INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2008 r. (data wpływu 29 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów będących przedmiotem eksportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów będących przedmiotem eksportu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma być stroną transakcji dostaw towarów, w których poza nim uczestniczyć będą jeszcze inne podmioty, tj.:

• nabywca z Niemiec (podmiot posiadający siedzibę w Niemczech i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej),

• ostateczny nabywca z państwa trzeciego (podmiot posiadający siedzibę w państwie trzecim) lub ostateczny nabywca z innego niż Polska państwa członkowskiego (podmiot posiadający siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim i zarejestrowany w tym kraju dla celów podatku od wartości dodanej).

Dla transakcji, w których uczestniczyć będzie Spółka, możliwy będzie następujący scenariusz:

• Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz nabywcy z Niemiec, który następnie dokonuje dostawy tych towarów na rzecz ostatecznego nabywcy z państwa trzeciego,

• w wyniku powyższych dostaw, towary odbierane przez przewoźnika działającego na zlecenie ostatecznego nabywcy z państwa trzeciego, transportowane są z terytorium Polski (z magazynu Spółki) bezpośrednio na terytorium państwa trzeciego,

• wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium państwa trzeciego jest potwierdzany przez określony w przepisach celnych urząd celny,

• na towarzyszących wywozowi towarów z terytorium Polski na terytorium państwa trzeciego dokumentach celnych, jako Nadawca/Eksporter figuruje Spółka lub nabywca z Niemiec.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dokonuje eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a lub lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wobec czego ma prawo do stosowania stawki 0% w przypadku spełnienia warunku wynikającego odpowiednio z art. 41 ust. 6 lub ust. 11 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym stanie faktycznym dokonuje on eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a lub lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dalej: ustawa o VAT, a zatem w przypadku spełnienia warunku wynikającego odpowiednio z art. 41 ust. 6 lub ust. 11 ustawy o VAT, ma prawo do stosowania stawki 0%.

Uzasadnienie stanowiska Spółki.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumieć należy „potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 (...)”.

Zdaniem Spółki, w świetle powyższego uznać należy, iż Spółka dokonuje eksportu towarów, o którym mowa w zacytowanym przepisie art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, tj. tzw. bezpośredniego lub pośredniego eksportu towarów, gdyż spełnione są wszystkie określone w tym przepisie przesłanki, tj.:

• dochodzi do wywozu towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty – towary są transportowane z położnego na terytorium Polski magazynu Spółki bezpośrednio na terytorium państwa trzeciego,

• wywóz towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych,

• wywóz towarów dokonywany jest w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty jest konsekwencją dostawy towarów, tj. czynności określonej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT,

• wywóz towarów dokonywany jest przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni).

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym najistotniejsza jest kwestia, kto w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, dokonuje wywozu towarów. Kwestia ta decyduje bowiem, czy miejsce ma eksport oraz dla jakiego eksportu należy stosować przepisy dotyczące warunków stosowania stawki 0%.

Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy art. 2 pkt 8 lit. a i lit. b ustawy o VAT, gdyż przepisy te odnoszą się odpowiednio do sytuacji, w której „wywóz jest dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz” lub w której „wywóz jest dokonany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (...)”.

O zastosowaniu przepisu art. 2 pkt 8 lit. a i lit. b ustawy o VAT decyduje wskazany przez Spółkę w stanie faktycznym fakt, iż to Spółka lub nabywca z Niemiec (podmiot z siedzibą poza terytorium kraju) figurują na dokumencie celnym jako Nadawca/Eksporter towarów. Powyższe, zdaniem Spółki powoduje, iż to właśnie Spółka lub nabywca z Niemiec dokonują w analizowanym przypadku wywozu towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty.

Jako podmiot dokonujący wywozu towarów należy bowiem, zdaniem Spółki, rozumieć podmiot, który dla celów celnych dokonuje eksportu towarów.

W opinii Spółki, należy zatem uznać, że gdy na dokumentach celnych jako Nadawca/Eksporter towarów widnieje Spółka lub nabywca z Niemiec, pomimo tego, że faktycznego wywozu dokonuje inny podmiot, to właśnie odpowiednio Spółka lub nabywca z Niemiec dokonują wywozu towarów dla celów VAT.

