INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r. (data wpływu 29 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma być stroną transakcji dostaw towarów, w których poza nim uczestniczyć będą jeszcze inne podmioty, tj.:

• nabywca z Niemiec (podmiot posiadający siedzibę w Niemczech i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej),

• ostateczny nabywca z państwa trzeciego (podmiot posiadający siedzibę w państwie trzecim) lub ostateczny nabywca z innego niż Polska państwa członkowskiego (podmiot posiadający siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej).

Dla transakcji, w których uczestniczyć będzie Spółka, możliwy będzie następujący scenariusz:

• Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz nabywcy z Niemiec, który następnie dokonuje dostawy tych towarów na rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego,

• w wyniku powyższych dostaw, towary odbierane przez przewoźnika działającego na zlecenie nabywcy z innego państwa członkowskiego, transportowane są z terytorium Polski (z magazynu Spółki) bezpośrednio na terytorium innego państwa członkowskiego,

• Spółka posiada dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, że miejscem dostawy jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT), o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT i ma prawo do stosowania stawki 0% w przypadku spełnienia warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym stanie faktycznym Spółka dokonuje WDT i ma prawo do stosowania stawki 0% w przypadku spełnienia warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: ustawa o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Ponadto ustawa o VAT określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby zachodziła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Dotyczą one zarówno dostawcy jak i nabywcy.

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Wymogi odnośnie nabywcy reguluje art. 13 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z nim, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

W opinii Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym ma miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Dochodzi bowiem do wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Czynności te są wykonywane w celu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż wywóz towarów dokonywany jest w celu sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z innego państwa członkowskiego.

Ponadto spełnione są warunki, o których mowa w art. 13 ust. 2 i ust. 6 ustawy o VAT. Dokonującym dostawy jest bowiem podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, zaś nabywca (podmiot niemiecki) jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy zatem stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednym z warunków zastosowania 0% stawki VAT dla WDT, jest posiadanie przez podatnika, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów potwierdzających, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast w świetle art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Spółka pragnie ponadto zwrócić uwagę, iż poza zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, pozostałe warunki, w świetle art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, jakie należy spełnić w celu zastosowania 0% stawki VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, są następujące:

• dokonanie dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,

• podanie numeru, o którym mowa powyżej a także numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o VAT, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przedstawionym stanie faktycznym dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT i ma prawo do stosowania stawki 0% w przypadku spełnienia warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy (…). Natomiast w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejscem dostawy jest – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy – art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany dokonuje dostawy towarów do kontrahenta z Niemiec (K1), który następnie realizuje dostawę tych towarów dla rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego (K2). Towar jest transportowany z magazynu Spółki bezpośrednio na terytorium innego państwa członkowskiego (K2) i odbierane są przez przewoźnika działającego na zlecenie nabywcy z innego państwa członkowskiego (K2).

Spółka posiada dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika, z którego jednoznacznie wynika, iż miejscem dostawy towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 22 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Zatem przyporządkowanie transportu bądź wysyłki towaru konkretnej dostawie w łańcuchu dostaw decyduje o miejscu opodatkowania tych dostaw.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca bierze udział w tzw. transakcji łańcuchowej. Dostawa towarów dokonywana przez niego do nabywcy z Niemiec (K1), a następnie kontrahenta z Niemiec (K1) do nabywcy z innego państwa członkowskiego (K2), zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy, uznać należy za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, czyli na terytorium kraju.

Zatem, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów, dostawa towarów realizowana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z państwa członkowskiego, nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w myśl art. 13 ust. 1 ustawy, ale podlega opodatkowaniu wg stawek podatku obowiązujących dla towarów będących przedmiotem dostawy na terytorium kraju.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320). Wobec powyższego zmianie uległo brzmienie przepisu art. 13 ust. 6 oraz art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie stanu faktycznego w części dotyczącej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-6/SJ.

Natomiast kwestie dotyczące opodatkowania dostawy towarów będących przedmiotem eksportu w zakresie stanu faktycznego zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-3/SJ oraz w zakresie zdarzenia przyszłego w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-4/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.