INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009r. (data wpływu 14 stycznia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług badawczo - rozwojowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2009r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług badawczo - rozwojowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy m.in. usługi, które opisane są kodem klasyfikacji PKWiU 73.1 - Usługi badawczo rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych. Prace te świadczone są dla kontrahentów zagranicznych z przemysłu motoryzacyjnego, którzy podali swój numer identyfikacji podatkowej i polegają głównie na przeprowadzeniu badań i analiz technicznych o charakterze rozwojowym, przygotowywaniu projektów i wykonywaniu oprzyrządowań produkcyjnych dla nowych produktów, pracach związanych z uruchomieniem produkcji nowych modeli samochodów i nowych typów silników spalinowych, polegających na opracowywaniu rozwiązań pomagających wyeliminować występujące nieprawidłowości procesu produkcyjnego. Usługi te świadczą pracownicy będący w większości inżynierami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Gdzie, opisane usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zaliczane do grupy badawczo rozwojowych, mają miejsce świadczenia w świetle nowego brzmienia przepisu art. 27...

Czy miejsce ich świadczenia będzie ustalane zgodnie z art. 27 ust. 3 i ust. 4 pkt 3 czyli tam gdzie nabywca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stały adres lub miejsce zamieszkania, czy ich miejsce świadczenia będzie ustalane zgodnie z art. 27 ust. 1...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zmianą dokonaną w art. 27 w ust. 4 pkt 3 poprzez dodanie do listy rodzajów świadczonych usług "doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych" zdania "oraz usług podobnych do tych usług (...)" powoduje, że usługi badawczo-rozwojowe świadczone przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji usług podobnych do usług doradczych i inżynierskich. Ponadto również w dyrektywie 2006/112/WE nie ma wyszczególnionych usług badawczo-rozwojowych a w art. 56 ust. 1 pkt c tej dyrektywy nie ma zawężenia do określonych rodzajów usług. Brzmienie tego przepisu sugeruje, aby przy zaliczaniu do tej grupy usług kierować się kryterium grup zawodowych i podmiotów gospodarczych świadczących dane usługi (konsultanci, inżynierowie, firmy konsultingowe, prawnicy, księgowi oraz inne podmioty) a nie zakresem merytorycznym prac.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu powyższego wynika zasada, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 powołanej ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 8 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
  
  

W myśl art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT powyższy przepis stosuje się m.in. do usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

1. usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),
2. usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),
3. usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),
4. usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,
5. usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3).
   
   

Należy zaznaczyć, iż powyższy katalog usług ma charakter przykładowy i jest katalogiem otwartym, co oznacza, iż nie obejmuje wyłącznie ww. usługi lecz również inne usługi o podobnym charakterze co wymienione.

Przy czym należy w tym miejscu zaznaczyć, że ww. usługi nie odnoszą się do specjalizacji (zawodu) podmiotu świadczącego usługę (prawnik, konsultant, księgowy, inżynier), lecz do natury świadczenia. Wymienione w tym przepisie specjalizacje służą jedynie zdefiniowaniu kategorii usług najczęściej wykonywanych w ramach tych specjalizacji.

Natomiast „usługi podobne” oznaczają usługi podobne do usług wykonywanych przez konsultantów, inżynierów, biura konsultingowe, prawników, księgowych w takim zakresie, w jakim służą temu samemu celowi co powyższe.

Należy w tym miejscu zastanowić się nad tym co należy rozumieć przez „usługi inżynierskie”. Przez słowo „inżynier” rozumie się specjalistę mającego wyższe wykształcenie techniczne, czyli posiadającego wiedzę związaną z produkcją (wytwarzaniem) dóbr materialnych, jak też wiedzę o tych dobrach.

A zatem przez usługi inżynierskie należy rozumieć takie usługi, których świadczenie oparte jest na wykorzystaniu wiedzy, w szczególności, w zakresie nauk ścisłych, w tym technologii i praktycznych doświadczeń do projektowania, produkowania dóbr materialnych, jak i kontrolowania oraz analizowania tych procesów.

Ponadto warto zwrócić uwagę, iż analogiczne rozwiązanie zawierają przepisy wspólnotowe. Zgodnie z art. 56 ust. 1 lit c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. Nr L 347/1) miejscem świadczenia usług konsultantów, inżynierów, firm konsultingowych, prawników, księgowych oraz inne podobne usługi, jak również przetwarzanie danych i dostarczanie informacji na rzecz usługobiorców mających siedzibę poza Wspólnotą lub na rzecz podatników mających siedzibę we Wspólnocie, ale w innym państwie niż usługodawca, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, na rzecz którego świadczone są usługi lub, w przypadku ich braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Niezbędne jest tutaj przywołanie również art. 27 ust 2 pkt 3 lit a ustawy o VAT zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawca dla świadczonej usługi podał symbol PKWiU 73.1 „usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych”. Usługi zaklasyfikowane pod tym symbolem, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), obejmują badania, prace eksperymentalne i inne usługi badawczo-rozwojowe we wszystkich dziedzinach nauk. Zalicza się tu następujące rodzaje działalności:

1. badania podstawowe, czyli prace teoretyczne i doświadczalne mające na celu zdobycie nowej wiedzy,
2. badania stosowane, czyli prace naukowe ukierunkowane na konkretne zastosowania praktyczne,
3. prace rozwojowe ukierunkowane przede wszystkim na wyprodukowanie nowych wyrobów, zastosowanie nowych procesów technologicznych lub na doskonalenie stosowanych wyrobów i procesów technologicznych.
   
   

Jak wyjaśnia Wnioskodawca świadczone przez niego usługi polegają głównie na przeprowadzeniu badań i analiz technicznych o charakterze rozwojowym, przygotowywaniu projektów i wykonywaniu oprzyrządowań produkcyjnych dla nowych produktów, pracach związanych z uruchomieniem produkcji nowych modeli samochodów i nowych typów silników spalinowych, polegających na opracowywaniu rozwiązań pomagających wyeliminować występujące nieprawidłowości procesu produkcyjnego. A zatem z opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje czynności opisane w pkt 3 wyżej przytoczonego wyliczenia co ma zasadnicze znaczenie dla rozpatrywanej sprawy gdyż czynności wymienione w pkt 1 i 2 należy uznać za usługi w dziedzinie nauki, które w myśl art. 27 ust 2 pkt 3 lit a ustawy o VAT są opodatkowane w kraju, w którym są faktycznie świadczone.

Natomiast usługi świadczone przez Wnioskodawcę zdaniem tut. organu mieszczą się w zakresie usług inżynierskich, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT, a w konsekwencji w przypadku świadczenia przedmiotowych usług dla podatników mających siedzibę poza Polską miejscem świadczenia tych usług będzie zgodnie z art. 27 ust. 3 miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Przy czym należy zastrzec, iż w sytuacji, w której Wnioskodawca świadczyłby usługi w zakresie nauki, czy to samodzielną usługę, która stanowiłaby cel sam w sobie lub też usługa taka byłaby usługą dominującą w przypadku świadczenia usługi złożonej (składającej się z usługi głównej i usług pomocniczych), wtedy usługa taka winna być opodatkowana na terytorium państwa, gdzie faktycznie byłaby świadczona.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.