INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12.01.2009 r. (data wpływu 19.01.2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 02.04.2009 r. (data nadania 02.04.2009 r., data wpływu 06.04.2009 r.) na wezwanie z dnia 20.03.2009 r. Nr IPPB4/415-40/09-2/SP (data nadania 23.03.2009 r., data doręczenia 26.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za ustanowienie użytkowania pasa gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za ustanowienie użytkowania pasa gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działka, która stanowi grunt rolny o powierzchni 1,06 ha /jeden hektar sześć arów/ została przekazana Wnioskodawcy i Jego bratu przez rodziców na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego, spisanej w formie aktu notarialnego w dniu 10 lipca 1990 r. Repertorium A Nr.., zawartej w trybie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133).

W dniu 22 marca 2005 r. spisano protokół z rokowań dotyczących zezwolenia na wykonanie urządzeń przesyłowych do dystrybucji gazu Spółce na terenie przedmiotowej działki. Przez okres trzech lat Spółka nie podjęła się realizacji powyższego zadania. W październiku 2008 roku Spółka zwróciła się do właścicieli działki o wyrażenia zgody na użytkowanie pasa gruntu o szerokości 6 m działki w celu wybudowania gazociągu oraz w przyszłości swobodnego dostępu do wyżej opisanych urządzeń, co umożliwi dokonywanie wszelkich napraw, remontów, konserwacji i modernizacji linii przesyłowych do dystrybucji gazu inwestycji pod nazwą „Gazociąg wysokiego ciśnienia” Wnioskodawca wyjaśnił że wskazany pas gruntu znajduje się nad przebiegającą przez przedmiotową działkę linią urządzeń przesyłowych do dystrybucji gazu (linii przesyłowej – sieci urządzeń służących do przesyłania gazu innych urządzeń niezbędnych do korzystania z tegoż gazociągu). W zamian za ustanowienie użytkowania pasa gruntu w sposób przez Spółkę wskazany, zaproponowano wypłacenie odszkodowania.

Na okoliczność powyższego strony złożyły oświadczenie o ustanowieniu użytkowania pasa 6 m działki Nr 209 spisane w formie aktu notarialnego dnia 24.10.2008 r. Repertorium A Nr Y.

Wypłacona kwota stanowi odszkodowanie za obniżenie wartości działki jak i ograniczenie możliwości jej zabudowy, sadzenia drzew, itd., ponieważ przedsiębiorca zamierza wybudować na niej linię przesyłową gazu.

Jak wynika z obowiązującego prawa w tym zakresie służebność powstaje z chwilą wpisania do księgi wieczystej, na podstawie umowy pomiędzy właścicielem nieruchomości a przedsiębiorcą, przy czym jedynie oświadczenie właściciela nieruchomości wymaga formy aktu notarialnego.

Sama umowa użytkowania działki miała być zawarta na mocy obowiązującej „specustawy”, która w zasadzie ją narzucała.

Sam fakt, że z linii przesyłowej gazu Wnioskodawca nie będzie korzystał, lecz okoliczni mieszkańcy, ewidentnie świadczy o użytkowaniu działki poprzez ustanowienie służebności gruntowej.

Pismem z dnia 20.03.2009 r. Nr IPPB4/415-40/09-2/SP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Wniosek został uzupełniony w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota odszkodowania wypłacona z tytułu ustanowienia użytkowania działki Nr 209 w związku z budową gazociągu przez Spółkę podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603), obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176) i przedstawionego stanu faktycznego należy przyjąć iż, kwota odszkodowania wolna jest od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14 – 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie oświadczenia spisanego w formie aktu notarialnego ze Spółką ustanowił użytkowanie pasa gruntu poprzez ustanowienie służebności gruntowej. W zamian za ustanowienie użytkowania pasa gruntu w celu wybudowania gazociągu oraz w przyszłości swobodnego dostępu do wyżej opisanych urządzeń, co umożliwi dokonywanie wszelkich napraw, remontów, konserwacji i modernizacji linii przesyłowych do dystrybucji gazu inwestycji pod nazwą „Gazociąg wysokiego ciśnienia” Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie.

Służebność gruntowa jest ograniczonym prawem rzeczowym, polegającym na korzystaniu z cudzej nieruchomości w oznaczonym zakresie. Nieruchomość może zostać obciążona na rzecz właściciela innej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej) – bądź przez przyznanie mu prawa do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (np. przechodzenia lub przejazdu przez grunt, korzystania ze znajdującego się na nim lasu lub źródła wody itd.), bądź przez ograniczenie właściciela nieruchomości obciążonej w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań (np. wznoszenia budynków lub sadzenia drzew ponad pewną wysokość) albo wykonywania określonych uprawnień względem nieruchomości władnącej. W tym wypadku mówimy o służebności gruntowej zgodnie z art. 285 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t. j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Służebność może powstać w wyniku różnych zdarzeń prawnych m.in. orzeczenia sądu, decyzji administracyjnej oraz jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie na podstawie umowy. Umowa taka jest zawierana pomiędzy właścicielem nieruchomości obciążonej (jego oświadczenie musi być złożone w formie aktu notarialnego), a właścicielem nieruchomości władnącej. Tak jak użytkowanie, również służebność może być ustanowiona za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. , Nr 261, poz. 2603).

Z powyższego przepisu wynika, że odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, gdy spełnione są następujące warunki:

1. Otrzymuje je posiadacz gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.
   Zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 969 ze zm.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.
2. Odszkodowanie zostaje wypłacone z tytułu m.in. ustanowienia służebności gruntowej. Służebność gruntowa uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ma na celu obciążenie nieruchomości na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega m. in. na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (art. 285 § 1 k.c.).
3. Podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów prowadzi na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego inwestycję związaną z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa jest w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie albo modernizację drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
4. Źródłem odszkodowania jest wyrok sądowy lub umowa (ugoda) zawarta między stronami. W przypadku zawarcia umowy winna ona mieć charakter umowy wzajemnej tzn., że każda ze stron według treści umowy jest zobowiązana do świadczenia wobec drugiej, uznawanego za odpowiednik tego co sama otrzymuje.

Reasumując, należy stwierdzić, iż o ile jednorazowe wynagrodzenie pieniężne za ustanowienie przez Wnioskodawcę użytkowania pasa gruntu stanowi odszkodowanie za ustanowienie służebności gruntowej, to skorzysta ono ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, iż wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 15.01.2009 r., różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona na wskazany przez Stronę adres zamieszkania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.