozarolniczą działalność gospodarczą.

W świetle powyższego, stanowisko przedstawione we wniosku, iż dochody uzyskane ze sprzedaży tych produktów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych należało uznać za nieprawidłowe.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy pozostaje fakt zawarcia umowy dzierżawy gruntu, na którym prowadzone jest gospodarstwo rolne w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do stanowiska wnioskodawcy w zakresie dotyczącym możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków związanych z prowadzeniem wyżej wskazanego gospodarstwa rolnego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Aby zatem dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia danego przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów np. pozarolniczej działalności gospodarczej, są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Wydatki te muszą być zatem związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za taki koszt.

Z powyższego wywieść zatem należy, iż wydatki ponoszone na wytworzenie produktów rolnych (wynagrodzenie pracowników, zakup paliwa do maszyn rolniczych, zakup nawozów oraz amortyzacja środków trwałych), odnoszące się w swym zakresie do prowadzonej przez wnioskodawcę działalności rolniczej nie zaś do pozarolniczej działalności gospodarczej, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej, a zatem nie mogą zostać uwzględnione w kosztach dotyczących tego źródła przychodu.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na wytworzenie produktów rolnych, jako niezwiązanych z tą działalnością, uznać należy za nieprawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, iż wyłącznie w sytuacji wykorzystywania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej możliwym jest ustalenie wartości tych produktów (stanowiących wówczas koszt uzyskania przychodu tej działalności) na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, o czym stanowi art. 22 ust. 6a w związku z art. 11 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.