INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.01.2009 r. (data wpływu 13.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, V… Ltd. , jest podmiotem z siedzibą na Cyprze, nie będącym podatnikiem VAT w Polsce ani w państwie siedziby. Spółka zajmuje się m.in. zakładaniem na terytorium Polski spółek z ograniczoną odpowiedzialnością , których jest 100% - owym udziałowcem. Spółki celowe są w istocie nieaktywnymi gospodarczo, lecz w pełni zarejestrowanymi spółkami z o.o., które stanowić będą tzw. wehikuł inwestycyjny dla potencjalnych inwestorów zamierzających poprzez spółkę celową przeprowadzić w Polsce inwestycję, np. nabyć nieruchomość. W tym celu udziały w spółkach celowych będą przedmiotem późniejszego zbycia na rzecz inwestorów - klientów Spółki. Należy wyjaśnić, iż istota przedsięwzięcia polegającego na sprzedaży spółek celowych jest rynkowe zapotrzebowanie na tego typu produkt, który umożliwia inwestorom błyskawiczną realizację inwestycji bez konieczności jej wstrzymania do czasu zarejestrowania nowotworzonej spółki z o.o. Zapotrzebowanie to wynika głównie z faktu, iż proces pełnej rejestracji spółki z o.o., obejmującej czynności notarialne, KRS, urząd statystyczny i urząd skarbowy, trwa bardzo długo, bo na ogół powyżej 5 tygodni. Nabycie „gotowej” spółki celowej pozwala inwestorowi wyeliminować związany z tym problem.

Po objęciu udziałów i pokryciu kapitału zakładowego w każdej spółce celowej Spółka zamierza zaciągnąć oprocentowaną pożyczkę od każdej spółki celowej każdorazowo na podstawie indywidualnej umowy pożyczki. Umowy pożyczki zawierane będą w Polsce i pieniądze będące przedmiotem tejże umowy będą znajdować się także na terytorium Polski. Pożyczkodawcy będą czynnymi podatnikami VAT zarejestrowanymi na terenie Polski.

Zarejestrowany przedmiot działalności Pożyczkodawców będzie na ogół obejmował m.in. pośrednictwo finansowe w formie udzielania pożyczek klasyfikowane pod symbolem PKWiU 65.22.10 „jako usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym”. W konsekwencji, przedmiotowa usługa udzielenia oprocentowanej pożyczki jako wymieniona w przepisach o statystyce publicznej będzie usługą objętą regulacjami ustawy o podatku VAT. Niektórzy Pożyczkodawcy będą mieli jednak inny niż powyższy przedmiot działalności (przykładowo kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek), tj. pośrednictwo finansowe w formie udzielania pożyczek nie będzie u nich dodatkowo wymienioną pozycją w zarejestrowanym przedmiocie działalności. Planowana pożyczka będzie dla każdego z Pożyczkodawców pożyczką jednorazową nie wykluczając jednak możliwości udzielania kolejnych pożyczek innym podmiotom w przyszłości.

Pismem z dnia 17.02.2009 r. Nr IPPP2/443-42/09-2/SAP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez:

• wskazanie, jakiego stanu faktycznego dotyczy uiszczona opłata.

• Zadanie pytania z zakresu podatku od towarów i usług dotyczącego opodatkowania VAT – Spółka przedstawiła wyłącznie pytanie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych.

• Podanie wszystkich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będących przedmiotem interpretacji – Spółka wymieniła wyłącznie przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ww. ustawy, zawierając jednocześnie we wniosku własne stanowisko co do prawidłowości stawki podatku VAT oraz miejsca świadczenia przedmiotowych usług.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W kontekście przedstawionego stanu przyszłego, oraz mając na uwadze przepisy art. 14b § 1 oraz art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Spółka zwraca się z następującymi pytaniami:

1. Czy udzielone przez Pożyczkodawców na rzecz Spółki pożyczki zarówno w przypadku, gdy udzielanie pożyczek wchodzi w zakres działalności pożyczkodawcy, jak i w przypadku, gdy nie jest objęte tym zakresem, będą podlegały regulacjom ustawy o VAT... W przypadku odpowiedzi pozytywnej, czy Spółki będą zobowiązane do wykazania obrotu z tytułu świadczonych usług jako sprzedaży zwolnionej podlegającej VAT w Polsce...
2. Czy Spółka będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 4 pkt 7 w związku z art. 1 ust. 1 pkt 1 Iit. b oraz art. 2 pkt 4 ustawy o PCC...

