INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008r. (data wpływu 29 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania niezabudowanych działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania niezabudowanych działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w trakcie bieżącego roku zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych pod zabudowę. Przedmiotem sprzedaży będą następujące nieruchomości:

1. Budynek byłej stołówki o powierzchni 1292 m², położony na działce nr xxx o powierzchni 40,21 a. Spółka działkę xxx posiada w użytkowaniu wieczystym.
2. Budynek garaży o powierzchni 134,82 m², położony na działkach nr xxx o powierzchni 1,04 a oraz na działce xxx o powierzchni 1,99 a. Spółka działki xxx oraz xxx posiada również w użytkowaniu wieczystym.
3. prawo wieczystego użytkowania niezabudowanych działek xxx o pow. 17,05 a oraz xxx o pow. 8,89 a, które to działki powstały na mocy decyzji podziałowej z działki nr xxx. Działki były w przeszłości zabudowane budynkiem mieszkalnym, który zgodnie z prawomocnym pozwoleniem na wyburzenie został wyburzony. Fakt wyburzenia budynku nie został ujawniony w księdze wieczystej – w ewidencji działki oznaczone są wciąż jako zabudowane.
4. prawo wieczystego użytkowania pozostałych niezabudowanych działek o nr: xxx – pow. 18,58a; xxx – pow. 0,029 a; xxx – pow. 0,3 a; xxx – pow. 4,11 a; xxx – pow. 0,013 a.
   
   

Wnioskodawca poinformował, że przy nabyciu nieruchomości opisanych w pkt 1 do 3 Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka nie ponosiła też nakładów inwestycyjnych w związku z tymi nieruchomościami, nie były one remontowane ani modernizowane. Od zakończenia budowy wymienionych wyżej budynków minęło kilkadziesiąt lat. Wszystkie powyżej wymienione działki gruntu to tereny budowlane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT należy opodatkować zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu opisanego w pkt 3 opisanego zdarzenia przyszłego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie prawa wieczystego użytkowania działek gruntu nr xxx oraz xxx powstałych z działki nr xxx, opisanej w pkt 3 podlega opodatkowaniu stawką VAT 22%.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 12 RMF zwolnienie z opodatkowania zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu ogranicza się tylko do takich działek, na których są posadowione budynki będące przedmiotem dostawy zwolnionej. Działki gruntu nr xxx oraz xxx są w rzeczywistości działkami budowlanymi niezabudowanymi (budynek faktycznie wyburzono) i w związku z tym nie korzysta się w tym przypadku ze zwolnienia z VAT. Ustawodawca nie przewidział preferencyjnej stawki opodatkowania dla takich dostaw, dlatego należy zastosować stawkę podstawową 22% VAT – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie prawo wieczystego użytkowania niezabudowanych działek xxx o pow. 17,05 a oraz xxx o pow. 8,89 a, które to działki powstały na mocy decyzji podziałowej z działki nr xxx. Działki były w przeszłości zabudowane budynkiem mieszkalnym, który zgodnie z prawomocnym pozwoleniem na wyburzenie został wyburzony. Fakt wyburzenia budynku nie został ujawniony w księdze wieczystej – w ewidencji działki oznaczone są wciąż jako zabudowane. Wszystkie powyżej wymienione działki gruntu to tereny budowlane.

Należy mieć na uwadze tę okoliczność, że użytkownik – Spółka z o.o. wyburzyła budynek mieszkalny istniejący dotychczas na ww. gruntach, na których ustanowiono na jej rzecz użytkowanie. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż w dacie zawierania przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży na rzecz innego podmiotu ww. nieruchomości, przedmiotem dostawy będą wyłącznie tereny budowlane będące przedmiotem użytkowania wieczystego. Fakt nieujawnienia w księdze wieczystej faktu wyburzenia budynku pozostaje bez znaczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, iż w okolicznościach przedstawionych powyżej, przedmiotem umowy mogą tu być wyłącznie grunty budowlane (niezabudowane) objęte prawem użytkowania wieczystego.

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy o VAT (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę.

Jak wskazano wyżej przedmiotem sprzedaży będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego, będącego terenem budowlanym.

W oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że czynność zbycia prawa wieczystego niezabudowanych działek, będących terenem budowlanym, należy traktować jak dostawę towaru, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 i opodatkować podatkiem VAT według 22% stawki, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu opisanego w zdarzeniu przyszłym, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, tj. stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży nieruchomości wraz z działką, opisanej w pkt 1-2 oraz zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu opisanego w pkt 4 opisanego zdarzenia przyszłego będzie przedmiotem odrębnych interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.