INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.), uzupełnionym w dniu 13 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pana firma bierze udział w Programie Operacyjnym Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości „Innowacyjna Gospodarka” – Działanie 4.4. W 2008 r. poniesiono wydatki na koszty promesy, usługi doradcze, delegacje pracowników. Projekt będzie realizowany w 2009 r. W ramach projektu zostanie zakupiona linia do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych (wtryskarka, robot, forma wtryskowa, automat do pakowania). Decyzja o zakupie ww. linii nie jest uzależniona od faktu otrzymania dotacji i inwestycja będzie zrealizowana nawet mimo braku dotacji. Koszty, o których mowa powyżej, nie są kosztami kwalifikowanymi w myśl projektu, czyli nie będą zwrócone firmie, w przypadku otrzymania dotacji. Koszty te byłyby poniesione przez firmę także w przypadku nie ubiegania się o dotację (np. promesa bankowa na kredyt lub usługa doradcza w postaci analizy rynku zbytu).

Na etapie ponoszenia ww. kosztów jest Pan przekonany, że firma w przyszłości uzyska z tego tytułu korzyści ekonomiczne w postaci rozwoju firmy i uzyskania dodatkowych przychodów.

Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w księgach rachunkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy stanowią bezpośrednio koszt uzyskania przychodów wydatki firmy na koszty promesy, usługi doradcze, delegacje pracowników – poniesione w związku z inwestycją w ramach Programu Operacyjnego 4.4...
2. W przypadku negatywnej odpowiedzi, czy powyższe wydatki można potraktować jako związane z zakupem środka trwałego i czy odpisy amortyzacyjne w części niesfinansowanej dotacją będą stanowiły koszty podatkowe...
3. Czy w przypadku, gdy firma nie uzyska dotacji, to nie będą istniały podstawy do wyłączenia ww. wydatków z kosztów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki firmy poniesione na koszty promesy, usługi doradcze, delegacje pracowników – poniesione w związku z inwestycją w ramach Programu Operacyjnego 4.4 (PARP) – stanowią bezpośrednio koszty uzyskania przychodów.

Podobne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wysokiem Mazowieckim z dnia 15 lipca 2004 r. Nr US DFI/415/4/MG/2004 w zakresie wynagrodzenia wypłaconego firmie consultingowej w związku z pozyskaniem dotacji z Unii Europejskiej.

W przypadku, gdyby odpowiedź na pierwsze pytanie była przecząca, uważa Pan, że ww. koszty stanowić będą składnik ceny nabycia środków trwałych w rozumieniu art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy je uznać za koszty inwestycji, które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych, w części nie sfinansowanej dotacją.

W przypadku natomiast, gdy firma nie uzyska dotacji, to brak jest podstaw do wyłączenia ww. wydatków z kosztów (wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 marca 2007 r., sygnatura III S.A./WA3807/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania pierwszego i trzeciego – uznaje się za prawidłowe.

W związku z powyższym, pytanie drugie uznaje się za bezprzedmiotowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Ponadto, koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednakże warunkują ich uzyskanie. Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie każdorazowo wymaga dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego.

Ponieważ przedmiotem zapytania są m.in. koszty delegacji pracowników (podróży służbowych), wskazać należy, że zgodnie z art. 775 § 1 Kodeksu pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Należy podkreślić, że pojęcie „podróży służbowej pracownika” należy do zakresu prawa pracy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej obowiązku czy zasadności wypłacania diet i innych należności przysługujących pracownikowi z tytułu odbywania podróży służbowych nie leży w kompetencji organów podatkowych.

W katalogu przepisu art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety bądź inne należności w związku z odbywaniem podroży służbowych pracowników. Jedyne ograniczenie co do momentu zaliczenia tego rodzaju wypłat wynika z art. 23 ust. 1 pkt 55 – w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2009 r., zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, stosownie do art. 22 ust. 5c tej ustawy, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. poniósł Pan wydatki na koszty promesy, usługi doradcze, delegacje pracowników w związku z wzięciem udziału w Programie Operacyjnym Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości „Innowacyjna Gospodarka” – Działanie 4.4. Koszty te nie są kosztami kwalifikowanymi w myśl projektu, czyli nie będą zwrócone firmie, w przypadku otrzymania dotacji. Ponadto koszty te byłyby poniesione przez firmę także w przypadku nie ubiegania się o dotację (np. promesa bankowa na kredyt lub usługa doradcza w postaci analizy rynku zbytu). Decyzja o zakupie ww. linii nie jest uzależniona od faktu otrzymania dotacji, a inwestycja będzie zrealizowana nawet mimo braku dotacji. W ramach realizowanego w 2009 r. projektu zostanie zakupiona linia do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych (wtryskarka, robot, forma wtryskowa, automat do pakowania).

Powyższe okoliczności wskazują, iż wydatki poniesione na koszty promesy, usługi doradcze, delegacje pracowników, poniesione w związku z inwestycją w ramach Programu Operacyjnego 4.4. – zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością i w celu zwiększenia uzyskiwanych przez Pana firmę przychodów. W takiej też sytuacji można przyjąć, iż wydatki te pozostają w związku ze źródłem przychodów i mogą tym samym podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tego źródła, nawet w sytuacji, gdy Pańska firma nie uzyska dotacji. Ponadto przedmiotowe koszty należy kwalifikować do kosztów pośrednich związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, które są potrącane w dacie poniesienia kosztu.

Przy czym jeszcze raz należy podkreślić, iż ciężar prawidłowego udokumentowania, a także wykazania celowości wydatku oraz związku pomiędzy poniesieniem kosztu a źródłem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego wyżej art. 22 ust. 1 ww. ustawy, spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja, zgodnie ze złożonym wnioskiem, nie rozstrzyga czy dotacja, o której przyznanie Pan wystąpił, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanego przez Pana postanowienia i wyroku należy stwierdzić, iż zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.