Odpowiedź w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem wnioskodawcy.

W związku z przedstawionym stanem przyszłym Spółka stoi na stanowisku, iż usługa finansowa, jaką jest udzielenie oprocentowanej pożyczki przez Pożyczkodawców prowadzących działalność gospodarczą i będących czynnymi podatnikami VAT, będzie usługą podlegająca regulacjom ustawy o VAT niezależnie od częstotliwości wykonania powyższej usługi jak również przedmiotu ich działalności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczenie usług na terytorium Polski podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Za świadczenie usług według art. 8 ust. 1 ustawy uważa się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż czynność udzielenia pożyczki spełni definicję usługi zawartą w ustawie o VAT. Można bowiem zidentyfikować beneficjenta usługi, jakim jest pożyczkobiorca (w przedstawionej sytuacji Spółka) korzystający z udostępnionego kapitału przez określony czas oraz świadczącego usługę odpłatną (w przedstawionej sytuacji Pożyczkodawcy), z tytułu której osiąga korzyść w postaci odsetek od udostępnionego kapitału.

Podatnikami z kolei, zgodnie z art. 15 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Definicja działalności gospodarczej obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z dyspozycją art. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, ustawodawca europejski uznał za działalność gospodarczą wykorzystywanie wszelkiego majątku w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu a za podatnika każdą osobę wykonującą samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Regulacja ta wskazuje na potwierdzenie, iż niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. Tak będzie też w opisywanej sytuacji bowiem Pożyczkodawcy będą przeznaczać środki finansowe pozyskane na prowadzenie działalności gospodarczej w celu uzyskania odpowiedniej stopy zwrotu od użyczonego kapitału.

Zbieżną interpretację powyższych przepisów przedstawił WSA w W. w wyroku z dnia

13 lipca 2007 roku stwierdzając, iż „w wyniku analizy art. 4 VI Dyrektywy należy dojść do wniosku, że podatnikiem podatku VAT jest podmiot wykorzystujący majątek rzeczowy (pieniądze) w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu (odsetek w ... ratach).”

Mając na uwadze powyższe uregulowania Spółka uważa, iż udzielenie pożyczki przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą a więc Pożyczkodawców, w związku z prowadzeniem tej działalności, będzie czynnością objętą uregulowaniami ustawy o VAT.

Ponadto, w opinii Spółki, dla uznania omawianej usługi za usługę podlegającą regulacjom ustawy o VAT nie będzie miał znaczenia zakres zarejestrowanego przedmiotu działalności Pożyczkodawców.

Umieszczenie w przedmiocie działalności danego rodzaju czynności wskazuje na zamiar wykonywania tych czynności, co w konsekwencji powoduje, iż czynność taka podlega uregulowaniom ustawy o VAT. Wpis danych czynności do zakresu działalności nie wyklucza jednak możliwości podejmowania innych działań. Przykładowo często występującą w praktyce gospodarczej sytuacją jest wynajem przez podatników podatku VAT tymczasowo niewykorzystywanego w działalności gospodarczej środka trwałego. Nie ulega wątpliwości, iż usługa ta podlega opodatkowaniu VAT i nie ma znaczenia w tym przypadku czy usługi najmu wchodzą w zakres działalności podatnika czy też nie.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż czynność udzielenia pożyczki będzie czynnością podlegającą regulacjom ustawy o VAT niezależnie od zakresu działalności Pożyczkodawców.

