INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana G., przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 17 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji otrzymanej z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz bieżącą działalność – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji otrzymanej z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz bieżącą działalność.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zajmuje się demontażem pojazdów wycofanych z eksploatacji na mocy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo Ochrony Środowiska.

W dniu 31 grudnia 2007r. otrzymał dotację z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jako dopłatę do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Dotacji udzielono zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji Europejskiej (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006r. Dofinansowanie ma charakter pomocy de minimis.

Zostało przeznaczone na rozwój firmy – zakup środków trwałych i w niewielkim stopniu na pokrycie bieżących wydatków. Zakup środków trwałych nastąpił w dniach 12 i 14 grudnia 2007r. Zapłata za zakupione środki trwałe nastąpiła ze środków obrotowych firmy, jednak sfinansowanie tego zakupu z tych środków nie byłoby możliwe, gdyby nie otrzymana dotacja, ponieważ firma straciłaby płynność finansową.

Dotacja została zaliczona do przychodów roku podatkowego 2007. Środki trwałe oddano do użytku w grudniu 2007r. Amortyzacja tych środków trwałych nie została odpisana w koszty uzyskania przychodów.

Wartość zakupionych środków trwałych była niższa niż wielkość otrzymanej dotacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa dotacja przeznaczona na zakup środków trwałych i bieżącą działalność, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania, jeżeli kwota dotacji wpłynęła na konto po zapłaceniu za zakupione środki trwałe, ale w tym samym miesiącu...

Zdaniem wnioskodawcy, dotacja otrzymana została w ramach programów rządowych. Płatnikiem dotacji był Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska – instytucja państwowa realizująca politykę ekologiczną państwa poprzez gromadzenie funduszy i finansowanie przedsięwzięć w dziedzinie ochrony środowiska. Wydatki na finansowanie zadań Fundusz pokrywa z dochodów, które uzyskuje między innymi od przedsiębiorców, którzy zgodnie z ustawą z dnia 20 stycznia 2005r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. nr 25, poz. 202 z późn. zm.) są obowiązani do wnoszenia opłat od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Wpływy z tych opłat są następnie przez Fundusz przeznaczane na dopłaty do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) dotacja ta stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy dotacja stanowi przychód zwolniony z podatku dochodowego. Jednocześnie amortyzacja środków trwałych, których zakup został sfinansowany ze środków pochodzących z dotacji, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 cyt. ustawy nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w części sfinansowanej dotacją.

Wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą sfinansowane z dotacji, do wysokości wartości dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie ww. przepisów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

W świetle powyższego, otrzymane środki finansowe przeznaczone na sfinansowanie bieżącej działalności co do zasady stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast przeznaczone na zakup środków trwałych przychodu takiego nie stanowią.

Odnośnie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanych dopłat do demontażu przychodów wycofanych z eksploatacji nie przeznaczonych na zakup środków trwałych stwierdzić należy, iż dopłaty te, finansowane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, są udzielane w formie dotacji celowych, o których mowa w art. 107 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.). Zatem nie są to dotacje otrzymywane z budżetu państwa, a jedynie takie pochodzenie dotacji warunkuje zwolnienie przedmiotowe z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zauważyć także należy, iż ww. dopłaty nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy, zgodnie z brzmieniem którego wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa. Pojęcie agencji rządowych nie jest wyjaśnione w przepisach prawa. To, czym jest agencja rządowa (jej formę prawną; zasady jej funkcjonowania), określa w każdym przypadku konkretna ustawa bądź inny akt prawny pochodzący od organu założycielskiego. Są to więc utworzone na podstawie konkretnych przepisów jednostki organizacyjne wyłączone z tradycyjnych struktur ministerialnych, chociaż na ogół poddane nadzorowi ministrów, tworzone jako szczególnego rodzaju rządowe przedstawicielstwa, w celu spełnienia wyznaczonych przez rząd zadań.

Zgodnie z art. 400 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska w brzmieniu obowiązującym w dacie otrzymania tego dofinansowania, tj. w grudniu 2007r. (t. j. Dz. U. z 2006r., Nr 129, poz. 902 ze zm.) Narodowy Fundusz i Wojewódzkie Fundusze mają osobowość prawną i w rozumieniu ustawy o finansach publicznych są odpowiednio państwowym funduszem celowym oraz wojewódzkimi funduszami celowymi. Stosownie natomiast do treści art. 29 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) funduszem celowym jest fundusz powołany ustawowo, którego przychody pochodzą ze środków publicznych, a wydatki są przeznaczone na realizację wyodrębnionych zadań, przy czym ustawa budżetowa może określać inne, niż ustawa tworząca fundusz, przeznaczenie środków funduszu celowego, o ile nie otrzymuje on dotacji z budżetu państwa. W związku z powyższym Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej działający na zasadach określonych ustawą Prawo ochrony środowiska nie jest agencją rządową a funduszem celowym. Z tej też przyczyny dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, jako uzyskane z funduszu celowego a nie od agencji rządowej, nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymane dofinansowanie nie korzysta również ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie wskazanego przez wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego
   
   

Przy czym oba warunki wynikające z treści ww. przepisu musza być spełnione łącznie. Przepis powyższy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie z uwagi na omówione powyżej źródło pochodzenia otrzymanego dofinansowania.

Otrzymane przez wnioskodawcę środki nie korzystają również z innych zwolnień przewidzianych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając powyższe na względzie otrzymane przez wnioskodawcę dopłaty do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji w części nie przeznaczonej na zakup środków trwałych są przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej nie korzystającym ze zwolnienia od opodatkowania, natomiast sfinansowane z tych środków wydatki przeznaczone na bieżąca działalność mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności na ogólnych zasadach wynikających z treści przepisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych, których zakup sfinansowano z dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji stanowią koszty uzyskania przychodów stwierdzić należy iż:

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W świetle ww. przepisu wydatki na nabycie środków trwałych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Jednakże kosztem tym mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23. Przy czym zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W związku z powyższym również odpisy amortyzacyjne, dokonywane od wartości początkowej zakupionych z ww. dopłat środków trwałych nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, iż powołany przez wnioskodawcę przepis art. 21 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129 nie może z opisanych powyżej powodów stanowić podstawy prawnej nie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, których zakup sfinansowano ww.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności stanowisko wnioskodawcy w sprawie sposobu rozliczenia otrzymanych z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji przeznaczonych na zakup środków trwałych oraz bieżąca działalność należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.