INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko … Polska Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2008r. (data wpływu 31 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem samochodów osobowych przeznaczonych do odsprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2008r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem samochodów osobowych przeznaczonych do odsprzedaży. Przedmiotowy wniosek wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 27 października 2008r. i z dniem 28 października 2008r. został przesłany do tut. Organu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Podatnik”) nabywa, na podstawie umowy kupna-sprzedaży samochody osobowe.

Samochody mogą być nabywane przez Spółkę w celu:

• udostępnienia do korzystania na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub umowy o podobnym charakterze,

• wykorzystania w działalności gospodarczej,

• dalszej odsprzedaży.
  
  

Przedmiotem wniosku są samochody osobowe nabyte przez Spółkę w celu dalszej odsprzedaży.

W odniesieniu do tej grupy samochodów, w okresie pomiędzy zakupem samochodów a ich dalszą odsprzedażą, Spółka wykorzystuje przedmiotowe samochody w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, przykładowo dla celów przejazdów służbowych. Okres pomiędzy nabyciem samochodów przez Spółkę a ich zbyciem wynosi przeciętnie 8 miesięcy.

Z uwagi na fakt, iż okres użytkowania samochodów osobowych, będących przedmiotem wniosku nie przekracza 12 miesięcy, Podatnik nie wprowadza aut do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz.654).

Spółka oświadczyła, iż przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. sprzedaż samochodów osobowych. Celem, w jakim Spółka nabywa przedmiotowe samochody, jest ich dalsza odsprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła obniżyć kwotę podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup przedmiotowych samochodów osobowych. Kwotę podatku naliczonego będzie natomiast stanowić pełna kwota podatku VAT zawarta na fakturze VAT dokumentującej nabycie pojazdów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej: ustawa o VAT), w zakresie w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, wprowadzone zostało ograniczenie prawa do obniżenia podatku należnego. W przypadku nabycia samochodów osobowych, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6000 zł.

Powyższe ograniczenie nie dotyczy jednak przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

• odsprzedaż tych samochodów (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT), lub
• oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT).

Tym samym, zdaniem Spółki, należy uznać, iż nie znajduje zastosowania ograniczenie dotyczące obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z tytułu nabycia samochodów osobowych, w przypadku gdy przedmiotem działalności podatnika jest: odsprzedaż samochodów; lub oddanie samochodów w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze. Ponadto w przypadku gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie samochodów w odpłatne używanie na podstawie umów wskazanych w ustawie (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit b ustawy o VAT), ustawodawca wprowadził dodatkowe ograniczenie, iż w celu zastosowania powyższego przepisu samochody mogą być wykorzystywane wyłącznie w określonym celu przez okres 6 miesięcy.

Zatem w sytuacji, w której podatnik oddaje w odpłatne używanie samochody, które wykorzystywane są również dla innych celów, w tym przykładowo prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie pozwala to na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu tych aut. Ograniczenie znajduje zastosowanie również w wypadku, gdy podatnik przeznacza samochody osobowe do odpłatnego używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze na okres krótszy niż sześć miesięcy, lub w sytuacji, w której oddaje samochód do używania na okres nie krótszy niż 6 miesięcy, lecz okres ten ulega skróceniu w trakcie wykorzystywania go na cele uprawniające do wyłączenia ograniczenia.

Takie ograniczenie nie zostało jednak wprowadzone, w przypadku gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż samochodów. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, w przypadku gdy samochód jest nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży, w okresie pomiędzy nabyciem o odsprzedażą podatnik może też wykorzystywać samochód w ramach prowadzonej działalności. W ocenie Spółki zastosowana konstrukcja przepisów nie wyklucza bowiem sytuacji, w której przeznaczone do odsprzedaży samochody są dodatkowo wykorzystywane przez Podatnika, przed dokonaniem ich odsprzedaży.

Powołując się na powyższe, dla prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego, bez znaczenia pozostaje fakt, iż w okresie pomiędzy zakupem samochodów, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, a ich faktyczną odsprzedażą, są one używane przez Spółkę dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, takie stanowisko jest zgodne z intencją ustawodawcy w tym zakresie. W art. 86 ust. 4 pkt 7 lit b) ustawy o VAT wskazał on bowiem, że prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego przysługuje tym podatnikom, których przedmiotem działalności jest oddanie samochodów w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody są przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Ograniczenie to nie zostało odniesione do przypadków, w których przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż samochodów. Spółka pragnie zauważyć, iż zakładając racjonalność ustawodawcy, w wypadku gdyby jego intencją było, aby warunek wykorzystywania pojazdów „wyłącznie na te cele”, miał się odnosić również do odsprzedaży samochodów, warunek ten zostałby wprost odniesiony do art. 86 ust. 4 pkt 7 lit a), nie zaś tylko do art. 86 ust. 4 pkt 7 lit b) ustawy o VAT. Jedynym ustawowym warunkiem, aby ograniczenie prawa do odliczenia nie miało zastosowania do samochodów przeznaczonych do odsprzedaży, jest fakt, iż odsprzedaż tych aut musi być przedmiotem działalności podatnika. W przedmiotowym wypadku odsprzedaż samochodów jest przedmiotem działalności gospodarczej Spółki, gdyż została ona wpisana do ewidencji działalności gospodarczej podatnika, jak również z uwagi na fakt, iż Spółka faktycznie odsprzedaje samochody osobowe.

Skoro tak, zdaniem Spółki, bez znaczenia pozostaje fakt, że niektóre z nabywanych w celu dalszej odsprzedaży samochodów, Spółka wykorzystuje jako samochody służbowe w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z najmem na okres nieprzekraczający 6 miesięcy. Przedmiotowe samochody, nabyte w celu dalszej odsprzedaży, są traktowane przez Podatnika jako towar handlowy, tj. towar sprzedawany po pewnym okresie eksploatacji; towar nadal przeznaczony do sprzedaży.

Ponadto, w ocenie Spółki, używanie samochodów dla celów służbowych związane jest z działalnością w zakresie sprzedaży samochodów, zarówno w wymiarze zwiększenia sprzedaży, obrotu Spółki; jak również sprzedaży konkretnych, eksploatowanych przez określony czas sztuk. Samochody takie nie tracą statusu towaru handlowego, są bowiem nadal przeznaczone do sprzedaży.

Prawidłowość powyższego potwierdzają interpretacje organów podatkowych, w tym m, in. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego podległego Izbie Skarbowej w Opolu z dnia 25 kwietnia 2007r. (sygn. PP/443-8-1-GK/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.