INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 02.01.2009 r. (data wpływu 05.01.2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 30.01.2009 r. (data nadania 30.01.2009 r., data wpływu 02.02.2009 r.) na wezwanie z dnia 23.01.2009 r. Nr IPPB4/415-12/09-3/SP (data nadania 23.01.2009 r., data doręczenia 27.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty chorobowej ze Szwecji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty chorobowej ze Szwecji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zwraca się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie, dlaczego jest dwukrotnie opodatkowana od renty chorobowej pobieranej w Szwecji.

W dniu 01.06.2005 r. Wnioskodawczyni wróciła do Polski po kilkunastu latach pracy w Szwecji. Nabyła tam prawo do renty chorobowej. Mimo, iż podatek jest potrącany w Szwecji, to od tego świadczenia pobierany jest również podatek w Polsce.

Złożony wniosek dotyczy okresu od 01 czerwca 2005 r., tj. od czasu, kiedy Wnioskodawczyni na stałe przeprowadziła się ze Szwecji do Polski i trwa do chwili obecnej.

Pismem z dnia 23.01.2009 r. Nr IPPB4/415-12/09-3/SP wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Dlaczego i na podstawie jakich przepisów renta chorobowa ze Szwecji jest dwukrotnie opodatkowana...
2. Dlaczego urząd skarbowy do przeliczenia renty chorobowej ze Szwecji stosuje kurs sprzedaży waluty...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, iż skoro podatek od renty/emerytury pobierany jest przez Urząd Podatkowy Szwecji, to w Polsce Wnioskodawczyni nie powinna być drugi raz obciążona podatkiem.

Przelicznik korony szwedzkiej (kurs sprzedaży) stosowany przez Urząd Skarbowy w Lublinie do rozliczeń podatkowych jest według Wnioskodawczyni dla niej krzywdzący, gdyż suma do opodatkowania jest wyższa niż aktualna wartość rynkowa korony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy wyżej powołany przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 18 ust. 1 konwencji z dnia 19 listopada 2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193) emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Określenie "renty" oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez określony albo dający się ustalić okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania wypłat w zamian za w pełni dokonane zobowiązanie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pieniężnej (art. 18 ust. 2 ww. konwencji).

Oznacza to, że renta chorobowa ze Szwecji może być opodatkowana zarówno w Szwecji jak i w Polsce.

Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować metodę, o której mowa w art. 22 ust. 1 lit. a) ww. konwencji (metoda wyłączenia z progresją) w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie wyżej powołanego art. 22 ust. 1 lit. a), jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Przy tym, zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w dniu 01.06.2005 r. Wnioskodawczyni wróciła do Polski po kilkunastu latach pracy w Szwecji. Nabyła tam prawo do renty chorobowej. Mimo, iż podatek jest potrącany w Szwecji, to od tego świadczenia pobierany jest również podatek w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż dochód ze szwedzkiej renty chorobowej podlega opodatkowaniu w Szwecji, a w Polsce jest zwolniony od opodatkowania, jednak dla ustalenia stawki podatku od ewentualnych Pani dochodów osiąganych na terytorium Polski, podlegających opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych, stosuje się stawkę jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Sposób przeliczania na złote przychodów otrzymywanych w walutach obcych (w tym również z tytułu emerytur z zagranicy) został określony w art. 11 ust. 3 – 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z wyżej powołanym art. 11 ust. 3, przychody w walutach obcych, z zastrzeżeniem art. 14 i art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, z zastrzeżeniem ust. 4.

Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, lub bank nie ogłasza kursu walut, do przeliczania na złote przychodu uzyskanego przez podatnika na złote, stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 11 ust. 4 ww. ustawy).

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego przez Panią stanu faktycznego, stwierdzić należy, że przychód z tytułu emerytury z zagranicy (ze Szwecji), otrzymywany w koronach szwedzkich winien zostać przeliczony na złote według kursu z dnia postawienia do Pani dyspozycji pieniędzy z tytułu wyżej wymienionej renty chorobowej.

Otrzymywany przychód, o którym mowa powyżej powinien być przeliczony na złote według kursu mającego zastosowanie przy kupnie walut, ogłaszanego przez bank, z usług którego Pani korzysta.

Reasumując, należy stwierdzić, iż otrzymywana przez Panią renta chorobowa ze Szwecji jest opodatkowana w państwie źródła, w Polsce dochód ten jest wyłączony z opodatkowania. Natomiast w przypadku uzyskiwania innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, szwedzka renta chorobowa posłuży do wyliczenia stopy procentowej, według której będzie podlegał opodatkowaniu ten inny dochód.

Zagraniczna renta chorobowa powinna być przeliczona na złote według kursu mającego zastosowanie przy kupnie walut, ogłaszanego przez bank, z usług którego Pani korzysta.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.