INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29.12.2008 r. (data wpływu 26.01.2009 r.) oraz piśmie z dnia 12.03.2009r. ( data wpływu 16.03.2009r. ) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 19.02.2009r. (data nadania 19.02.2009 r., data odbioru 11.03.2009 r.) Nr IPPB4/415-57/09-2/PJ o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dzieci - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.01.2009 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W rozliczeniu za rok 2007 z ulgi skorzystała Wnioskodawczyni, ponieważ mąż Wnioskodawczyni od marca 2007 r. do sierpnia 2007 r. mieszkał u kochanki. W sierpniu z nieznanych powodów mąż Wnioskodawczyni wprowadził się ponownie do mieszkania, które jest wspólną własnością małżonków.

W dniu 08.01.2008 r. mąż Wnioskodawczyni złożył pozew o rozwód. Dnia 17.06.2008 r. Sąd wydał wyrok o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód z winy męża Wnioskodawczyni.

W związku z tym, że mieszkanie jest duże i mało funkcjonalne wystąpił problem z jego sprzedażą, natomiast jest zgłoszone do sprzedaży w agencji mieszkaniowej.

Były mąż Wnioskodawczyni sporadycznie przebywa w mieszkaniu, najczęściej tylko czasami nocuje. Natomiast całkowicie nie bierze udziału w zajmowaniu się dziećmi i nie uczestniczy w ich życiu rodzinnym. Wychodzi z założenia, że zasądzone alimenty wszystko załatwiają, i zgodnie z tym, co napisał w pozwie o rozwód miejsce dzieci jest przy żonie. Podczas choroby, dzieci pozostają pod opieką Wnioskodawczyni lub Jej ojca. Podczas pobytu Wnioskodawczyni w szkole w okresie weekendów, dziećmi zajmuje się również ojciec Wnioskodawczyni.

Były mąż Wnioskodawczyni zamierza za rok 2008 skorzystać z ulgi na dzieci, z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12.03.2009r. ( data wpływu 16.03.2009r. ) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 19.02.2009r. Nr IPPB4/415-57/09-2/PJ Wnioskodawczyni podała następujące informacje:

• Wnioskodawczyni posiada dwoje własnych dzieci,
• córka A dnia 14.03.2009 r. skończy 6 lat a syn B dnia 16.05.2009 r. skończy 11 lat,
• w 2008 r. dzieci Wnioskodawczyni nie uzyskały żadnych dochodów,
• były mąż Wnioskodawczyni sporadycznie przebywał w 2008 r. we wspólnym mieszkaniu, najczęściej tylko czasami nocował. Jest w połowie jego prawnym właścicielem. W 2008 r. rzadko brał udziału w zajmowaniu się dziećmi i nie uczestniczył w ich życiu rodzinnym.

Dnia 07.01.2008 r. były mąż Wnioskodawczyni złożył pozew o rozwód, przerywając bieg w sprawie alimentacyjnej, która odbyła się 08.01.2008 r. Sąd Rodzinny dnia 08.01.2008 r. zasądził zabezpieczenie kwoty na utrzymanie dzieci do dnia wyroku w sprawie rozwodowej, który został wydany w dniu 17.06.2008 r. z orzeczeniem winy męża Wnioskodawczyni. Od sprawy alimentacyjnej (08.01.2008 r.) mąż Wnioskodawczyni nie poczuwał się do wychowywania dzieci i stał na stanowisku, że płaci Wnioskodawczyni za ich wychowywanie. Zdarzało się, że dzieci były pod jego opieką, ale jeżeli można byłoby oszacować wymiar tej opieki, to był to zakres nie większy niż ojca, który standardowo zajmuje się dziećmi po porzuceniu rodziny i rozwodzie. Podczas choroby dzieci lub gdy Wnioskodawczyni przebywała w sobotę i niedzielę na uczelni, nie mogła liczyć na byłego męża i dziećmi zajmował się zawsze ojciec Wnioskodawczyni ( pomagała również matka Wnioskodawczyni).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Któremu z rodziców przysługuje prawo do odliczenia od podatku dochodowego ulgi na dzieci...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga podatkowa winna służyć dziecku. Niezaprzeczalny jest fakt, że osoba która codziennie ponosi koszty i trud w wychowaniu dzieci, a przede wszystkim na której spoczywa codzienny obowiązek, a nie dobra wola w ich wychowaniu jest najlepiej zorientowana w potrzebach dzieci i potrafi ocenić ich zasadność.

Zdaniem Wnioskodawczyni ulga nie przysługuje byłemu mężowi.

Były mąż Wnioskodawczyni składając dnia 07.01.2008 r. do Sądu Okręgowego pozew rozwodowy, wyraził swoje stanowisko, że miejscem zamieszkania dzieci jest miejsce zamieszkania ich matki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika dzieci (art. 6 ust. 4 ww. ustawy):

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Aby móc skorzystać z ulgi należy zatem:

• osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej określonej w art. 27 ww. ustawy,

• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione,

• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż odliczenie kwoty ww. ulgi, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

W myśl art. 27f ust. 4 cytowanej ustawy, w przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1

Rodzice mogą zatem podzielić kwotę ulgi według proporcji przyjętych przez siebie, tak, aby móc realnie skorzystać z odliczenia, do wysokości podatku wykazanego przez siebie. Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców, odliczenie przysługuje każdemu z nich. Wówczas powinni zdecydować wspólnie jaką część kwoty ulgi każde z nich odliczy.

Przytoczone regulacje ustawowe wskazują wyraźnie, iż podstawowym kryterium skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowywanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym, pod warunkiem, że istnieje między dzieckiem a podatnikiem więź prawna wynikająca z bycia biologicznym rodzicem lub stosunku przysposobienia. Ulga dotyczy zawsze obojga rodziców, niezależnie od tego czy są małżeństwem, z tym, że w przypadku małżonków rozwiedzionych ulga przysługuje temu, u którego dzieci faktycznie zamieszkują.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada dwoje dzieci, które w 2009 r. ukończą 6 i 11 lat. Były mąż Wnioskodawczyni nie uczestniczył w 2008 roku w wychowywaniu dzieci, gdyż jego kontakt z dziećmi, ograniczał się do sporadycznego udziału w opiekowaniu się dziećmi. Pobyty byłego męża Wnioskodawczyni w stanowiącym wspólność małżeńską lokalu mieszkalnym, miały również charakter incydentalny. Rola ojca dzieci sprowadzała się do płacenia alimentów.

W świetle powołanych przepisów prawa i przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, iż po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z powołanych przepisów, w zeznaniu podatkowym składanym za 2008 r., prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci, stosownie do art. 27f ust. 1 ww. ustawy, przysługiwać będzie Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy dziecko jest faktycznie wychowywane przez rodzica; stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto należy wskazać, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych względem byłego małżonka Wnioskodawczyni, gdyż osoba ta nie jest wnioskodawcą. Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego przez małżonka Wnioskodawczyni możliwe jest poprzez złożenie przez niego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.