Powyższe stanowisko podzielają w praktyce polskie organy podatkowe. Przykładowo zgodnie z poglądem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. „udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług”. Podobne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w K..

Ponadto Izba Skarbowa w P. zgodziła się ze stanowiskiem podatnika, stwierdzając iż w analizowanej sytuacji Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy, nie ulega wątpliwości, iż poszczególne rodzaje czynności dokonywane w ramach tej działalności (w tym na udzielanie pożyczek) powinny podlegać regulacjom zawartym w ustawie o VAT, nawet jeżeli dany rodzaj czynności został wykonany jednorazowo lub kilkurazowo. Nie ma tu znaczenia sporadyczność czynności” .

Z kolei w interpretacji Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w K. wskazano, iż „świadczenie powyższych usług wypełnia dyspozycję przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie ma znaczenia fakt, że usługi te nie są przedmiotem działalności Spółki”.

Biorąc pod uwagę fakt, iż zdaniem Spółki powyższe czynności będą podlegały uregulowaniom ustawy o VAT, Spółka stoi na stanowisku, iż miejscem świadczenia usług udzielenia pożyczki na podstawie art. 27 ustawy będzie terytorium Polski, a zobowiązanymi do rozliczenia podatku VAT będą Pożyczkodawcy.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce stałego zamieszkania.

Z kolei na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT w przypadku świadczenia m.in. usług finansowych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. W omawianej sytuacji regulacja powyższa nie znajdzie jednak zastosowanie ze względu na fakt, iż Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Przepis powyższy ma zastosowanie jedynie w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników tego podatku mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty w kraju innym niż kraj usługodawcy.

Stanowisko takie potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w P. w interpretacji z dnia 14 lipca 2008 roku stwierdzając, iż „,uwzględniając zatem powołane przepisy należy stwierdzić, iż tylko w dwóch przypadkach miejsce świadczenia ww. usług (w sytuacji gdy usługodawcą jest podmiot zarejestrowany w Polsce) znajduje się na terytorium Polski. Będzie to miało miejsce wtedy, gdy; - nabywca usługi finansowej będzie podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Polski (usługobiorcą będzie podmiot polski), - usługobiorcą będzie podmiot z innego kraju członkowskiego niż kraj świadczącego usługę, niebędący podatnikiem. (...) Udzielając pożyczek polskiemu usługobiorcy lub podmiotowi z innego niż Polska kraju członkowskiego Unii nie będącemu podatnikiem podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca zobowiązany jest czynność tę uwzględnić w obrocie”.

Biorąc pod uwagę fakt, iż omawiane usługi będą podlegały regulacjom ustawy o VAT na terytorium Polski, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, będą one zwolnione z podatku jako usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są od podatku usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J ex (65-67), z zastrzeżeniem wskazanych tam wyłączeń nie obejmujących udzielania pożyczek.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, udzielenie jednorazowej pożyczki przez Pożyczkodawców nie będzie podlegało opodatkowaniu PCC. Zgodnie z tym artykułem nie podlegają bowiem PCC czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest m.in. zwolniona z podatku od towarów i usług, z zastrzeżeniem pewnych wyjątków, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

W świetle powyższej argumentacji, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowa czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawców będzie podlegała regulacjom ustawy o VAT jako usługa pośrednictwa finansowego zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 Załącznika Nr 4 do ustawy niezależnie od częstotliwości oraz zakresu działalności Pożyczkodawców, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC.

Nie wystąpi zatem po stronie Spółki obowiązek uiszczenia PCC z tytułu zaciągniętych pożyczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 K. c. jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż w chwili zawarcia umów pożyczek pieniądze będą znajdowały się w Polsce oraz umowy zostaną zawarte w Polsce. A zatem powyższe pożyczki będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 powyższej ustawy.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo
  prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

• umowy spółki i jej zmiany,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

A zatem, jeżeli umowy pożyczki zostaną objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, czynności takie nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.