INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu 22 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu walut przy WNT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu walut przy WNT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży urządzeń audiowizualnych oraz projektowania i wykonawstwa systemów audiowizualnych. W ramach działalności Spółka dokonuje m.in. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Dostawcy towarów mający siedzibę na terytorium państw członkowskich UE do dostarczanego Zainteresowanemu towaru dołączają fakturę dokumentującą dostawę towarów na jego rzecz. Należność z tytułu dostarczanych towarów określana jest w walucie obcej, tj. EUR. Z chwilą otrzymania zakupionego towaru Wnioskodawca otrzymuje jednocześnie fakturę wystawioną przez dostawcę. Data wystawienia tej faktury jest wcześniejsza niż rzeczywisty moment dostarczenia towaru. W takim przypadku Zainteresowany w dniu dostawy wystawia dokument magazynowy PZ oraz fakturę wewnętrzną VAT dokumentującą WNT, z datą faktycznego otrzymania towaru.

Dotychczas, zgodnie ze stanowiskiem zawartym w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej (...) – z dnia 14 grudnia 2005 r. (stanowiącej interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie), Spółka przy wystawianiu faktury wewnętrznej przyjmowała kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP w dniu wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej WNT, bądź jeżeli na dany dzień kurs nie został wyliczony i ogłoszony Wnioskodawca przyjmował ostatni wyliczony i ogłoszony kurs. W chwili obecnej, z uwagi na zmianę stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. (zmiana ustawy o podatku od towarów i usług oraz wejście w życie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług) Spółka otrzymując od kontrahenta zagranicznego (podatnika podatku od wartości dodanej z UE) towar wraz z wystawioną przez kontrahenta zagranicznego fakturą wystawia w dniu otrzymania towaru (wraz z fakturą) dokument magazynowy PZ oraz fakturę wewnętrzną VAT, na której dokonuje przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złotówki, według kursu średniego danej waluty ogłaszanego przez NBP w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień wystawienia faktury wewnętrznej VAT.

Jako przykład Wnioskodawca podał sytuację, gdzie faktura od dostawcy unijnego nosi datę 10 grudnia i dociera do Spółki wraz z towarem w dniu 16 grudnia. W tym samym dniu tj. 16 grudnia Spółka wystawia dokument PZ i fakturę wewnętrzną VAT, dokonując przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złotówki według kursu średniego danej waluty ogłaszanego przez NBP w dniu 15 grudnia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wystawienie przez Spółkę faktury wewnętrznej VAT dokumentującej WNT z datą faktycznego otrzymania towaru od kontrahenta z UE jest prawidłowe pomimo tego, że faktura od dostawcy unijnego dostarczana wraz z towarem ma datę wcześniejszą niż data dotarcia tego dokumentu i towaru do Spółki...

Czy zastosowanie na tak wystawionej fakturze wewnętrznej VAT kursu średniego NBP ogłoszonego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury wewnętrznej w celu przeliczenia wartości z EUR na PLN jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, działania podejmowane przez niego w związku z wystawianiem faktur wewnętrznych VAT, tj. wystawianie faktury wewnętrznej VAT w dniu otrzymania towaru od kontrahenta zagranicznego (UE), wraz z wystawioną przez tego kontrahenta fakturą i zastosowaniem na fakturze wewnętrznej VAT kursu średniego danej waluty ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury wewnętrznej VAT, są prawidłowe.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 6 ustawy, w przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Jednocześnie, zgodnie z art. 106 ust. 7 Spółka ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną VAT dokumentującą WNT. Termin wystawienia faktury wewnętrznej VAT reguluje § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia wykonawczego, który stanowi, iż fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, który to przepis należy stosować odpowiednio przy WNT, zgodnie z § 23 ust. 1 powołanego rozporządzenia. Stosując odpowiednio powołany przepis należy stwierdzić, iż Spółka w stanie faktycznym opisanym we wniosku powinna wystawić fakturę wewnętrzną VAT najwcześniej w dniu otrzymania towaru od kontrahenta zagranicznego (UE) wraz z wystawioną przez niego fakturą.

Skoro wraz z towarem dostarczanym przez kontrahenta zagranicznego (UE) dostarczana jest przez kontrahenta również faktura, to należy uznać, iż nie będzie miała zastosowania zasada ogólna dotycząca określenia momentu powstania obowiązku podatkowego (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT), a obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstanie w Spółce zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, która to faktura jest przez nią wystawiana w dniu otrzymania towaru od kontrahenta zagranicznego (UE). Jest to jednocześnie moment powstania obowiązku podatkowego.

W takim przypadku, w ocenie Wnioskodawcy zastosowanie powinien znaleźć przepis art. 31a ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż „w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3”.

W ocenie Zainteresowanego w stanie faktycznym sprawy faktura wewnętrzna VAT jest wystawiana w prawidłowym terminie, tj. w dniu otrzymania towaru od kontrahenta zagranicznego (wraz z wystawioną przez niego fakturą), zatem zasadne jest stosowanie kursu średniego NBP ogłoszonego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia takiej faktury wewnętrznej w celu przeliczenia wartości z EUR na PLN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się – w myśl art. 9 ust. 1 ustawy - nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W świetle art. 9 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.), przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
       a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
       b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
       - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Moment powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów ustawodawca określił w treści art. 20 ust. 5-9 ustawy.

Z zasady wyrażonej w art. 20 ust. 5 ustawy wynika, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której dokonuje nabyć towarów od dostawców mających siedzibę na terytorium państw członkowskich UE. Zainteresowany wraz z towarem otrzymuje jednocześnie fakturę wystawioną przez dostawcę, dokumentującą dostawę towarów. Data wystawienia tej faktury jest wcześniejsza niż rzeczywisty moment dostarczenia towaru. Zgodnie z powołanymi przepisami mamy zatem do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, dla którego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jak stanowi § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostaw towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

   - faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2 rozporządzenia).

Jak w wielu przypadkach związanych z obowiązkiem wystawienia faktury termin wystawienia takiego dokumentu został określony przepisami. Stosownie do regulacji § 23 powołanego rozporządzenia, do wystawiania faktur wewnętrznych stosuje się także § 9 tego rozporządzenia. Ta regulacja nakazuje wystawienie faktury nie później niż w terminie siedmiu dni od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Niemniej należy zwrócić uwagę także na art. 106 ust. 7 ustawy, z którego wynika możliwość wystawienia jednej faktury wewnętrznej, dokumentującej łącznie wszystkie czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonane w jednym okresie rozliczeniowym.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy (obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.), w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Reasumując, analiza opisanego stanu faktycznego w konfrontacji z przywołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że dla Wnioskodawcy kluczowe znaczenie ma moment powstania obowiązku podatkowego (w przedmiotowej sprawie jest to dzień wystawienia faktury przez kontrahenta unijnego), a do przeliczenia waluty obcej na złote stosuje się kurs średni NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.