INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2009r. (data wpływu 19 stycznia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług najmu maszyn - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług najmu maszyn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

C Sp. z o.o. (dalej ‘’Spółka”) prowadzi działalność leasingową. Spółka ma siedzibę w Polsce. Spółka prowadzi działalność w zakresie leasingu finansowego dla klientów mających siedzibę na Łotwie, w związku z czym jest zarejestrowana dla celów VAT na Łotwie i nalicza i odprowadza VAT tamże. Spółka zamierza rozszerzyć swoją działalność i zawierać z klientami, którzy mają siedzibę na Łotwie, umowy najmu. Przedmiotem umów będą następujące środki:

1. maszyny do robót ziemnych, fundamentowych oraz drogowych (według klasyfikacji PKWiU zakwalifikowane do grup 29.52.12x, 29.52.2x, 29.52.30x, 29.52.40x)
2. wózki widłowe (według klasyfikacji PKWiU zakwalifikowane do grupy 29.22.15)
3. urządzenia rozdzielcze prądu zmiennego (według klasyfikacji PKWiU zakwalifikowane do grupy 314 20x)
4. sprężarki (według klasyfikacji PKWiU zakwalifikowane do grupy 29.12x)
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w/w usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski ...

Zdaniem wnioskodawcy: Zgodnie z art. 27 ust 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz: 1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub 2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzeniadziałalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Art. 27 ust.4 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym, zdaniem Spółki, za środki transportu należy uznać nowe środki transportu wymienione w załączniku nr 1 do ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdzeniem takiego stanowiska jest przykładowo interpretacja indywidualna wydana przed Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygnatura ILPP2/443-557/08-3/EN). Ponieważ Załącznik nr 1 do ustawy o podatku od towarów i usług „Wykaz towarów zaliczanych do nowych środków transportu” odwołuje się do polskiej klasyfikacji PKWiU, zatem ta klasyfikacja winna być punktem wyjścia do określenia, czy dany środek należy zaliczyć do środków transportu. Spółka zamierza oferować w ramach umów najmu klientom na Łotwie maszyny o następujących symbolach PKWiU: 29.52.12x, 29.52.2x, 29.52.30x, 29.52.40x, 29.22.15, 31.20.x, 29.12x. Ponieważ maszyny oznaczone tymi symbolami PKWiU nie są, wymienione w Załączniku 1 do Ustawy, nie można uznać przedmiotowych towarów za środki transportu. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że usługa najmu w/w maszyn świadczona na rzecz klientów mających siedzibę na Łotwie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.