Takie rozumienie przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT potwierdzają wskazane poniżej pisma organów podatkowych:

• postanowienie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego (organ podatkowy właściwy dla Spółki) z dnia 12 grudnia 2005 r. nr PP II 443/1/308/392/05 – pismo dotyczyło sytuacji, w której wywóz towaru z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty organizował dostawca, jednak na rzecz nabywcy będącego również podmiotem polskim (zgłoszenie celne dokonywane jest na rzecz nabywcy). Organ podatkowy odmawiając w tym przypadku uznania transakcji za eksport bezpośredni uznał, iż „za eksportera uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie (...). w przedstawionym stanie faktycznym zgłoszenie celne jest dokonywane na rzecz odbiorcy krajowego, na jego rzecz dokonywany jest bowiem wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty”.

• decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 22 grudnia 2004 r. nr PPI/4430 -60/A/ACh/04 – pismo dotyczy sytuacji, w której podatnik sprzedaje towar na rzecz podmiotu niemieckiego, jednak jako miejsce dostawy wskazana jest Ukraina. Podmiot z Niemiec obciąża przedsiębiorstwo z Ukrainy na podstawie faktury, która jest podstawą do odprawy celnej towaru. Na dokumentach SAD firma niemiecka będzie wymieniona jako eksporter. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził w takim przypadku, iż „z konstrukcji przywołanego przepisu wynika zatem, iż w przypadku gdy towary dostarczone są zagranicznemu odbiorcy w kraju i ich wywóz poza granice Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę, mamy do czynienia z tzw. eksportem pośrednim” a zatem „przedstawioną przez Spółkę czynność można uznać za eksport towarów uprawniający Spółkę do zastosowania stawki 0%”.

• interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 3 stycznia 2008 r. nr ILPP2/443 -58/07-2/GZ, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu – pismo dotyczyło sytuacji, w której drugi w kolejności podmiot (podmiot niemiecki) figuruje na dokumencie celnym jako nadawca/eksporter, a towar jest odbierany przez nabywcę z USA. w wydanej interpretacji organ podatkowy odstępując od uzasadnienia uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym „najistotniejsza jest kwestia, kto w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, dokonuje wywozu towarów. Kwestia ta decyduje bowiem, czy miejsce ma eksport oraz dla jakiego eksportu należy stosować przepisy dotyczące warunków stosowania stawki 0%”.

Spółka pragnie również wskazać, iż sytuacja przedstawiona przez nią w stanie faktycznym była przedmiotem analiz zawartych w literaturze. w opracowaniu „VI Dyrektywa VAT” pod redakcją Krzysztofa Sachsa, wydawnictwo C.H. Beck 2004, zostało stwierdzone, iż „podatnik jednego z Państw Członkowskich (kraj A) nabywa prawo do zastosowania zwolnienia z podatku VAT z tytułu danej dostawy (na podstawie artykułu 15(2)), nawet jeżeli realizuje dostawę towarów do podatnika posiadającego siedzibę w innym Państwie Członkowskim (kraj B), pod warunkiem, że ten ostatni przewozi towary (jako nabywca) poza terytorium Wspólnoty. Należy podkreślić, że zgodnie z treścią artykułu 15(1), podatnik z kraju b również może zastosować zwolnienie z tytułu wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, o ile wywóz nastąpi w wykonaniu dostawy towarów”.

Obok przytoczonej powyżej argumentacji, Spółka pragnie również zaznaczyć, iż potwierdzenie jej stanowiska, zgodnie z którym w powyższym stanie faktycznym (gdy na dokumencie celnym, jako Nadawca/Eksporter figuruje Spółka lub nabywca z Niemiec) Spółka dokonuje odpowiednio tzw. bezpośredniego lub pośredniego eksportu towarów, daje jej w praktyce możliwość zastosowania właściwej dla eksportu towarów 0% stawki VAT.

Wymogiem jest oczywiście spełnienie warunków zawartych odpowiednio w art. 41 ust. 6 lub ust. 11 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie, że w przedstawionym stanie faktycznym dokonuje eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a lub lit. b ustawy o VAT, wobec czego ma prawo do stosowania stawki 0% w przypadku spełnienia warunku wynikającego odpowiednio z art. 41 ust. 6 lub ust. 11 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. Nr 209, poz. 1320) od dnia 1 grudnia 2008 r., zmianie uległo brzmienie przepisów art. 2 pkt 8 oraz art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie stanu faktycznego w części dotyczącej opodatkowania dostawy towarów będących przedmiotem eksportu. Wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego opodatkowania dostawy towarów będących przedmiotem eksportu został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-4/SJ.

Natomiast kwestie dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w zakresie stanu faktycznego zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-5/SJ oraz w zakresie zdarzenia przyszłego w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP2/443-1162/08-6/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.