Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną w dniu 3 czerwca 2008 r., Nr IPPB1/415-352/08-4/MO, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w ten sposób, że stwierdza iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczącej zastosowania umów. o unikaniu podwójnego opodatkowania do wypłacanych należności na podstawie zbiorczego certyfikatu rezydencji -
jest prawidłowe.

Uzasadnienie

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka komandytowa (Spółka/Wnioskodawca), z siedzibą w Polsce, jest beneficjentem usług doradczych świadczonych przez podmiot zagraniczny, spółkę prawa angielskiego -Limited Liability Partnersbip (LLP).

LLP jest, na gruncie prawa brytyjskiego, podmiotem transparentnym dla celów podatkowych - nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Oznacza to, że nie LLP, ale udziałowcy (osoby fizyczne) s podatnikami podatku dochodowego w związku z wypłacanymi przez Spółkę należnościami z tytułu świadczonych usług doradczych.

Powołując się im art. 3, art. 4a i. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa), Wnioskodawca wskazuje, że przychody uzyskane z tytułu świadczenia usług doradczych podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym. podatkiem w wysokości .20% przychodu. Możliwe jest jednak zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy u unikaniu podwójnego opodatkowania - pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Ze względu na dużą liczbę udziałowców LLP i miejsc zamieszkania, nie jest możliwe zebranie certyfikatów rezydencji dotyczących każdego udziałowca LLP. Możliwe jest natomiast uzyskanie pism od organów podatkowych poszczególnych krajów, których rezydentami są udziałowcy LLP, w formie zbiorowego potwierdzenia statusu rezydenta osób wymienionych w takich pismach.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem, czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wypłata należności zagranicznemu podmiotowi transparentnemu pod względem podatku dochodowego, podlegających w Polsce opodatkowaniu w formie ryczałtu w wysokości 20%, może być dokonana bez pomniejszenia przychodu o ten podatek w tej proporcji, w jakiej wynika to z przedstawionych przez udziałowców zagranicznego podmiotu transparentnego certyfikatów rezydencji oraz dokumentów świadczących o ich członkostwie oraz udziale w zysku zagranicznego podmiotu transparentnego, a odpowiednia umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania tak stanowi.

Zdaniem Spółki, możliwe jest uwzględnienie przedstawionych zbiorowych certyfikatów rezydencji, a więc zastosowanie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w takiej proporcji, w jakiej udział w zysku LLP mają jej udziałowcy (czyli analogicznie do zasad opodatkowania dochodu uzyskanego z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, w przypadku, gdy uzyskującym przychód jest osoba fizyczna). W związku z tym wypłacający należności (Spółka), dysponujący:

• opisanymi wyżej potwierdzeniami rezydencji, oraz
• dokumentami wystawionymi przez LLP świadczącymi o członkostwie i udziale w zysku LLP

może wypłacać niniejsze należności, pobierając podatek w formie ryczałtu z zastosowaniem właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w tej proporcji, W jakiej wynika to z powyższych dokumentów. Jeżeli dana umowa przewiduje, że przedmiotowy dochód opodatkowany jest wyłącznie w kraju rezydencji a nie w Polsce, jako kraju źródła dochodu, to od części należności odpowiadającej udziałowi w zysku członków LLP, którzy wymienieni są w certyfikatach rezydencji, jako osoby mające miejsce zamieszkania w państwie, które zawarło z Polską przedmiotową umowę, podatek w formie ryczałtu nie zostanie pobrany przez Spółkę. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 3 czerwca 2008 r. interpretację indywidualną (Nr IPPB 1/415-352/08-4/MO), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 21) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, certyfikatem rezydencji jest zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

O formie certyfikatu rezydencji wydawanego przez organ zagranicznej administracji podatkowej decydują przepisy wewnętrzne tego państwa. Słuszne jest zatem stwierdzenie Wnioskodawcy, że jeżeli na podstawie wewnętrznych przepisów danego państwa właściwy organ podatkowy może wydać certyfikat rezydencji, który dotyczy więcej niż jednego podatnika, a z jego treści wynika, że wszystkie wymienione w nim osoby fizyczne mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w tym kraju to polski organ podatkowy powinien zaakceptować taki dokument jako certyfikat rezydencji.

Nie ma zatem podstaw w przepisach polskiego prawa podatkowego, pozwalających na uznanie, iż „zbiorczy” certyfikat rezydencji nie spełnia wymogów określonych w art. 5a pkt 21) ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych określonych dla tego dokumentu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć O jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się. (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni ód dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).