INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 477/08 – stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu – 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od października 1997 r. do 16 maja 2007 r. Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem był handel hurtowy - z wyłączeniem handlu samochodami i motocyklami, handel detaliczny – prowadzony poza siecią sklepową oraz wynajem nieruchomości na własny rachunek.

Przedmiotem wynajmu w ww. okresie był budynek magazynowy, należący wyłącznie do Wnioskodawcy. Z dniem 10 marca 2005 r. aktem notarialnym Wnioskodawca ustanowił rozdzielność majątkową z żoną. Budynek magazynowy wraz z gruntami został zakupiony przez Wnioskodawcę i jego żonę od Skarbu Państwa - akt notarialny z dnia 7 listopada 1994 r. Budynek po raz pierwszy został wpisany do księgi wieczystej w dniu 27 czerwca 1972 roku. Świadczone w budynku magazynowym usługi najmu rozliczane były w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i opodatkowane podatkiem liniowym. Budynek magazynowy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie podlegał odpisom amortyzacyjnym. Z dniem 23 lutego 2007 r. Wnioskodawca wraz z żoną założył spółkę cywilną na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego - gdzie jako udział Wnioskodawca wniósł ww. budynek magazynowy wraz z gruntem.

Wartość tego budynku magazynowego i gruntu została wyceniona według cen rynkowych (według oceny rzeczoznawcy). Spółka rozpoczęła działalność z dniem 1 kwietnia 2007 r. i z tym dniem została założona ewidencja środków trwałych, do której wpisano budynek magazynowy i grunt – wniesione jako udział do spółki. Budynek magazynowy (bez gruntu) objęto amortyzacją na 10 lat przyjmując za wartość początkową wartość rynkową ujętą w umowie spółki. Jedną z działalności spółki jest wynajem budynku magazynowego będącego udziałem Wnioskodawcy w spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest ustalenie wartości początkowej budynku magazynowego wniesionego jako udział do spółki cywilnej w wartości rynkowej ustalonej na dzień zawarcia umowy i przyjęcia okresu amortyzacji – 10 lat...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartością początkową budynku magazynowego i gruntu jest wartość rynkowa określona w umowie spółki. Powyższe nie jest sprzeczne z art. 22g ust. 1 pkt 12, gdyż omawiany budynek, będący własnością udziałowca, służący m.in. prowadzeniu przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej nie był ujęty w jego firmie w „ewidencji środków trwałych”, jak też nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Ustalony termin 10 lat - wynika z tego, iż budynek został po raz pierwszy wpisany do księgi wieczystej 27 czerwca 1972 roku, kupiony przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę w dniu 7 listopada 1994 r., a wpisany do ewidencji środków trwałych w dniu 1 kwietnia 2007 r.

W dniu 21 marca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPB1/415-787/07/IG stwierdzając, iż stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 9 kwietnia 2008 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 16 maja 2008 r. znak ITPB1/415W-23/08. W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynęła do tutejszego organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie jej w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania.

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 477/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżoną interpretację w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego i stwierdził, że w zaskarżonej części uchylona interpretacja nie podlega wykonaniu.

Dnia 9 marca 2009 r. tutejszy organ uzyskał odpis prawomocnego wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 477/08 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej ustalenia wartości początkowej środka trwałego uznaje się za prawidłowe.

Natomiast w pozostałym zakresie tj. w części dotyczącej ustalenia metody amortyzacji – niekwestionowanym przez Wnioskodawcę – aktualne pozostaje stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2008 r. Nr ITPB1/415-787/07/IG.

Norma zdefiniowana w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

W myśl art. 22g ust. 16 powołanej ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Pod uwagę należy wziąć również regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 22g ust. 12 ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

1. podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
2. zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
3. zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

• jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), o czym stanowi art. 22g ust. 13 ww. ustawy.

Przepis ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (art. 22g ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że wspólnicy mogą, co do zasady, ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do spółki osobowej w postaci aportu maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia. Należy jednakże mieć na uwadze, iż zasadnicze regulacje określone w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w ściśle zdefiniowanych przypadkach - zostają wyłączone ze stosowania przez normy szczególne, zapisane w art. 22g ust. 12 i 13 pkt 1, 2 i 5 ww. ustawy.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że środek trwały (budynek magazynowy) nie był przed zmianą formy prawnej prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności wprowadzony do ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy więc stwierdzić, że skoro sytuacja, o której mowa we wniosku wyczerpuje znamiona cytowanego uprzednio art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, a jednocześnie nie znajdują tu zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, 13 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca posiada uprawnienie, jako wspólnik spółki cywilnej wraz z pozostałymi wspólnikami tej spółki, do ustalenia wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości na dzień wniesienia wkładu w wysokości nie wyższej od wartości rynkowej.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że stosownie do postanowień art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.